Dostępność produktów w Twojej lokalizacji:

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

Search icon
Prawo Budowlane

Jak ustanowić służebność drogi i jakie są związane z tym prawa i obowiązki (aktualizacja 2021)

Opublikowano przez kamil

Służebność drogi służy przede wszystkim właścicielom nieruchomości, które nie mają dostępu do drogi publicznej.

Dzięki służebności drogi jedna działka zyskuje połączenie docelowo do drogi publicznej. Służebność drogi to klasyczny przykład służebności gruntowej i osobistej.

Czym jest służebność w ujęciu prawnym

Najpierw należy wytłumaczyć, czym jest służebność. Jest to ograniczone prawo rzeczowe, które obciąża nieruchomość, dla zwiększenia użyteczności innej, sąsiedniej nieruchomości lub zaspokojenia pewnych potrzeb osoby fizycznej. Służebność ogranicza możliwość dysponowania nieruchomością obciążoną przez jej właściciela. Istnieje służebność czynna, polegająca na korzystaniu z obciążonej nieruchomości w oznaczonym zakresie – poprzez przejazdy, przechód, drogę konieczną, i służebność bierna, która stanowi nałożony na właściciela zakaz podejmowania określonych działań, do których w razie braku służebności mógłby być uprawniony, w ramach swojego prawa własności do nieruchomości. W Polsce istnieją trzy rodzaje służebności:

● służebność gruntowa,

● służebność osobista,

● służebność drogi.

Na czym polega służebność drogi

Służebność drogi, inaczej służebność drogi koniecznej, sprowadza się do tego, że jest to ograniczone prawo rzeczowe, dzięki któremu właściciel nieruchomości pozbawionej pierwotnie drogi dojazdowej (dostępu do drogi publicznej) zyskuje ją, poprzez wytyczenie jej po terenie nieruchomości sąsiedniej w wyznaczonym zakresie. Służebność drogi nie jest odrębnym rodzajem służebności, ponieważ jest ustanowiona jako służebność gruntowa lub osobista. Kiedy nieruchomość nie ma dostępu do drogi publicznej, to właściciel takiej nieruchomości może wysunąć żądanie w stosunku do właściciela sąsiedniego gruntu o ustanowienie prawa, jakim jest służebność drogi dojazdowej.

Kiedy można ustanowić służebność drogi

Ustanowienie służebności drogi koniecznej jest niezbędne, kiedy jeden z właścicieli nie może w pełni korzystać ze swojego prawa własności do nieruchomości. Poprowadzenie takiej drogi koniecznej uwzględnia potrzeby nieruchomości niemającej dostępu do drogi, wiąże się z zasadą najmniejszego obciążenia, która mówi, że służebność drogowa ma być jak najmniej uciążliwa dla nieruchomości nią obciążonej. Wniosek o ustanowienie służebności drogi koniecznej – jego wypełnienie i nadanie biegu sprawy należy do osoby chcącej ustanowić służebność. Wniosek składany jest w urzędzie gminy, na terenie której znajdują się obie nieruchomości, których dotyczy ustanowienie służebności. Powstanie służebności może odbyć się poprzez zawarcie umowy pomiędzy stronami, gdzie umawiają się one na pewne warunki, jednak musi być to uczynione pod rygorem nieważności w formie aktu notarialnego, na mocy orzeczenia sądowego, poprzez zasiedzenie, kiedy nieruchomość trwale była wykorzystywana do wzniesienia trwałego urządzenia i na mocy decyzji administracyjnej.

Zasiedzenie służebności – na jakich warunkach jest możliwe

Służebność drogi dojazdowej może być zasiedziana. Powstaje, kiedy użytkownik użytkuje drogę przez 20 (w dobrej wierze) lub 30 lat (w złej wierze), będąc jej posiadaczem, co można w łatwy sposób wykazać. Zasiedzenie służebności drogi koniecznej może powstać tylko wtedy, kiedy użytkownik poczynił trwałe i widoczne urządzenie własnym nakładem na nieruchomości sąsiedniej. Samo wykorzystywanie takiej drogi nie prowadzi do nabycia służebności przez zasiedzenie. Pod pojęciem urządzenia należy rozumieć celowe działanie ludzkie, które uzewnętrznia się poprzez powstanie trwałych przedmiotów lub urządzeń wymagających włożenia w to pracy ludzkiej. Zabudowa polnej drogi żwirem (usunięto część tekstu) czy wybudowanie nasypu drogowego odpowiada charakterystyce trwałego i widocznego urządzenia. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego aby nastąpiło zasiedzenie służebności drogi koniecznej, konieczne jest wyraźne wytyczenie przez cudzą nieruchomość przebiegu całego szlaku drogowego, nie zaś tylko jego części, jak na przykład poprzez wybudowanie jedynie mostku.

