Dostępność produktów w Twojej lokalizacji:

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

W jaki sposób poprawnie tynkować?

 

Tynkowanie jest czynnością, która może być wykonana samodzielnie. Tynk zabezpiecza pomieszczenia przed działaniem wilgoci. Musi być jednak odpowiednio przygotowany, zwłaszcza na ściany zewnętrzne.

Do samodzielnego tynkowania wystarczą chęci, czas, kilka narzędzi i materiał, co pozwoli zaoszczędzić na robociźnie. Zatrudnienie zawodowych tynkarzy jest kosztowne. Zlecając wykonanie tynku maszynowego, trzeba zapłacić nawet 30 zł za metr kwadratowy.

Jak wybrać odpowiedni tynk?

Na wstępie zasadne jest odnotować, że tynk spełnia kilka ważnych funkcji. Ochrania wnętrze pomieszczeń przed działaniem ognia, wilgoci, a także wpływa na estetykę samego wnętrza. W przypadku ścian zewnętrznych tynk chroni je przed działaniem głównie czynników atmosferycznych, a także podnosi walory wizualne domu. Dom z pustaków zdecydowanie lepiej wygląda otynkowany niż bez tynku. Wbrew pozorom tynkowanie ścian wewnętrznych i zewnętrznych można wykonać zupełnie samodzielnie. Cały proces należy rozpocząć od wybrania właściwego materiału. W sprzedaży są dostępne zarówno tynki gipsowe, jak i cementowo-wapienne. Te pierwsze używane są przede wszystkim do prac realizowanych wewnątrz budynków, gdzie ściany są suche i wykonane z betonu, pustaków lub cegieł. Zaprawa z gipsu jest najbardziej popularnym rozwiązaniem. Tynk cementowo-wapienny stosowany jest w pomieszczeniach, które mają dużo wilgoci – takich jak łazienki, kuchnie czy piwnice. Nakłada się go wieloma warstwami, jednak maksymalna grubość nie może przekroczyć 6 centymetrów.

Jak tynkować ściany? Tynkowanie ręczne krok po kroku

Istnieją dwie metody tynkowania: ręczne lub agregatem. Tynkowanie ręczne należy rozpocząć od przygotowania podłoża. W przypadku tynkowania ścian wewnętrznych warto je oczyścić, czyli zmyć plamy i resztki starej farby (o ile była nałożona). Drugą czynnością jest montaż specjalnych profili i listew tynkarskich, które sprawią, że ściana będzie odpowiednio spionizowana. Tynkowanie ścian na listwach będzie konieczne także w przypadku dużych powierzchni. Następnym krokiem jest wyrównanie chłonności powierzchni. Stosuje się do tego preparat gruntujący, który odpowiada rodzajowi tynku. W ten sposób można uzyskać lepszą przyczepność masy tynkarskiej.

Rozdrobnienie tynku powinno być przeprowadzone zgodnie z wytycznymi producenta, zwykle przedstawionymi na opakowaniu. Zaprawa musi być rozrobiona w odpowiednich proporcjach i wymieszana.

Tynkowanie sufitu i domu na zewnątrz – na co trzeba uważać?

Tynkowanie sufitu nie jest zadaniem łatwym, ale odbywa się w taki sam sposób, jak tynkowanie ścian pionowych. Należy postępować identycznie, etapowo. Co ważne, tynkowanie może być przeprowadzane w pomieszczeniu, jeśli jego temperatura wynosi ponad 5℃. Przy tynkowaniu sufitu można wykorzystać agregat, który ułatwia całe nakładanie. Masa tynkarska jest wystrzeliwana ze specjalnego pistoletu pod ciśnieniem i układa równomiernie aplikowany tynk na powierzchni sufitu.

Tynkowanie domu na zewnątrz wymaga odpowiedniej pogody. Można je wykonać, gdy temperatura wynosi 5–30℃. Ściany nie mogą być bowiem ani nadmiernie wychłodzone, ani zbyt nagrzane. Tynkowanie ścian zewnętrznych trzeba rozpocząć od dobrania odpowiedniej proporcji składników do zaprawy. Cement, piasek i wodę miesza się do uzyskania odpowiedniej konsystencji. Po zakończeniu tynkowania należy zabezpieczyć tynk siatką ochronną. W pierwszej dobie ma to niebagatelne znaczenie. Wiązanie tynków może zakłócić deszcz lub zbyt duże nasłonecznienie.

Ile kosztuje tynkowanie?

To zależy. Oczywiście najtańszym rozwiązaniem jest samodzielne wykonanie prac przez właściciela budynku. Wówczas nie ma wysokich wydatków z tytułu kosztów robocizny. Na to jednak decyduje się naprawdę niewielu inwestorów.

Cena rynkowa wykonania powyższej usługi jest bardzo różna. W praktyce waha się od 20 do 25 zł za metr kwadratowy tynkowania ręcznego. W przypadku tynkowania maszynowego wynagrodzenie jest wyższe, zwykle w przedziale 30–40 zł za metr kwadratowy. Tynk aplikowany maszynowo, chociaż jest najdroższy, ma jednak szczególne zalety. Wyróżnia go szybsze rozprowadzanie. Tej postaci tynkowanie jest rekomendowane do wykonywania elewacji. Na cenę tej usługi wpływa również konieczność posiadania drogiego agregatu, który miesza tynk, wodę i kolejno wyrzuca i rozprowadza na wskazaną powierzchnię gotową masę.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Prawidłowy montaż okien krok po kroku

 

Montaż okien wymaga kompetencji oraz dokładności. Błędy popełnione w trakcie instalacji stolarki okiennej skutkują znacznymi stratami ciepła.

Za parametry szczelności oraz poprawny sposób działania okien odpowiadają nie tylko ich wskaźniki techniczne. Bardzo ważną kwestią jest poprawny montaż stolarki okiennej. Dzięki temu we wnętrzu pomieszczenia będzie panować odpowiednia temperatura.

Na co zwrócić uwagę przed montażem okien?

Sposób instalacji stolarki okiennej różni się w zależności od jej materiału oraz typu. Inaczej przebiega montaż okien PVC, a inaczej elementów z drewna. Montaż okien balkonowych wygląda podobnie jak w przypadku zwykłych okien pokojowych. Montując okno połaciowe, musimy z kolei wziąć pod uwagę fakt, że należy je odpowiednio osadzić między elementami więźby dachowej. Istotną kwestią jest materiał ściany oraz jej typ. W przypadku materiałów o znacznej wytrzymałości (beton, ceramika pełna, silikaty) okna można montować bezpośrednio do muru. Jeśli natomiast ściana jest wykonana z ceramiki poryzowanej, niezbędne jest wykorzystanie dodatkowych elementów wzmacniających.

W ścianach jednowarstwowych stolarkę okienną montuje się zazwyczaj w środku grubości muru. W ścianach dwuwarstwowych jest to styk warstwy murowej i ocieplającej, natomiast w ścianach trójwarstwowych instalację okien najlepiej wykonać w warstwie ocieplenia.

Montaż okien krok po kroku

Prace należy rozpocząć od prawidłowego doboru wysokości i szerokości elementu okiennego. Muszą one być odpowiednio mniejsze od wymiarów otworu w ścianie. Jest to warunkiem właściwego osadzenia oraz ostatecznej szczelności okna. Niezbędne jest też właściwe oczyszczenie powierzchni wokół otworu. Kolejny krok to instalacja ramy okiennej. W zależności od wybranego typu okna możliwy jest montaż okien na dyble, konsole lub z zastosowaniem kotew montażowych. Dzięki nim możliwe jest właściwe ustawienie konstrukcji ramy we wnętrzu otworu. Zalecane jest, aby na tym etapie skrzydło okienne było zdjęte. Unieruchomienie ramy wykonywane jest z użyciem klinów. Konieczne jest pozostawienie odpowiednich szczelin dylatacyjnych. Następnie montowane są łączniki mechaniczne. W zależności od materiału budulcowego ściany mogą nimi być kotwy z metalu lub dyble stalowe (jeśli materiałem do wzniesienia muru był gazobeton, beton, cegła ceramiczna, silikatowa itp.) bądź śruby (w przypadku konstrukcji z drewna lub stali). Rozstaw punktów mocowań należy dobierać zgodnie ze wskazaniami producenta elementu okiennego. Dla zapewnienia właściwych parametrów izolacji termicznej oraz odpowiedniej akustyki przestrzeń pomiędzy konstrukcją ramy okiennej a ścianą powinna zostać wypełniona środkiem uszczelniającym. Powinien on cechować się odpowiednimi parametrami trwałości oraz odporności na działanie wilgoci. Najczęściej stosowanym preparatem jest poliuretanowa piana montażowa. Z uwagi na jej właściwości (pęcznienie podczas twardnienia) bardzo ważne jest, aby nie wypełniać nią całej wolnej przestrzeni, ponieważ długotrwale działające naprężenia mogłyby odkształcić profil ramy. Po upływie czasu niezbędnego do pełnego stwardnienia pianki (jest on podany przez producenta) nadmiar produktu należy usunąć mechanicznie poprzez obcięcie.