Prawa i obowiązki związane ze służebnością gruntową

Ograniczenie jednej nieruchomości poprzez wyznaczenie w obszarze nieruchomości sąsiedniej drogi dojazdowej do drogi publicznej to kwintesencja służebności drogi. Prawa i obowiązki z tym związane ustalają między sobą strony na mocy przepisów prawa cywilnego.

Najczęściej jednak obowiązkiem właściciela nieruchomości władnącej jest zapłacenie ustalonego wynagrodzenia za korzystanie ze służebności, zaś po stronie właściciela, który dysponuje drogą, spoczywa obowiązek udostępniania przejazdu i nie tarasowania go, aby można było z niego korzystać w każdym momencie. W przypadku służebności drogi koniecznej opłata ustalana jest na mocy umowy, w której obie strony umawiają się na daną kwotę, w zamian za którą druga strona będzie mogła dowolnie korzystać z drogi dojazdowej. Ważne jest, aby w umowie zaznaczyć, co obejmuje służebność drogi – kto remontuje drogę, jakie materiały są do tego używane. Jednak bezpośredni obowiązek z tym związany spoczywa na właścicielu nieruchomości obciążonej. Ważna jest też jedna kwestia związana z prawem, jakim jest służebność drogi. Szerokość tej drogi musi być na tyle odpowiednia, żeby można było swobodnie przejechać pojazdem, aby dostarczyć różne materiały i inne rzeczy niezbędne na posesji.

Stan prawny aktualny na dzień 10.03.2021 r.

Podstawa prawna: 

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r  Kodeks cywilny (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, zmieniony przez: Dz. U. z 2020 r., poz. 2320) – art. 145. 

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2018 r. (IV CSK 178/17, opublikowano: LEX nr 2497614).

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Prawo Budowlane

Jakie są rodzaje działek w polskim prawie?

Opublikowano przez kamil

Istnieje wiele rodzajów działek, które różnią się między sobą przeznaczeniem, a tym samym ceną. Najdroższe są działki, których właściciel jest uprawniony do budowania na nich wybranych budynków bez specjalnych pozwoleń na zabudowę. Obecnie działki rolne i leśne są najtańsze.

Na rynku istnieje wiele rodzajów działek, które mają różne zastosowanie, a tym samym różną wartość. Wśród nich najpowszechniejsze są działki rolne, budowlane, inwestycyjne i rekreacyjne.

Wybrałeś już ekipę budowlaną? Sprawdź dostępność ekip w Twoim regionie >>>

Jakie są rodzaje działek

Są różne rodzaje działek. Na terenie każdej gminy określony jest dokument, w którym zawarte są informacje, jakie rodzaje działek gmina posiada, i jest to miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Uchwalany jest przez władze gminy i jest przykładem prawa miejscowego. Ustalenia podjęte w tym dokumencie wraz z innymi aktami prawnymi regulują prawo własności nieruchomości. Istnieją następujące rodzaje działek:

● budowlana,

● rolno-budowlana,

● siedliskowa,

● rekreacyjna,

● inwestycyjna,

● leśna,

● przemysłowa,

● rzemieślnicza.

Działka budowlana – specyfika, przeznaczenie, oznaczenia

Pierwszym omawianym rodzajem działek jest działka budowlana. Definicja prawna tej działki znajduje się w wielu aktach prawnych, na przykład w ustawie o gospodarce nieruchomościami, ustawie o planowaniu przestrzennym i rozporządzeniu ministra w sprawie budynków i usytuowania. Definicja działki budowlanej wskazuje, że jest to zabudowana działka gruntu, która ma odpowiednie cechy i wielkość, a także dostęp do drogi, co umożliwia wykorzystanie w prawidłowy i racjonalny sposób obiektów budowlanych i urządzeń położonych na takiej działce. Funkcjonuje jeszcze inna definicja działki budowlanej. Definicja pochodzi z ustawy o planowaniu przestrzennym, gdzie działka jest traktowana jako nieruchomość gruntowa, której cechy spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych. Głównym wyznacznikiem działki budowlanej są jej wielkość, wyposażenie w infrastrukturę techniczną i dostęp do drogi publicznej. Działka budowlana, jak sama nazwa mówi, jest przeznaczona na cele budowlane. Taka działka w miejscowym planie zagospodarowania ma przeznaczenie zabudowy. Oznaczeniami dla działek budowlanych są:

MN – tereny zabudowy jednorodzinnej,

MW – tereny zabudowy wielorodzinnej,

U – tereny pod zabudowę usługową.

Działka rolno-budowlana przykładem działki o mieszanym statusie – dlaczego?

Kolejnym rodzajem działki jest działka rolno-budowlana. Definicja takiej działki jest skomplikowana. Wskazuje ona, że tej postaci działka składa się z części rolnej i budowlanej. Przy chęci budowy domu należy udać się do urzędu gminy, gdzie urzędnicy sprawdzą, czy jest możliwe zabudowanie takiej działki. Jest to zależne od warunków w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub od decyzji o warunkach zabudowy. W świetle tego często się wskazuje, że działka rolno-budowlana to przykład działki rolnej, na której na specjalnych warunkach dopuszczalne jest budowanie obiektów budowlanych.

Działka rekreacyjna jako grunt dedykowany dla zabudowy letniskowej – czyli jakiej?

Innym przykładem działki jest działka rekreacyjna. Definicja takiej działki nie istnieje, jednak podaje się najczęściej bez oparcia ustawowego, że jest to grunt, na którym może być wzniesiona zabudowa letniskowa, co oznacza, że można wybudować dom letniskowy, który nie będzie użytkowany przez cały rok, a tylko okresowo. Działka rekreacyjna różni się od budowlanej. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określone są rodzaje zabudowy, a także wielkość, wysokości, szerokość elewacji domków letniskowych. Czasem dopuszcza się budowę obiektów wypoczynkowych, przeznaczonych dla większej liczby osób.

Działka inwestycyjna to grunt dedykowany dla inwestycji budowlanych

Następnym rodzajem działki jest działka inwestycyjna. Definicja legalna tej działki również nie jest znana, jednak słownikowo ta działka jest nieruchomością gruntową, która jest przeznaczona konkretnie pod inwestycje budowlane, tj. pod budowanie magazynów, biurowców. Taka działka składa się najczęściej z kilku połączonych ze sobą działek gruntowych i ze względu na uciążliwość dla środowiska jest położona na obrzeżach miejscowości. Istnieją specjalne ich oznaczenia: Ba – oznacza tereny przemysłowe, Bi – inne tereny zabudowane. Powszechne jest też nazywanie takiej działki działką przemysłową. Definicje obu działek są zbliżone.

Działka leśna to typ działki wyróżniony w prawie leśnym – co ją określa?

Jeśli chodzi o działkę leśną, definicja wywodzi się z ustawy o lasach. Działka taka ma zwartą powierzchnię, pokrytą roślinnością typową dla lasu, przeznaczoną do produkcji leśnej, wpisaną do rejestru zabytków, powiązaną z gospodarką leśną. Taka działka, podobnie jak działka rolna, nie jest przeznaczona do wznoszenia budowli.

Działka siedliskowa to typ działek wyróżniany przy gospodarstwach rolnych

Przedostatnim rodzajem działki jest działka siedliskowa. Definicja legalna tej działki również jest nieznana, ponieważ nie znajduje się w żadnym akcie prawnym. Jednak orzecznictwo podaje, że działka siedliskowa to taka, która zawiera budynki wchodzące w skład gospodarstwa rolniczego, stanowiące niezbędny element gruntów rolnych.

Działka rzemieślnicza jest przeznaczona pod zabudowę usługową

Ostatnim rodzajem działki jest działka rzemieślnicza. Definicja formalna takiej działki nie istnieje w przepisach ustawowych, jednak zwykle przyjmuje się, że jest to działka przeznaczona pod zabudowę usługową, w której rzemieślnicy wykonują swoją pracę. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest umieszczona pod literą U.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Prawo Budowlane

Kiedy i dlaczego jest wydawana decyzja o warunkach zabudowy?