Ciepły montaż okien

W ostatnim czasie bardzo popularna jest technologia ciepłego montażu okien. Polega ona na montażu wielowarstwowym. W trakcie wykonywania prac należy odpowiednio starannie przygotować ościeże, które powinno mieć gładką i równą powierzchnię. W tym celu często konieczne jest jego wyrównanie z użyciem zaprawy murarskiej. W przeciwnym razie niemożliwe może być właściwe przyklejenie folii izolujących. Następnie do ościeża mocuje się warstwy izolacji. Od wnętrza pomieszczenia stosowana jest taśma o właściwościach paroszczelnych, natomiast od strony zewnętrznej powinna znaleźć się natomiast warstwa przepuszczająca parę. Montaż oraz poziomowanie ościeżnicy odbywa się z użyciem kotew lub odpowiednich konsoli. Po wykonaniu tych czynności wszelkie szczeliny wypełnia się pianą montażową. Możliwe jest również zastosowanie kompletnego systemu z tak zwanym ciepłym parapetem.

Błędy popełniane podczas montażu okien

Popełnienie błędów w trakcie prac montażowych może skutkować znacznym zmniejszeniem ich parametrów termoizolacyjnych oraz akustycznych. Późniejsze problemy może powodować nawet nieodpowiednie oczyszczenie podłoża, skutkujące powstaniem szczelin stanowiących drogę przedostawania się wilgoci i powietrza. Efektem może być nawet zagrzybienie ściany. Z kolei niedostateczna ilość użytych łączników mechanicznych prowadzi do deformacji elementu, co powoduje przenikanie wilgoci oraz przeciągi. Podobne skutki ma montaż ramy bez wykorzystania klinów. Instalując stolarkę okienną, należy zadbać o to, aby była ona osadzona równo oraz z zachowaniem odpowiednich szczelin dylatacyjnych. W przeciwnym razie okno będzie ulegać deformacjom oraz zawilgoceniu, co finalnie doprowadzi do zawilgocenia oraz zagrzybienia pomieszczenia.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

  • firmy budowlane Warszawa

Ile kosztuje remont łazienki i jak go sprawnie przeprowadzić?

Remont łazienki stanowi największe wyzwanie podczas renowacji mieszkania. Zablokowanie na czas remontu pomieszczenia tak potrzebnego w codziennym życiu jest w zasadzie niemożliwe – jak zatem przeprowadzić to z głową?

Kiedy zaplanowany remont łazienki staje się faktem, często już w trakcie jego trwania okazuje się, że prace się przedłużą lub brakuje materiałów budowlanych. Dlatego warto dobrze zaplanować wszystkie prace, by sprawnie przeprowadzić remont łazienki.

Jak przeprowadzić remont łazienki w bloku lub w domu?

Remont łazienki może być generalny bądź tylko częściowy. Niezależnie od zakresu remontu, należy odpowiednio zaplanować prace oraz kosztorys. Poniżej praktyczny poradnik, jak przeprowadzić gruntowny remont łazienki krok po kroku.

Krok 1: Plan remontu

Wiele osób ma w głowie wizję wymarzonej, lepszej wersji swojej dotychczasowej łazienki. Jedni marzą o jej powiększeniu, inni na przykład o wymianie wanny na przeszklony prysznic. Warto mieć jasny cel remontu, by krok po kroku wszystko zaplanować. Przed przystąpieniem do samych prac, warto zaplanować nie tylko sam remont, ale również kosztorys. Analiza finansowa pozwoli na urządzenie łazienki na miarę naszych możliwości oraz uchroni nas przed zbędnymi inwestycjami.

Krok 2: Usunięcie glazury

Jeżeli decydujemy się na „drastyczne” posunięcie w postaci usunięcia starej glazury, będzie to pierwszy i najbardziej wymagający etap właściwego remontu. Często płytki przyklejane są na zaprawę cementową, co znacznie utrudnia pracę. Warto o tym pamiętać podczas planowania czasu trwania prac remontowych.

Krok 3: Prace hydrauliczne

Po usunięciu starej glazury dokładnie widać, gdzie położone są rury, piony hydrauliczne i w jakim stanie są instalacje. Warto w tym momencie zaczerpnąć porady fachowca, czy rury wymagają wymiany oraz czy wanna i umywalka nadają się do dalszego użytkowania. Wymiany mogą wymagać zwłaszcza żeliwne rury, które są w użyciu już dłuższy czas.

Krok 4: Kaloryfer

Łazienka nie może funkcjonować bez grzejnika. Remont łazienki to dobra okazja, by wymienić go na bardziej nowoczesny. Jeżeli odłożymy to na później, niezbędne będzie prawdopodobnie ponowne skucie płytek i zmiana podłączenia. Planując generalny remont, warto rozważyć przeprowadzenie takich prac zaraz po pracach hydraulicznych – zaoszczędzimy w ten sposób pieniądze i czas.

Krok 5: Oświetlenie i podwieszany sufit

Jeżeli decydujemy się na totalną metamorfozę naszej łazienki, zmiana oświetlenia i dodanie podwieszanego sufitu skutecznie odmieni wygląd pomieszczenia. Bardzo często remont łazienki wymaga wymiany starego podłączenia elektrycznego oraz oświetlenia na nowe. Modnym sposobem oświetlenia łazienki są punkty halogenowe. Umieszcza się je w podwieszanym suficie wykonanym z wodoopornych płyt kartonowo-gipsowych. Należy pamiętać o doprowadzeniu przewodów do żarówek nad lustrem, ponieważ miejsce to wymaga najlepszego doświetlenia.

Krok 6: Wyrównanie ścian i układanie glazury

Po skuciu płytek często okazuje się, że ściany nie są równe. W wyrównywaniu pomogą wodooporne płyty gipsowo-kartonowe. Żaden remont praktycznie nie jest w stanie się bez nich odbyć. Przy ich pomocy przykrywa się rury i wyrównuje nierówności na ścianach. Innym rozwiązaniem jest położenie nowej warstwy tynku cementowo-wapiennego. Gdy ściany są już idealnie równe, wisienką na torcie jest położenie wymarzonych płytek.

Krok 7: Montaż umywalki i wanny

Aby dokładnie położyć płytki w całej łazience, często konieczny jest demontaż umywalki oraz wanny. Jeżeli wyposażenie łazienki wydaje się zużyte, jest to najlepszy moment, aby je wymienić. Po zainstalowaniu nowych sprzętów montuje się lustra i meble łazienkowe.

Remont łazienki – koszt

Koszt remontu łazienki w dużej mierze zależy od użytych materiałów i elementów wyposażenia. Jaka jest orientacyjny koszt remontu małej łazienki w bloku? Ceny ciągle się zmieniają, zależą też od wielkości łazienki i zmiennych cen materiałów budowlanych. Jak oszacować, ile kosztuje remont łazienki 4 m2? Jeżeli korzystamy z usługi profesjonalistów i używamy materiałów ze średniej półki cenowej, to będziemy potrzebować około 10 tys. zł. Sama robocizna to koszt około 4 tys. zł, w zależności od zakresu prac. Płytki podłogowe mogą kosztować nawet 1 tys. zł.

Remont łazienki „na skróty”

Remont łazienki nie musi być tak skomplikowany jak ten opisany powyżej. Warto zastanowić się, co naprawdę potrzebujemy w niej wymienić. Bardzo wiele można zmienić, dokupując nowe dodatki. Możliwe jest obecnie przemalowanie płytek lub nabycie specjalnych naklejek zmieniających ich wygląd. Może się okazać, że zmiana szafki pod umywalką pozwoli ukryć w niej wiele rzeczy, co wpłynie korzystnie na wygląd łazienki. Meble łazienkowe można również odnowić, używając specjalnych farb zmieniających wierzchnią strukturę powierzchni. Dopełnieniem całej metamorfozy mogą być ozdobne świece na półce, dopasowane kolorystycznie do ozdobnych ręczników do rąk. Te małe, ale przemyślane zmiany mogą być dokonane niewielkim kosztem, a łazienka nabierze dzięki nim całkiem nowego charakteru.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Jak podłączyć zmywarkę? Poradnik krok po kroku

 

Podłączenie zmywarki nie jest trudne i można wykonać je samodzielnie. Ważne, aby wyposażyć się w niezbędne akcesoria i przestrzegać określonych zasad.

Zmywarka znacząco ułatwia codzienne życie i jest też sposobem na obniżenie rachunków za wodę. Po zakupieniu zmywarki należy poprawnie podłączyć ją do instalacji. Podpowiadamy, jak to zrobić i na co zwrócić uwagę.

Podłączenie zmywarki – kiedy jest możliwe?

Budowa bądź remont domu często wiąże się z decyzją o wyposażeniu kuchni w zmywarkę. Zastanawiając się nad jej zakupem, warto pamiętać, że nie jest konieczne nowe podejście wody ani kolejne bezpośrednie podłączenie kanalizacyjne. Punkt poboru wody może stanowić odpowiednio przerobiona instalacja doprowadzająca wodę do zlewozmywaka, natomiast jako miejsce odprowadzania wody ze zmywarki można wykorzystać zmodyfikowany syfon zlewozmywaka. Większość zmywarek wymaga podłączenia zimnej wody, tylko do niektórych modeli konieczne jest podłączenie ciepłej wody (o maksymalnej temperaturze 60℃). Ten drugi typ urządzeń będzie korzystny w przypadku użytkowania pompy ciepła lub korzystania z paneli solarnych.

Względy estetyczne przemawiają za montażem podłączeń zmywarki w miejscach niewidocznych, a więc najlepiej za kuchenną zabudową. Dla wygodnej obsługi warto umieścić zmywarkę obok zlewozmywaka. Zasilanie urządzenia stanowi zwykłe gniazdo wtykowe o napięciu 230 V wyposażone w uziemienie.

Co jest niezbędne do podłączenia zmywarki?

Jeśli planowane jest podłączenie zmywarki do istniejącej instalacji i syfonu zlewozmywaka, do prawidłowego montażu potrzebne będą następujące elementy:

  • zawór czerpalny o odpowiedniej, dopasowanej do zmywarki średnicy,
  • trójnik, przedłużka,
  • komplet uszczelek,
  • kształtka syfonu zlewozmywakowego z bocznym podejściem.

Jeśli zmywarka ma znaleźć się w kuchni wyposażonej w dodatkowy punkt ujęcia wody oraz odpływ, potrzebne będą jedynie zawory i uszczelki.

Wąż doprowadzający wodę wyposażony w zabezpieczenie zapobiegające cofaniu się wody do instalacji zwykle jest częścią zakupionego sprzętu. Planując umiejscowienie zmywarki, należy pamiętać, aby źródło wody znalazło się w odległości nieprzekraczającej długości węża – nie zaleca się bowiem jego samodzielnego przedłużania.

Jak podłączyć zmywarkę? Instrukcja krok po kroku

Po sprawdzeniu zakupionego zestawu pod względem kompletności można przystąpić do montażu sprzętu. Prace rozpoczyna się od zakręcenia głównego zaworu wody w budynku. Następnym krokiem jest zdemontowanie baterii i podłączenie zmywarki do wody. Chcąc wykonać podłączenie zmywarki do instalacji doprowadzającej wodę do baterii zlewozmywakowej , w zależności od zakupionego typu zmywarki należy zamontować trójnik na przewodzie zimnej i ewentualnie ciepłej wody. Następnie konieczne jest podłączenie przedłużki wraz z niezbędnymi uszczelkami. Po wykonaniu tej czynności można z powrotem umiejscowić baterię, a następnie podłączyć wąż doprowadzający wodę do zmywarki. Ułożenie węża nie powinno powodować jego skręcenia ani zagięcia. W przypadku osobnego zaworu czerpalnego ten etap prac sprowadza się do połączenia go z wężem oraz założenia kompletu uszczelek. Po wykonaniu tych czynności w obu sytuacjach konieczne jest ponowne odkręcenie zaworu głównego wody.

Kolejny krok to podłączenie zmywarki do odpływu. Najprościej jest przyłączyć ją do syfonu zlewozmywaka, który znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie. W tym celu konieczne jest zamontowanie specjalnej kształtki syfonu wyposażonej w boczne podejście. Następnie należy połączyć wąż odpływowy z syfonem. Punkt odprowadzania wody powinien znaleźć się minimum 30 cm od powierzchni podłogi. Jeśli w pomieszczeniu przewidziany jest osobny odpływ pod zmywarkę, wystarczy wsunąć koniec węża odpływowego zmywarki w rurę kanalizacyjną, wykorzystując specjalną redukcję z gumy.

Ostatnim krokiem jest podłączenie zmywarki do zasilania. Oprócz zapewnienia odpowiedniej odległości źródła prądu od podłączenia wody warto zadbać o to, by gniazdko było zabezpieczone przed zawilgoceniem i kroplami wody.

Po wykonaniu wszystkich etapów montażu pozostaje tylko włączyć zmywarkę i przeprowadzić czynności wskazane w instrukcji jako niezbędne przed pierwszym użyciem sprzętu.

Podłączenie zmywarki – praktyczne porady

Samodzielne podłączenie zmywarki nie jest szczególnie skomplikowane, dla bezawaryjnej pracy sprzętu konieczna jest jednak dokładność i ostrożność. Każdy producent dołącza do sprzętu instrukcję zawierającą kompletne schematy podłączenia i wskazówki niezbędne do prawidłowego montażu urządzenia.

Warto pamiętać, aby przed przystąpieniem do podłączania zmywarki zapoznać się z warunkami gwarancji. Zdarza się, że wymagana jest instalacja wykonana przez uprawnionego specjalistę, co należy potwierdzić odpowiednim wpisem na karcie gwarancyjnej. W innym przypadku sprzęt może zostać pozbawiony gwarancji producenta.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Domek na drzewie – jak go zbudować?

Domek na drzewie to z pewnością marzenie z dzieciństwa niejednej osoby. Idealne rozwiązanie dla tych, którzy mają trochę miejsca na działce za miastem.

Jak zbudować domek na drzewie, by marzenie się spełniło, a dzieci mogły bezpiecznie bawić się na wysokości? Budując domek na drzewie w ogrodzie, można nauczyć dzieci obcować z naturą. Jednak przede wszystkim należy im zapewnić bezpieczeństwo. Dokładny projekt i plan budowy sprawią, że efekt zachwyci każdego członka rodziny.

Domek na drzewie

Żeby zbudować domek na drzewie, trzeba się odpowiednio przygotować. Podstawą jest dobry projekt. Można skorzystać z gotowych pomysłów lub zaprojektować własny dom, z pomocą firmy, która profesjonalnie zajmuje się stawianiem takich domków.

Jeżeli decydujesz się na własną budowę, warto sprawdzić, co będzie potrzebne. Mając zarys prac i projektu, warto wybrać odpowiednie drewno, by konstrukcja przetrwała dłużej niż kilka lat. Powinno być ono wykonane ze zdrowego drzewa, bez oznak choroby, aby zapewnić trwałość naszej budowli.

Domek na drzewie dla dzieci

Domek na drzewie to z pewnością marzenie każdego dziecka. Wiele osób posiada działkę lub ogród, co sprzyja spędzaniu czasu na świeżym powietrzu. Najmłodsi uwielbiają wspinać się po drzewach, więc z pewnością domek wzbudzi w nich wielki entuzjazm. Firmy zajmujące się tym profesjonalnie mają również śmiałe projekty dla dorosłych.

Gotowe projekty domków dla dzieci posiadają zjeżdżalnie, ścianki wspinaczkowe, wiszące mosty czy liny do podciągania, czyli szeroki zakres usług, dzięki którym można sprawić dla dziecka wymarzony domek na drzewie.

Drzewo, na którym będzie umieszczony domek, powinno być odpowiednio starsze, w pełni ukształtowane, z grubym pniem, aby zapewnić stabilność. Najbardziej nadają się: dąb, buk, jabłoń, lipa, orzech, klon. Biorąc pod uwagę umiejscowienie domku, ważnym jest bezpieczeństwo użytkowników, dlatego domek nie powinien znajdować się wysoko.