Opublikowano przez kamil

Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest wydawana w dwóch typach – jako decyzja dla inwestycji celu publicznego i innych niż cel publiczny.

Decyzja o warunkach zabudowy to instrument planowania przestrzennego. Dzięki takiej decyzji możliwe jest realne ocenienie, czy zamierzenie inwestycyjne nie zaburzy ładu przestrzennego.

Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – na czym polega

Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu ustala warunki zagospodarowania na danym terenie, poprzez zrealizowane roboty budowlane. Podstawą prawną jest Ustawa z 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. To ten akt prawny wprowadził formalnie do polskiego prawa budowlanego decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla obszarów, dla których nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Wyróżnia się dwa rodzaje decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Pierwszym typem jest decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, drugim decyzja o warunkach zabudowy. Ta ostatnia, precyzująca warunki zabudowy, jest nazywana czasami wuzetką – ma zastosowanie wyłącznie dla realizowanych inwestycji budowlanych dla celu innego niż publiczny.

Jak wypełnić wniosek o wydanie warunków zabudowy

Budując się na terenie bez miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przyszły inwestor zastanawia się, jak wypełnić wniosek o warunki zabudowy. Taki wniosek o ustalenie warunków zabudowy, potocznie określany jako wniosek o warunki zabudowy, jest łatwo dostępny. Druk można otrzymać w urzędzie gminy, ale wzór jest też publikowany na stronach internetowych wielu gmin. Należy wreszcie bardzo dokładnie i ze zrozumieniem uzupełniać wniosek o warunki zabudowy. Wzór przewiduje, aby wnioskodawca w szczególności:

● sprecyzował granice terenu, który obejmuje wniosek, co powinno być poparte załączeniem kopii mapy zasadniczej albo ewentualnie katastralnej;

● dokładnie opisał planowaną inwestycję na danym terenie;

● zawarł informacje dodatkowe o ewentualnej lokalizacji składowiska odpadów, powierzchni dedykowanej do sprzedaży, jeśli będzie to obiekt handlowy;

● załączył do wniosku wyrys z mapy ewidencji gruntów, wskazujący na położenie działek, których dotyczy planowane działanie inwestycyjne;

● dołączył do wniosku decyzję o uwarunkowaniach środowiskowych .

Jak więc widać sam wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy to nie wszystko. Kluczowe jest dołączenie do niego odpowiednich załączników. Im będą one dokładniejsze, bardziej precyzyjne, tym większa szansa na pozytywne rozpatrzenie wniosku. Uzupełniając wniosek o ustalenie warunków zabudowy, wzór wniosku należy zawsze sumiennie zweryfikować, czy jest aktualny i akceptowalny. Ważną kwestią jest również uiszczenie odpowiedniej opłaty skarbowej.

Wydanie decyzji o warunkach zabudowy – kiedy jest możliwe

Wydanie decyzji o warunkach zabudowy (tzw. wydanie warunków zabudowy) w Polsce znajduje się w kompetencjach organów samorządowych. Decyzję w tym zakresie wydaje burmistrz albo prezydent miasta. W praktyce zaś odpowiednia komórka w urzędzie gminy, która jest do tego umocowana i działa w imieniu włodarza gminy. Warto wiedzieć, że istnieją typy robót niewymagające decyzji o warunkach zabudowy. Są to na przykład prace polegające na jednorazowej zmianie sposobu zagospodarowania terenu, dla której nie jest konieczne pozwolenie na budowę. Ważne aby prace związane z taką zmianą nie trwały dłużej niż rok oraz miały charakter tymczasowy. Po wydaniu takiej decyzji możliwe jest także odwołanie od decyzji o warunkach zabudowy. Zgodnie z przepisami strona na odwołanie ma 14 dni od dnia doręczenia jej decyzji.

Strona, która nie akceptuje wydanej decyzji o warunkach zabudowy, może również złożyć wniosek o zmianę warunków zabudowy. Występowanie o zmianę warunków zabudowy jest jednak zastrzeżone dla ograniczonego kręgu osób. Może o to wystąpić adresat danej decyzji, gdy decyzja ta przyjmuje charakter ostateczny, jest ważna, ale adresat nie akceptuje jej treści. Zmiana decyzji o warunkach zabudowy może nastąpić bez względu na upływ czasu od jej wydania. Uprawniony jest do tego organ administracji publicznej, który wydał pierwsze warunki zabudowy lub organ wyższego stopnia.