Jak zrobić domek na drzewie – poradnik

Od czego zacząć pracę nad domkiem? Przede wszystkim od przygotowania odpowiednich narzędzi. Na pewno będzie potrzebne drewno, z którego zbudowany będzie domek, i drzewo, na którym będzie opierać się konstrukcja. Wybór drewna należy do najważniejszych punktów, aby budowla była trwała. Przede wszystkim powinno być zdrowe. Tak samo ważne jest drzewo, na którym będzie znajdować się domek. Zanim jednak zamówimy materiały, należy wyznaczyć wysokość podłogi i rozlokowanie wsporników. Domek nie powinien znajdować się za wysoko, aby w razie niebezpieczeństwa, nic nikomu się nie stało. Podpierające słupy powinny mieć przekrój co najmniej 10 x 10 cm. Umieszcza się je w wykopanych w ziemi otworach – powinno się zasypać żwirem około 8 cm. Po upewnieniu się, że wsporniki umieszczone są pionowo, można przytwierdzić je do podłogi domku i zabetonować. Warto kupić gotową mieszankę szybkoschnącą. Następnie należy dokończyć wykonanie ramy konstrukcyjnej, śrubując elementy do siebie. By konstrukcja była stabilniejsza, można wykorzystać także gotowe łączniki metalowe. Wejście można wykonać na kilka sposobów. Tradycyjnym rozwiązaniem są drewniany schody albo drabina. Może dzieciom jednak spodobałoby się bardziej kreatywne rozwiązanie, w postaci drewnianej ścianki wspinaczkowej, z otworami na ręce i nogi. Niezależnie od rodzaju, każde wejście należy solidnie przymocować do podłogi domku. Gdy powstanie podstawa konstrukcji, czas na tworzenie ścian bocznych i ich wypełnienie. Konstrukcję ścian można zrobić z kantówek. Do wypełnienia ścian zaleca się deski, płyty typu sklejka bądź OSB. Planując ściany, warto pamiętać o pozostawieniu miejsca na okno. Dobrym pomysłem jest również zamontowanie drzwiczek, by dzieci mogły zamknąć swoje skarby. Do budowy domku można również użyć wtórnie palet.

Na koniec pozostaje kwestia zadaszenia budowli. Dach można wykonać z blachy lub desek i pokryć go papą. Doskonałym rozwiązaniem byłby dach kryty strzechą lub drewnianym wiórem. Ostatnią kwestią pozostaje zabezpieczenie drewna. Można pomalować go wedle gustu, na kolor, który się najbardziej podoba. Gama kolorystyczna bejc do drewna pozostawia szeroki wybór. Budowa domku przez profesjonalną firmę wyniesie kilka tysięcy złotych. Natomiast jeżeli sami zdecydujemy się zbudować domek to koszt kilkuset złotych w zależności od użytych materiałów.

Domki na drzewie jako hotel

Azyl w koronach drzew marzy się nie tylko dzieciom. Dorośli również śnią, by podziwiać widoki z wysokości. Domki na drzewie jako hotel to idealnie rozwiązanie dla całej rodziny. Hotele w Polsce usytuowane są w przepięknych miejscach, więc z góry dokładnie można podziwiać widok. Przykładem może być nałęczowski hotel „W drzewach”, założony przez dwójkę młodych ludzi, którzy chcieli stworzyć miejsce, z którego można by było podziwiać piękno nałęczowskich wąwozów. Każdy domek nosi nazwę drzewa, na którym został postawiony. Widok opadającego wąwozu, widziany przez przeszklone ściany, robi ogromne wrażenie.

Nieco innym przykładem hotelowego domku na drzewie jest szwedzki hotel Treehotel. Jego unikatowość polega na architekturze każdego z domków. Goście mogą wybierać pomiędzy UFO, lustrzaną kostką, ptasim gniazdem czy ważką – oryginalne budowle w środku lasu, z których można podziwiać zorze północnej Szwecji.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Tapetowanie ścian – zrób to sam!

Tapetowanie ścian jest na tyle nieskomplikowaną czynnością, że z powodzeniem można wykonać je samodzielnie. Wystarczy zakupić wybraną tapetę i po kilku godzinach pracy ściany mogą wyglądać jak nowe. Podstawowa wiedza na temat tapetowania i trochę cierpliwości sprawi, że wykonana praca będzie estetyczna i trwała.

Tapetowanie wymaga wcześniejszego przygotowania, na które składa się zgromadzenie kilku niezbędnych przyrządów, przygotowanie powierzchni do gruntowania oraz do samego tapetowania. Z pomocą tapety można w prosty sposób odmienić wystrój wnętrza. Podążając za poniższymi radami, można to osiągnąć w zaledwie kilka godzin.

Tapetowanie – krok po kroku

Tapetowanie ścian należy zacząć od ich zmierzenia, aby tapety wystarczyło na każdy kawałek ściany w pomieszczeniu. Do pomiarów przyda się metrówka. Po pierwsze, mierzymy długość i szerokość ściany – mnożąc przez siebie dwie wartości, otrzymujemy powierzchnię ściany w metrach kwadratowych. Rozmiar tapety w opakowaniu podany jest w metrach bieżących, ale znajdziemy tam również informację o wydajności tapety, tzn. na jaką powierzchnię ściany (w m2) wystarczy opakowanie tapety. Można również poprosić o pomoc pracowników sklepu, w którym kupujemy tapetę – znając wysokość i szerokość ścian w pomieszczeniu, które ma być tapetowane, obliczą oni, ile opakowań tapety będziemy potrzebować.

Jeżeli będziemy tapetować wszystkie ściany w pomieszczeniu, trzeba wziąć pod uwagę długość i szerokość pomieszczenia. Suma dwóch szerokości i dwóch szerokości da nam całkowitą długość ścian w pomieszczeniu. Aby obliczyć, ile pasów tapety będziemy potrzebować, całkowitą długość ścian dzielimy przez szerokość rolki wybranej tapety. Na wypadek poprawek warto pomyśleć o zakupie zapasowej ilości.

Przy tapetowaniu ścian przydatnymi narzędziami są: szeroki pędzel do kleju, wiadro, gumowy wałek do dociskania tapety, nóż monterski (jeśli tapeta nie jest pocięta), drabina i ściereczka do usuwania nadmiaru kleju.

Jak przygotować ścianę do tapetowania?

Przygotowanie ściany do tapetowania wymaga odkręcenia wszystkich gniazdek i włączników elektrycznych. Tapeta dobrze trzyma się na suchym i czystym podłożu, tak więc warto odkurzyć ściany przed rozpoczęciem prac. W przypadku, kiedy na ścianach są już tapety i chcemy je zastąpić nowymi, do usuwania starych tapet przydatny będzie specjalny płyn, który należy rozrobić według proporcji na opakowaniu i spryskać ściany – mokra tapeta powinna z łatwością odejść od ściany.

Gruntowanie ścian przed tapetowaniem

Gruntowanie ścian przed tapetowaniem pozwala na przygotowanie idealnej powierzchni pod klej, na którym trzymać będzie się tapeta. Czy gruntowanie jest konieczne? Ta czynność spełnia to samo zadanie, co gruntowanie przed malowaniem farbą: zabezpiecza ścianę przed wilgocią, wyrównuje nierówności i sprawia, że klej dobrze się rozprowadza po całej powierzchni ściany. Pozwoli to uniknąć odklejenia się tapet w przyszłości.

Gruntowanie ścian pod tapety przeprowadza się za pomocą specjalnego preparatu do tapet. Wcześniej należy wyrównać wszelkie nierówności przy pomocy masy szpachlowej. Po wyschnięciu ściany szlifujemy jej powierzchnię za pomocą papieru ściernego, a następnie przeprowadzamy gruntowanie.

Tapetowanie – porady

❏ Tapetowanie ścian

Są dwie metody nakładania tapety na ściany. Pierwsza to tradycyjne smarowanie tapety i nałożenie jej na ścianę. Druga to nałożenie tapety na ścianę, która została uprzednio posmarowana klejem. Przy wyborze sposobu klejenia powinniśmy kierować się wskazówkami producenta, które znajdziemy na opakowaniu.

❏ Tapetowanie narożników ścian

Naklejany w narożniku pas tapety powinien zachodzić na sąsiednią ścianę na kilka centymetrów. Drugi pas tapety nakleja się po przeciwnej stronie narożnika. Po przyłożeniu metalowej przykładnicy należy przeciąć oba pasy i pozbyć się odciętych skrawków tapety.

❏ Tapetowanie sufitu

Tapetowanie sufitu pokoju jest bardziej skomplikowane. Najpierw należy wyznaczyć linie, wzdłuż których będą przyklejane pasy. Tapetowanie należy rozpocząć od rogu pomieszczenia. Pasy tapety najkorzystniej jest rozmieszczać pod kątem prostym do ściany – ich styki będą się wtedy najmniej rzucały w oczy. Aby praca była wygodniejsza, najlepiej układać tapetę z drugą osobą – jedna rozwija pas, a druga go wygładza.

Ile kosztuje tapetowanie?

Rozważając skorzystanie z pomocy profesjonalistów, warto dowiedzieć się, ile kosztuje tapetowanie. Większość wykonawców nie przedstawia sztywnego cennika usług tapeciarskich – stawka za usługę zwykle jest ustalana indywidualnie z klientem.

Koszt tapetowania będzie uzależniony od rodzaju tapety. Im droższa i trudniejsza do naklejenia tapeta, tym wyższy koszt montażu. Pierwszym krokiem tapetowania jest mycie ścian i sufitów usługa taka kosztuje 7–9,5 zł za m2. Jeżeli decydujemy się na zmianę starej tapety, do kosztów należy doliczyć dodatkowo usuwanie starych powłok, co kosztuje 6–7 zł / m2. Naprawa ubytków w ścianach kosztuje ok. 10 zł / m2, a gruntowanie ścian 3–5 zł / m2. Tapetowanie ścian w zależności od trudności ułożenia wzoru i rodzaju tapety, kosztuje 16–30 zł za m2. Cena zależy od lokalizacji usługi i poziomu trudności układania tapety.

Decydując się na położenie tapety na własną rękę, jedyny koszt, jaki poniesiemy, to zakup tapety i ewentualnie narzędzi. Tapetowanie ścian nie jest takie trudne, na jakie wygląda, wystarczą chęci i odrobina cierpliwości!

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Białystok

  • firmy budowlane Bydgoszcz

  • firmy budowlane Częstochowa

Aranżacja łazienki – jak urządzić małą łazienkę, aby była ładna i funkcjonalna?

Aranżacja małej łazienki w bloku to nie lada wyzwanie. Stosując się jednak do kilku prostych zasad i wykorzystując funkcjonalne meble i sprzęty łazienkowe, nawet niewielki metraż pomieszczenia można elegancko i ładnie zagospodarować.

Urządzenie łazienki o małym metrażu warto wykonywać konsekwentnie i o ile to możliwe – zgodnie ze stylem pozostałych pomieszczeń w domu, np. w tej samej kolorystyce. Oryginalnym uzupełnieniem aranżacji jest zastosowanie jednego mocnego akcentu, np. ciekawego wzornictwa płytek czy nietypowego modelu grzejnika.

Jak urządzić małą łazienkę, aby wydawała się optycznie większa?

Urządzając małą łazienkę, warto postawić na funkcjonalność i zrezygnować ze wszelkiego rodzaju zbędnych elementów. Warto zastanowić się, czy istnieje możliwość przeniesienia pralki do innego pomieszczenia, np. do kuchni bądź obyć się bez dużej ilości łazienkowych szafek. Jeśli nie mamy takiej możliwości warto zdecydować się na pralkę ładowaną od góry. Kiedy urządzenie nie pracuje, może pełnić rolę półki na ręczniki czy miejsca na kosze z kosmetykami. Na ścianach nad pralką warto powiesić dodatkowe szafki, robione na wymiar lub gotowe.Jasne kolory oraz minimalizm (w tym oszczędna aranżacja łazienki i porządek) powodują, że niewielkie metraż łazienki optycznie będzie wydawał się większy niż jest w rzeczywistości. Wizualne złudzenie sprawia, że biała łazienka postrzegana jest jako bardziej przestronna, gdzie panuje więcej miejsca. W żadnym przypadku nie może to być łazienka w kolorze czarnym, Mimo że wygląda bardzo elegancko i szykownie, to w małych łazienkach nie sprawdzi się to najlepiej. W małych łazienkach lepiej nie stosować dużych kafli, układać dużych wzorów ani używać materiałów o wyraźnych fakturach. W sytuacji, gdy łazienka ma wyjątkowo mały metraż należy rozważyć kupno baterii, mebli czy sprzętów w wersji mini. Dodatkowo duże lustro z dobrym oświetleniem to wyjątkowo dekoracyjny element małych pomieszczeń, które optycznie je powiększy.

Aranżacja małej łazienki z prysznicem

Wyposażenie łazienki zależy przede wszystkim od metrażu pomieszczenia. W małych łazienkach najczęściej montuje się prysznic, zwykle narożny. Z kolei jeżeli pomieszczenie ma wąską wnękę pomiędzy ścianami, wówczas wygodnym rozwiązaniem jest prysznic bez brodzika, czyli z odpływem w podłodze ( typu walk-in) . Minimalne wolne miejsce, aby go zainstalować to 70×70 cm. Prysznic bezbrodzikowy to nic innego jak natrysk umocowany w ścianie oraz odpływowa kratka w podłodze z właściwym spadkiem. Takie rozwiązanie idealnie „wtopione” w powierzchnię podłogi pozwala zyskać dodatkowe centymetry w łazience.

Aranżacja łazienki z prysznicem bez kabiny to również rozwiązanie, które sprawdza się na małym metrażu. Nawet najmniejszy brodzik z zasłoną nie ogranicza tak ruchów w czasie kąpieli, jak zamykana kabina takiej samej wielkości. Typowa głębokość brodzika wynosi 15 cm, ale w sprzedaży dostępne są również głębsze o głębokości od 21 do 28 cm, a niektóre z nich mają również wbudowane wygodne i odpowiednio wyprofilowane siedzisko.

Kabina prysznicowa w łazience to rozwiązanie, które niestety zajmuje znacznie więcej miejsca niż brodzik bez ścian. W sprzedaży znajdują się, np. kabiny pięciokątne (ze ściętym narożnikiem), kwadratowe i półokrągłe. Wybierając kształt kabiny prysznicowej należy zwrócić uwagę, nie tylko na metraż łazienki, ale i wygodę podczas mycia (czy po zamknięciu się w kabinie ma się odpowiednią ilość miejsca, aby swobodnie umyć się).

Aranżacja łazienki – jaka umywalka?

W sytuacji, gdy umywalka nie będzie służyć jedynie do mycia rąk, a dodatkowo do pielęgnacji włosów, golenia się czy wykonywania makijażu warto zakupić rozmiar o szerokości przynajmniej 45-50 cm. Na rynku dostępne są również umywalki narożne i asymetryczne o niestandardowym kształcie, który łatwo dopasować do możliwości przestrzennych pomieszczenia. Warto postawić na umywalkę z szafką łazienkową. Półki pod zlewem mogą pełnić rolę schowków. Zabudowa jest praktyczna i estetyczna, bo im mniej kosmetyków i drobnych przedmiotów na widoku, tym łazienka bardziej przestronna i uporządkowana.

Aranżacja małej łazienki w bloku – wybór sedesu

Standardowy sedes stojący, czyli misa ustępowa wraz ze zbiornikiem wody, ma ok. 67-70 cm długości. Szukając toalety, warto skorzystać z oferty kompaktów zaprojektowanych specjalnie z myślą o małych pomieszczeniach i mających od 60 cm długości, dzięki czemu zajmują mniej miejsca. Posiadają one pionowy odpływ, przez co mogą znajdować się bliżej ściany.

W małej łazience dobrze sprawdzają się wiszące sedesy z zabudowanym i niewidocznym zbiornikiem na wodę. Takie rozwiązanie ułatwia utrzymanie podłogi w nieskazitelnej czystości, a dodatkowo, gdy zrezygnuje się z zabudowy instalacyjnej ścianki aż do samego sufitu, wówczas powstanie użyteczna półka, na której można przechowywać użyteczne kosmetyki lub akcesoria łazienkowe.

● Małe łazienki – aranżacje, gdy nie ma miejsca na bidet

W małych łazienkach, w których nie ma już miejsca na zamontowanie bidetu można skorzystać z kompaktów z funkcją bidetu, czyli zamontowaną armaturą bidetową. Z kolei, gdy sedes znajduje się blisko umywalki, można do niej przymocować rączkę prysznicową. Bardziej zaawansowanym rozwiązaniem, łatwiejszym zarówno w użyciu, jak i w utrzymaniu jest toaleta myjąca – urządzenie łączące w sobie funkcje WC i bidetu.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Elewacja drewniana – projekty, ile kosztuje wykonanie elewacji z drewna?

Domy z drewnianą elewacją wyglądają bardzo elegancko i stylowo. Nawet jeśli budynek jest zniszczony, stosując drewno na elewacji, możemy ciekawie go odnowić, zyskując imponujące rezultaty. Decydując się na elewację z elementami drewna mamy do wyboru kilka rodzajów komponentów. Najpopularniejsze z nich to: panele i płyty elewacyjne drewnopodobne, deska elewacyjna drewniana oraz deska elewacyjna drewnopodobna.

Elewacja drewniana i drewnopodobna cieszy się coraz większym uznaniem. Drewno na elewacje zewnętrzne kojarzy się nie tylko z przytulnością i ciepłą atmosferą, ale również z bezpieczeństwem i ekologią, która w ostatnich latach jest bardzo modna. Ponadto domy z elewacją z drewnem mają swoisty urok, charakter i są eleganckie, co sprawia, że z wielką przyjemnością chcemy w nich przebywać. Współczesne rozwiązania pozwalają na to, by w różnorodny i pomysłowy sposób wykorzystać drewno elewacyjne. Dlatego warto wcześniej zapoznać się z projektami i zasięgnąć wiedzy, jak przebiega montaż elewacji drewnianej.