Decyzja o warunkach zabudowy może być cedowana. Dopuszczalne jest więc w polskim prawie przeniesienie decyzji o warunkach zabudowy. Dzieje się tak, gdy na przykład decyzja o warunkach zabudowy została wydana na rzecz właściciela nieruchomości, a ten chce ją sprzedać. Wówczas nowy nabywca może wystąpić o przeniesienie na niego tej decyzji. Będzie to możliwe, jeśli pierwotny adresat wyrazi na to zgodę, a nowy nabywca zaakceptuje treść decyzji w całości. W celu zrealizowania takiego przeniesienia konieczne jest złożenie specjalnego wniosku do burmistrza albo prezydenta miasta.

Warunki zabudowy a pozwolenie na budowę – co je wiąże

Inwestor, występując o pozwolenie na budowę, musi dysponować wypisem z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzją o warunkach zabudowy. W gminach, gdzie nie funkcjonuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to zweryfikowanie zgodności projektu budowlanego z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy jest podstawowym zadaniem spoczywającym na staroście w zakresie procedury wydawania decyzji pozwolenia na budowę.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Budowa

Bloczki fundamentowe – wymiary i zastosowanie. Jak postawić fundament z bloczków?

Opublikowano przez kamil

Fundament z bloczków to najbardziej popularny sposób szybką konstrukcję podstawy każdego budynku. Bloczki fundamentalne są rozwiązaniem tanim, prostym i niezwykle uniwersalnym. Ściany fundamentowe z bloczków betonowych charakteryzują się dużą wytrzymałością i dobrymi właściwościami termoizolacyjnymi. Sprawdzamy, wymiary bloczka fundamentowego i jego zastosowanie!

Niektórzy z nas mają to szczęście, że mogą zrealizować marzenie o budowie własnego domu. Pierwszą wówczas rzeczą, na którą powinniśmy zwrócić szczególnie uwagę, jest sposób budowy fundamentów. Najczęściej stosujemy bloczki fundamentowe – są stosunkowo tanie i szybkie w budowie. Mogą to być pełne prostopadłościany lub betonowe pustaki szalunkowe (bloczki fundamentowe zalewowe). Ile bloczków fundamentowych na m 2 potrzebujemy i jakie są wymiary bloczka fundamentowego?

 

Bloczki fundamentowe – popularny sposób na budowę fundamentów

Dobrze postawiony fundament zapewni bezpieczeństwo korzystania z budynku. Fundament, jak zresztą sama nazwa wskazuje, jest podstawą każdego budynku. Zastanawiając się nad wyborem optymalnych materiałów do budowy fundamentu i sposobu jego konstrukcji, warto wcześniej uzmysłowić sobie, jakie cechy powinien spełniać dobry fundament. Po pierwsze, powinien być prosty i szybki w wykonaniu. Po drugie, powinien mieć odpowiednie właściwości termoizolacyjne, aby ograniczyć straty ciepła. Materiał na fundament musi być ostatecznie bardzo wytrzymały.

Wszystkie z powyższych cech spełniane są przez bloczki betonowe fundamentowe. Bloczek fundamentowy to jeden z najbardziej popularnych materiałów, służących do stawiania fundamentów. Bloczek betonowy, fundamentowy, powszechnie wykorzystywany jest zarówno przez deweloperów przy budowie budynków wielorodzinnych, jak i przez osoby, które decydują się na samodzielną budowę swojego własnego, wymarzonego domu. Nic zresztą dziwnego – ściany fundamentowe z bloczków betonowych są bardzo wytrzymałe, łatwe do położenia i zaprawienia, a także stosunkowo niedrogie. Jak wspomnieliśmy, bloczki na fundament wykonane są z betonu, mają szarą barwę i występują w kształcie prostopadłościanów przypominających cegły. Oprócz klasycznych bloczków wyróżniamy także bloczki fundamentowe zalewowe, często określane mianem pustaków fundamentowych lub szalunkowych. Również służą one budowie fundamentów, jednak w przeciwieństwie do pełnych betonowych bloczków fundamentowych nie mają one wypełnienia w środku.

Stawiane ściany fundamentów początkowo są puste w środku, dlatego po ustawieniu wnętrze konstrukcji zalewa się betonem. Wznoszenie fundamentów w ten sposób jest jednak odrobinę trudniejsze – przy zalewaniu należy uważać na to, aby wewnątrz pustaków nie nagromadziło się powietrze, aby konstrukcja była szczelnie wypełniona.

Bloczek fundamentowy – wymiary. Ile bloczków na fundament?

Aby obliczyć, ile potrzeba bloczków fundamentowych na m2, wystarczy odpowiednio nałożyć wymiary bloczka fundamentowego na nasz projekt. Istnieje kilka wariantów, ale najpowszechniej wykorzystywane są modele brył o wymiarach 38 x 24 x 12 cm. Możemy znaleźć także bloczki fundamentowe o wymiarze 49 x 24 x 12 cm lub 38 x 25 x 14 cm. Bloczki dobieramy zgodnie z wytycznymi zawartymi w projekcie.

Ile waży bloczek fundamentowy? Czasem możemy spotkać się z mniejszymi bloczkami fundamentowymi od przedstawionych powyżej. Rzadko jednak znajdziemy większe od powyższych rozmiarów bloczków fundamentowych – wagowo są one stosunkowo ciężkie i większy rozmiar utrudniałby ich wykorzystywanie. Jeden bloczek może ważyć nawet do 20 kg.

Jak obliczyć, ile potrzeba bloczków fundamentowych do budowy? Choć jest to jedno z elementarnych pytań, od którego zależy przecież to, ile bloczków musimy kupić, to jednak trudno w tym przypadku o jednoznaczną odpowiedź. To, ile zużyje się bloczków, zależy przede wszystkim od sposobu murowania. Pamiętajmy, że fundament z bloczków betonowych może być ułożony zarówno wprost, jak i w poprzek dłuższego boku (wszystko zależy od założeń projektowych). W drugim wariancie ściany są znacznie grubsze i mają lepsze właściwości termo izolujące, ale jest to rozwiązanie bardziej pracochłonne i dużo droższe.

Bloczki fundamentowe – ile na m2?

Ze względu na to, że trudno jest jednoznacznie oszacować dokładną liczbę potrzebnych do użycia sztuk bloczków fundamentowych, przy orientacyjnym pomiarze warto brać pod uwagę właśnie m2, zamiast dokładnej liczby sztuk bloczków. W przypadku bloczków o rozmiarach 38 x 24 x 12 cm (waga ok. 24 kg) zużycie będzie wynosiło 22 sztuki na m2, z kolei używając bloczków o wymiarach 38 x 24 x 14 (waga ok. 28 kg) na jeden m2 należy średnio zużyć 19 sztuk. Powyższe szacunki zakładają kładzenie bloczków w systemie jednowarstwowym.

Bloczki fundamentalne są niezwykle uniwersalne i można je stosować na wiele sposobów. Wybierając odpowiedni rozmiar materiałów, nie zapominajmy o koniecznej zaprawie cementowej do bloczków fundamentowych.

 

Sprawdź kupon na Paleta bloków SILKA za 1 zł

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Poznań

  • firmy budowlane Radom

  • firmy budowlane Rybnik

Budowa

Tynki zewnętrzne – rodzaje, jak położyć?

Opublikowano przez kamil

Tynki zewnętrzne to podstawa wykończenia elewacji, ale także bardzo ważny czynnik, wpływający na ostateczny efekt wizualny każdego budynku. Niesamowite efekty możemy uzyskać, stosując np. tynk mozaikowy zewnętrzny lub inne specjalne zewnętrzne tynki dekoracyjne.

Wyróżniamy wiele rodzajów tynków zewnętrznych. Popularne są m.in. tynki strukturalne zewnętrzne. Stosując je, w prosty sposób jesteśmy w stanie uzyskać wizualny efekt „baranka” lub „kornika”. Zdecydowanie najdroższym i najlepszym tynkiem są tynki zewnętrzne silikonowe. Dla atrakcyjnego wyglądu domu możemy wybrać także tynk zewnętrzny mineralny lub tynk żywiczny.

Tynki zewnętrzne – praktyczne i eleganckie

Wykańczanie elewacji zewnętrznej domu to jeden z najważniejszych finalnych elementów budowy, do którego wykorzystywane są najczęściej tynki zewnętrzne. Kolory i możliwe wzory tynków dekoracyjnych zewnętrznych („baranek”, „kornik”) sprawiają, że doskonale nadają się do tych projektów, które duży nacisk kładą na estetykę. W takim przypadku doskonałym wyborem będzie także tynk mozaikowy zewnętrzny lub inny specjalny tynk dekoracyjny.

Wszystkie tynki mają mniejsze lub większe właściwości termoizolacyjne oraz dźwiękoszczelne. Niektóre są też paroprzepuszczalne i hydrofobowe. Stając przed ważnym problemem, jaki tynk zewnętrzny wybrać, warto na wstępie poznać różnice między konkretnymi rodzajami tynków zewnętrznych. Dla upewnienia się, że wybrany tynk cechuje się danymi właściwościami, zawsze należy dokładnie czytać informacje podane przez producenta na opakowaniu.

Tynki zewnętrzne – rodzaje

Tynki zewnętrzne można podzielić według kilku kryteriów. Pierwszym jest wielowarstwowość elewacji. Niektóre tynki należy kłaść dwuwarstwowo lub trójwarstwowo, inne zaś wymagają tylko jednej warstwy (nazywamy je tynkami cienkowarstwowymi).

Ze względu na zastosowanie można mówić o tynkach podkładowych (najczęściej cementowo-wapiennych i cementowych, jednak nie gipsowych ze względu na ich wysoką higroskopijność) i tynkach elewacyjnych. Do drugiej grupy można zaliczyć wiele rodzajów tynków zewnętrznych w zależności od zastosowanego przez producenta składu. Popularnym rozwiązaniem są tynki cementowo-wapienne zewnętrzne, które charakteryzują się większą wytrzymałością i wysokim stopniem paroprzepuszczalności względem tynków gipsowych.

Inną grupę stanowią tynki strukturalne, które od tradycyjnych tynków różnią się gęstością i fakturą. Dzieje się tak, gdyż często są to tynki ziarniste, zawierające dodatki minerałów, np. kruszyw marmuru. Dzięki temu tynki strukturalne zewnętrzne doskonale nadają się do tworzenia elewacji w popularnych wzorach „baranka” lub „kornika”. Uzyskanie konkretnego wzoru zależeć będzie od sposobu nałożenia tynku. Aby otrzymać efekt „baranka” (faktura ściany imituje baranią wełnę), należy wykonywać koliste ruchy pacą tynkarską w jednym kierunku. Efekt „kornika” (losowe bruzdy, przerwy w tynku) uzyskamy w sposób podobny – należy jednak wykonywać ruchy w różnych kierunkach. Efekt zależy głównie od umiejętności tynkarza, jednakże tynki strukturalne zewnętrzne nie należą do tynków trudnych w nakładaniu.

Istnieje także bardzo wiele rodzajów tynków dekoracyjnych zewnętrznych, których skład został zmieniony względem tradycyjnych tynków lub wzbogacony o dodatkowe składniki mineralne. Do najpopularniejszych tynków ozdobnych zewnętrznych zaliczamy:

  • Tynk mozaikowy zewnętrzny – doskonały do ambitnych projektów artystycznych. Tynk mozaikowy to typ tynku żywicznego zewnętrznego, w którego składzie znajdują się różnej maści kamyki syntetyczne i drobinki mineralne. Stąd też tynki mozaikowe synonimicznie określa się mianem tynków kamyczkowych lub marmolitów. Żywica efektywnie spaja drobinki mineralne, zapewniając trwałość.
  • Tynk zewnętrzny mineralny – jest niezwykle wytrzymały i trwały. Charakteryzuje się wysokim współczynnikiem paroprzepuszczalności, mając jednocześnie właściwości hydrofobowe. Tynki mineralne zewnętrzne są często malowane specjalnymi farbami elewacyjnymi (warto pamiętać tylko, aby wybrać farbę paroprzepuszczalną),.
  • Tynk zewnętrzny silikonowy – najwyższej klasy tynk dla osób najbardziej wymagających. Ma wiele zalet: jest samoczyszczący (brud spływa wraz z deszczem), paroprzepuszczalny, elastyczny i hydrofobowy