Powrót do natury, czyli elewacja z dodatkiem drewna

Drewno na elewacji wzbudza pozytywne skojarzenia z naturą. Kiedyś elewacja drewniana charakteryzowała jedynie domy wybudowane z prawdziwego drewna. Współcześnie jednak coraz częściej spotykamy się z tym rodzajem wykończenia fasad zewnętrznych – zarówno w budynkach mieszkalnych, jak i handlowych czy biurowych. Wyraźnie widać tendencję do zwracania się ku rozwiązaniom bliższym naturze niż bardzo popularnym kiedyś zamiennikom z tworzywa sztucznego. Podnosi to nie tylko walory estetyczne, ale także użytkowe, zdrowotne i ekonomiczne.

Najstarsza i najbardziej popularna metoda na obłożenie budynku to deska elewacyjna drewniana. Jej drewnopodobne odpowiedniki nie cieszą się aż tak dużym zainteresowaniem, ale ze względu na niższe koszty, również są stosowane, często osiągając zbliżone efekty wizualne. Drewno na elewacji domu może być piękną dekoracją samą w sobie, ale aby wyglądało okazale, należy o nie odpowiednio zadbać. Dlatego warto zwrócić uwagę na jego właściwe suszenie, struganie i przechowywanie oraz takie właściwości jak: odporność na działanie promieni UV, pleśni i grzybów, struktura, wilgotność oraz skład. Na drewno elewacyjne najczęściej wykorzystywane są takie gatunki drzew, jak: dąb, modrzew, świerk i sosna. Coraz większą popularność zyskuje także elewacja z drewnem egzotycznym, np. merenti, tatajuba, cedr czerwony oraz okoume.

Pomysły i inspiracje na elewację domu z drewnem

Elewacja drewniana coraz częściej spotykana jest nie tylko w starych, inspirowanych wiejskim stylem domach, ale również w awangardowo zaprojektowanych budynkach, tworząc połączenie klasyki z nowoczesnością. Dostępne obecnie rozwiązania pozwalają na tradycyjne wykończenie za pomocą paneli, płyt lub desek elewacyjnych oraz spełnienie dodatkowych funkcji, takich jak urozmaicenie fasady i korygowanie kształtu budynku. Takie możliwości daje nam okładzina drewniana elewacyjna, dzięki której w prosty sposób można połączyć drewno z tynkiem.

Jeśli chodzi o projekty dla elewacji drewnianej, to wystarczy zdać się na naszą wyobraźnię, ponieważ inspiracje możemy znaleźć dookoła siebie. Drewno można połączyć z różnymi rodzajami kamienia, co oryginalnie wygląda na budynkach o nietypowej bryle konstrukcyjnej. Elewacja domu drewnianego może również być podzielona na dwie części, z których każda jest jasno wyodrębnionym elementem – z jednej strony są to wstawki drewniane na elewacji, z drugiej zaś tynk dekoracyjny. Kolejny pomysł to elewacja drewniana pionowa. To dość odważne rozwiązanie, które się sprawdzi jedynie w określonych konstrukcjach, ponieważ nie wszystkie typy budynków dobrze się prezentują z deską w układzie pionowym.

Ile kosztuje wykonanie elewacji domu z drewnem

Na koszty wykonania domu z elewacją drewnianą składa się nie tylko cena głównych komponentów, ale również ruszt (podkonstrukcja) i elementy dodatkowe, niezbędne do przeprowadzenia wszystkich prac (wkręty do drewna, impregnaty, lazury, systemy mocowań). Wycena przygotowywana jest na podstawie kosztu na jeden metr kwadratowy i wynosi średnio od kilkudziesięciu złotych do nawet kilku tysięcy. Wszystko zależy od rodzaju użytych materiałów – czy będzie to prawdziwe drewno, czy będą to jedynie deski, panele lub płyty elewacyjne drewnopodobne. Na całościowy koszt wykonania elewacji z drewnem składa się także ocieplenie. Jeśli chcemy skorzystać z dodatkowej izolacji, musimy się liczyć z tym, że elewacja drewniana na styropianie podniesie ogólną wycenę. Średni koszt samej robocizny wynosi od 70 do 140 zł za m2.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Czym jest cegła silikatowa? Poznaj najlepsze bloczki silikatowe

Silikaty cieszą się coraz większym uznaniem i obecnie należą do najczęściej wykorzystywanych materiałów w budownictwie mieszkaniowym. Bloczki i cegły silikatowe są znane ze swoich właściwości, zarówno pod względem ceny, jak i niskiej szkodliwości dla środowiska. Sprawdź, dlaczego silikaty są tak popularne i czy warto wykorzystać je w budowie własnego domu.

Silikaty są materiałami budowlanymi, stworzonymi z trzech głównych składników: piasku, wapna i wody. Wszystkie elementy, z których produkuje się bloczki silikatowe pochodzą z naturalnych surowców.

Silikaty – jak powstaje cegła silikatowa i bloczek silikatowy

Cegła silikatowa to inaczej cegła wapienno-piaskowa. To popularny materiał budowlany, otrzymywany ze zmieszania zmielonego piasku i wapna z niewielką ilością wody. Warto pamiętać, że do tworzenia cegieł silikatowych wykorzystuje się piasek kwarcowy i wapno palone. Producenci stosują różne proporcje przedstawionych składników, które wpływają na parametry danej cegły silikatowej.


 

W większości przypadków piasek kwarcowy stanowi od 90 do 92 procent masy, z kolei wapno palone najczęściej od 5 do 8 procent całej masy. Cegła silikatowa powstaje w wyniku formowania mieszaniny wapna, piasku i wody w prasach hydraulicznych dolnego i górnego prasowania. Formowanie cegieł silikatowych zachodzi pod dużym ciśnieniem.

Na tym etapie bloczki i cegły silikatowe są tak naprawdę kształtkami silikatowymi, które otrzymują wyjątkową jak na pozostałe materiały budowlane wytrzymałość, dzięki procesowi hartowania (autoklawizacji). Hartowanie bloczków silikatowych polega na wtłoczeniu pary nasyconej do autoklawu. W wyniku wysokiego ciśnienia i wysokiej temperatury (dochodzącej nawet do 200 stopni Celsjusza), następuje zespojenie krzemionki i wapna. Następnie zachodzi kilka procesów chemicznych, które w rezultacie dają wyjątkowy materiał budowlany.

Cegła silikatowa – parametry techniczne

Standardowe cegły silikatowe mają wymiary 6,5x12x25 cm lub 10,4x12x25 cm. W przypadku bloczków silikatowych zazwyczaj można spotkać się z silikatami o wymiarach 13,8x12x25 cm. Innym popularnym rozmiarem bloczków silikatowych są bloczki o wysokości 22 cm, przy zachowaniu wymiarów podstawy 12×25 cm.

Zalety silikatów

Silikaty (cegła silikatowa, pustak silikatowy, bloczek silikatowy itp.) to materiały budowlane o fenomenalnych właściwościach. Wśród wielu zalet silikatów można wyróżnić m.in. doskonałą wytrzymałość mechaniczną i wysoką mrozoodporność, a przy tym stosunkowo niską cenę. Warto wiedzieć, że cegły silikatowe są zdecydowanie tańsze od podobnych, pod względem wybranych parametrów, cegieł ceramicznych.

Silikaty są również pozbawione różnego rodzaju szkodliwych substancji czy trujących związków chemicznych, ponieważ do powstania każdego rodzaju silikatów wystarczą jedynie naturalne, organiczne substancje. Silikaty są uznawane za jedne z najbezpieczniejszych materiałów budowlanych, o czym świadczy np. niski poziom promieniotwórczości naturalnej.

Silikaty słyną również z niesłychanej izolacyjności akustycznej, która wpływa na komfort mieszkania. Wykorzystane w silikacie wapno stanowi tworzywo wiążące, co przekłada się na wyjątkową gęstość tego materiału, co za tym idzie – ciężko jest wprowadzić cegłę w zjawiska rezonansowe (odgłosy z sąsiednich mieszkań).

Bloczki i cegły silikatowe stanowią świetny materiał do tłumienia dźwięków uderzeniowych, które powstają np. za sprawą głośnego stąpania po podłodze czy stukania. Dźwiękoszczelność pomieszczeń, które zostały wybudowane z silikatów, wpływa na fakt, że ten rodzaj materiału budowlanego jest jednym z najczęściej wybieranych budulców do tworzenia sal kin domowych. Standardowe bloczki silikatowe o grubości 18 cm zapewniają dźwiękochłonność nawet w zakresie 50-55 dB, co w porównaniu z pozostałymi materiałami budowlanymi daje znaczącą wartość.

Silikaty – czym wyróżniają się na tle konkurencji

Bloczki, pustaki silikatowe i innego rodzaju silikaty zapewniają wyjątkowo wysoką ognioodporność w porównaniu do pozostałych materiałów budowlanych. Warto wspomnieć, że silikaty są materiałami mającymi najwyższą klasę reakcji na ogień, oznaczonej jako A1.

Budynki powstałe z silikatów charakteryzują się niskim ryzykiem rozprzestrzeniania się ognia w sytuacji wybuchu pożaru. Silikaty nie ulegają topnieniu czy paleniu, a w wyniku pożaru i w konsekwencji zwiększonej temperatury nie wydzielają szkodliwych substancji lotnych.

Czym jeszcze może zaskoczyć silikat? Na pewno wysoką odpornością na działanie różnego rodzaju czynników mikrobiologicznych. Pustaki silikatowe charakteryzują się wysokimi właściwościami bakteriobójczymi, dzięki czemu ściany z silikatów są odporne na atak pleśni czy grzybów.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Keramzyt – definicja, rodzaje, zastosowanie

Keramzyt, dzięki swoim właściwościom, takim jak odporność na ogień, mróz, działanie pleśni, lekkość czy wytrzymałość na ściskanie, ma szerokie zastosowanie w budownictwie. Kruszywo ceramiczne wykorzystuje się głównie do budowy stropów i ścian, izolacji podłóg, podziemnych instalacji czy pokryw zbiorników wodnych.

Keramzyt charakteryzuje się porowatą strukturą wewnętrzną, zamkniętą w trwałej ceramicznej powłoce. Obecnie jest najlżejszym kruszywem na rynku budowlanym, które jednocześnie odznacza się wysoką termoizolacyjnością. Trwałość keramzytu można porównać z ceramiką wysokiej jakości, jak wyroby klinkierowe czy kamionkowe.

Co to jest keramzyt

Keramzyt to sztuczne kruszywo ceramiczne, wypalane z ilastej gliny, która pęcznieje pod wpływem wysokiej temperatury. Naturalny surowiec poddawany jest leżakowaniu, następnie uplastycznieniu i rozdrobnieniu, po czym trafia do obrotowego pieca, gdzie w temperaturze ok. 1200 stopni Celsjusza zostaje wypalany. W efekcie procesu wypalania powstają bardzo lekkie porowate grudki, pokryte ceramiczną skorupą.

Keramzyt – cechy charakterystyczne

● Termoizolacyjność i paroprzepuszczalność

Keramzyt jest odporny na wilgoć, ma także zdolność do skutecznego izolowania ciepła. W wyniku działania wody zawilgoceniu ulega jedynie jego zewnętrza powłoka. Porowata struktura keramzytu powoduje również szybsze przepuszczanie pary wodnej, przez co wyrób prędzej wysycha, co także korzystnie wpływa na poziom termoizolacyjności.

● Odporność na pleśń, grzyby, związki chemiczne

Proces wypalania keramzytu odbywa się w bardzo wysokiej temperaturze, czego efektem jest neutralizacja wszelkich organicznych domieszek, które mogą stanowić pożywkę dla patogennych bakterii, jak również wchodzić w różnego rodzaju reakcje chemiczne, stąd też jego odpornośc na rozwój pleśni i grzybów oraz działanie chemikaliów.

● Wytrzymałość, odporność na ogień i mróz

Keramzyt to wytrzymałe tworzywo, które kilkakrotnie przewyższa wytrzymałość wełny mineralnej czy styropianu. Ceramiczne kruszywo jest niepalne, podobnie jak keramzytobeton, którego odporność na ogień sięga ok. 4 godzin, co umożliwia bezpieczną ewakuację mieszkańców w czasie ewentualnego pożaru. Wyroby z keramzytobetonu mogą być również swobodnie wystawiane na działanie niskich temperatur, ponieważ nawet silny mróz nie powoduje u nich zniszczeń.

● Wysoki współczynnik izolacji akustycznej

Izolacyjność akustyczna keramzytu wynika z porowatości jest struktury wewnętrznej. Wystarczy już 5-centymetrowa warstwa lekkiego kruszywa ceramicznego na stropie, aby poprawić izolacyjność ściany o 3 decybele.

Keramzyt – zastosowanie

Keramzyt, dzięki cennym właściwościom, ma swoje zastosowanie zarówno w budownictwie, w tym w budownictwie drogowym i geotechnice oraz ogrodnictwie. Produkt sprzedawany jest w zależności od uziarnienia, dlatego rozróżnia się go pod względem wielkości i objętości grudek (im są one drobniejsze, tym ciężar keramzytu jest większy).

Keramzyt w geotechnice

W geotechnice keramzyt stosuje się głównie do poprawy nośności gruntu. Lekkie kruszywo ceramiczne można zastosować jako wymiennik w miejscach gdzie grunt jest nienośny.

Keramzyt w pracach drogowych

W drogownictwie keramzyt wykorzystuje się jako składnik masy asfaltowej. Masa keramzyto-asfaltowa stosowana jest również przy budowie dróg, w celu przeciwdziałania tworzeniu się przełomów, mogących powstawać w wyniku działania niskich temperatur. Kruszywo ceramiczne stanowi również element warstw profilujących czy termoizolacyjnych (keramzyt izolacyjny) powierzchni.

Keramzyt w budownictwie

Keramzyt budowlany ma swoje zastosowanie przy budowie i ocieplaniu elementów stropów, ścian i posadzek. Beton, jaki tworzony jest z kruszywa keramzytowego, umożliwia skuteczne zmniejszenie wymiarów przekrojów różnych konstrukcji, zwłaszcza słupów, a także pozwala oszczędzić na ilości wymaganego zbrojenia. Pustak keramzytowy można wykorzystać jako izolator akustyczny przy tworzeniu dźwiękochłonnych elementów budowlanych. Keramzyt impregnowany może również zastąpić podłoże betonowe i podsypkę piaskową (keramzyt podsypkowy) w czasie budowy podłogi na gruncie, która tradycyjnie składa się z 6 warstw, które można ograniczyć do 4, używając keramzytu impregnowanego.

Keramzyt w ogrodnictwie

Keramzyt ogrodniczy służy również jako warstwa drenażowa w donicach czy zagłębieniach, które tworzy się przed posadzeniem roślin. Znajduje on także zastosowanie w uprawach hydroponicznych, czyli uprawianiu roślin bez gleby, na wodnych pożywkach. Hydroponika umożliwia produkowanie roślin zarówno w warunkach domowych, jak i na skalę przemysłową, zwykle w specjalnych namiotach oraz szklarniach.

Keramzyt – gdzie kupić

Keramzyt można kupić w sklepach budowlano-ogrodniczych. Produkt dostępny jest również za pośrednictwem stron internetowych bezpośrednich producentów kruszywa i firm zajmujących się sprzedażą materiałów budowlanych bądź ogrodniczych.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Dom z keramzytu – wady i zalety, koszty budowy

Domy z keramzytu stanowią ciekawą alternatywę dla tradycyjnego budownictwa. Keramzyt charakteryzuje się wysokimi parametrami izolacyjnymi oraz wytrzymałościowymi. Jest to jeden z najdroższych materiałów jakie wykorzystuje się w budownictwie, jednak nie do końca ma to przełożenie na finalne koszty budowy. Stawiając dom z keramzytu oszczędza się, między innymi, na kosztach utrzymania placu budowy.

Keramzyt to rodzaj kruszywa jaki powstaje w wyniku wypalania gliny, która w trakcie tego procesu pęcznieje. Wypalanie odbywa się w temperaturze ok. 1200 stopni Celsjusza, w specjalnie do tego przygotowanych piecach. Proces produkcji materiału rozpoczyna się jego składowaniem tuż po wydobyciu. Po określonym czasie leżakowania keramzyt zostaje rozdrobniony i połączony z wodą, bez dodatku żadnych dodatkowych składników i domieszek. Ostatnie etapy to suszenie i wspomniane wcześniej wypalanie. W efekcie całego procesu powstaje odprone na wodę, działanie pleśni, ognia, gryzoni i grzybów kruszywo, które wykazuje wysokie parametry izolacji akustycznej oraz cieplnej.

Keramzyt obecnie stosuje się głównie w budownictwie, ale znajduje on również zastosowanie w przy produkowaniu asfaltowej masy, w drenażu i oczyszczaniu ścieków oraz ogrodnictwie do bezglebowego uprawiania roślin oraz pokrywania ratab kwiatów i przestrzeni wokół krzewów.

Domy z prefabrykatów keramzytowych

W polskim budownictwie zwykle stosuje się ceramiczne prefabrykowane ściany, tworzone na bazie keramzytu (75%), piasku (15%) oraz spoiwa w postaci cementu (10%). Dzięki temu, że keramzyt posiada całkowicie naturalny skład i jest przyjazny środowisku oraz zdrowiu człowieka wpisując się w kategorię ekologicznych obiektów.

Budowa domu z keramzytu

Błyskawiczny czas realizacji budowy domu z keramzytu spowodowany jest tym, że keramzytowe ściany montuje się w kilka godzin, na specjalnie przygotowanym wcześniej fundamencie. Ściany domu są przygotowywane wcześniej w fabryce od razu zgodnie z wytycznymi dotyczącymi, np. rozmieszczenia instalacji elektrycznej, a na plac budowy przywożone są już gotowe elementy do montażu. Dzięki takiemu rozwiązaniu nie zachodzi potrzeba dodatkowego kucia ścian pod montaż kabli czy tynków zewnętrznych ponieważ gotowe prefabrykowane ściany są idealnie gładkie. Dom z keramzytu (w stanie surowym) można postawić w ciągu 3-4 tygodni, a prace wykończeniowe możliwe są od razu, ponieważ zmontowane elementy budynku nie wymagają sezonowania.

Domy keramzytowe – zalety

Błyskawiczny czas realizacji projektu to nie jedyne zalety budowania domów keramzytowych:

● keramzyt to bardzo wytrzymały materiał, odporny na skrajne temperatury, czynniki chemiczne, gryzonie, rozwój pleśni oraz grzybów,

● kruszywo wykazuje wysoką akumulacyjność, dzwiękochłonność oraz parametry cieplne,

● jest przyjazny dla środowiska i zdrowia człowieka,

● odporny na ogień,

● ściany keramzytowe nie wymagają tynkowania, ponieważ ich wewnętrzna strona jest już gładka (aby je pomalować albo tapetować, wystarczy niewielka gipsowa obróbka),

● gotowe elementy wykonywane w fabryce są od razu zbrojone pod instalacje elektryczne czy wodno-kanalizacyjne,

● ściany, które przyjeżdżają na plac budowy mają wycięcia na drzwi i okna,

● keramzyt pozwala na dużą elastyczność w budowaniu różnego rodzaju domów, nawet o skomplikowanym projekcie czy niestandardowej bryle budynku.

Dom z keramzytu – wady

Dom z keramzytu może powstać, tylko jeśli działka budowlana ma odpowiedni dojazd, który umożliwi swobodne dojechanie do niej ciężkich maszyn, np. dźwigu. W sytuacji skrajnych warunków drogowych, transport elementów budowy może być niemożliwy.

Koszt budowy domu z keramzytu

Ostateczny koszt budowy domu keramzytu zależy, przede wszystkim, od technicznej specyfikacji projektu oraz standardu wykończenia. Przykładowy koszt domu keramzytowego o wyższym deweloperskim standardzie, o powierzchni 100 m2, wynosi ok. 250 tysięcy złotych. W cenę wliczone są: tradycyjne fundamenty, instalacja wodno-kanalizacyjna, elektryczna, alarmowa, telewizyjna, betonowe posadzki, ocieplane styropianem ściany keramzytowe i wykończone tynkiem, dach z rynnami, a także instalacja elektryczna na zewnątrz budynku.

250 tysięcy złotych to nie jest niska cena, jednak decydując się na budowę domu o takich samych parametrach ale w technologii murowanej zapłacilibyśmy więcej, a cała budowa trwałaby znacznie dłużej. Technologia prefabrykacji powoduje, że pomimo iż koszt samego keramzytu jest dość wysoki, to w ostatecznym rozliczeniu finalny wyrób jest w atrakcyjnej cenie.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

  • firmy budowlane Warszawa

Jak pozbyć się grzyba ze ściany? Domowe sposoby i środki grzybobójcze.

Skuteczne odgrzybianie ścian składa się z trzech etapów: zlikwidowania przyczyny zjawiska, użycia preparatu grzybobójczego oraz zminimalizowania prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia problemu. Grzyb na ścianach może powodować problemy zdrowotne, takie jak alergie, astma oraz schorzenia układu oddechowego. Dlatego tak ważne jest, aby jak najszybciej pozbyć się grzyba ze ściany.

Grzyb na ścianie pojawia się w miejscach, gdzie jest dużo wilgoci, dlatego najczęściej problem dotyczy łazienki, kuchni oraz piwnicy. Zdarza się, że odgrzybianie ścian należy przeprowadzić również w salonie albo sypialni, gdy doszło tam do utworzenia się tzw. mostków termicznych, które pojawiają się w miejscach, gdzie dochodzi do punktowego obniżenia się temperatury ściany, czego konsekwencją jest wilgoć i powstający grzyb.

Grzyb na ścianie – wpływ na zdrowie

Usuwanie grzyba ze ścian to konieczność, nie tylko ze względów estetycznych, ale przede wszystkim zdrowotnych. Grzyb na ścianie to zbiorowisko toksynotwórczych i patogennych drobnoustrojów, które stanowią źródło zanieczyszczenia powietrza, co prowadzi do powstawania różnego rodzaju schorzeń górnych dróg oddechowych, alergii, a także podrażnień skórnych (np. wysypek), zapalenia stawów, astmy, mrowienia i drętwienia kończyn lub problemów z wątrobą. Przebywanie w zagrzybionych pomieszczeniach może również wywoływać uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, przygnębienie i trudności z koncentracją.

Jak pozbyć się grzyba ze ściany w 3 krokach

  1. Określenie przyczyny problemu

Określenie przyczyny powstawania grzyba na ścianie jest kluczowe, by na stałe pozbyć się szkodliwych dla zdrowia patogenów. W innym wypadku problem wcześniej czy później powróci, a wszystkie czynności pielęgnacyjne będzie trzeba powtórzyć od początku. Grzyb na ścianach to bardzo często efekt niewłaściwej wentylacji, nieszczelnego dachu czy tworzenia się tzw. mostków termicznych, co oznacza, że niektóre elementy ściany mają gorszą izolację cieplną od pozostałych, sąsiadujących z nimi. Na wychłodzonej powierzchni dochodzi do kondensacji pary, co stanowi idealne warunki do rozwoju grzyba. Najlepszym rozwiązaniem jest wówczas częste wietrzenie pomieszczenia, a także zainstalowanie specjalnych nawiewników okiennych, zakup elektrycznego osuszacza powietrza bądź montaż mechanicznej wentylacji.

  1. Preparat grzybobójczy do ścian

Odgrzybianie ścian przeprowadza się przy pomocy specjalnego preparatu grzybobójczego, który skutecznie usuwa wykwity. Tego typu środki stosuje się zazwyczaj na osuszoną wcześniej powierzchnię, ponieważ wilgotne grzyby nie wchłoną całkowicie płynu. Preparat grzybobójczy do ścian najlepiej aplikować za pomocą gąbki, pędzla bądź wałka malarskiego, uważając przy tym na dłonie. Po naniesieniu środka na ścianę należy odczekać około 6 godzin, a następnie usunąć grzyby mechanicznie szczotką i czystą wodą.

W sytuacji, gdy grzyb wniknął bardzo głęboko w strukturę tynku, aż farba zaczęła się łuszczyć, zachodzi konieczność skucia tej części ściany (z zapasem szerokości ok. 1 metra) i dopiero wówczas zastosowania środka chemicznego.

  1. Malowanie ścian

Po dokładnym zabezpieczeniu skażonego miejsca środkami grzybobójczymi, wystarczy nałożyć nowy tynk oraz pomalować ściany. Do malowania warto użyć specjalnej farby na bazie czystego srebra, która wykazuje silne właściwości biobójcze, a jednocześnie pomaga usuwać nadmierną ilość chorobotwórczych grzybów i bakterii.

Jak usunąć grzyba ze ściany? Domowe sposoby

Chemiczne środki grzybobójcze do ścian są silnie działającymi preparatami, przy użyciu których należy zachować szczególną ostrożność. Do walki z nieestetycznymi wykwitami można jednak użyć także naturalnych i bezpiecznych środków, takich jak olejek z drzewa herbacianego czy ocet. Domowe sposoby na grzyba na ścianie są szczególnie zalecane, gdy w domu są małe dzieci. Wodę z octem wystarczy wymieszać w proporcji 4:1 (4 porcje wody na 1 porcję octu) i tak przygotowaną mieszanką przemywać zainfekowane miejsce. Olejek z drzewa herbacianego wykazuje silne właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, dlatego może być z powodzeniem stosowany w zastępstwie drażniących preparatów chemicznych. Zagrzybioną powierzchnię wystarczy przemywać wodą z kilkoma kroplami olejku.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach: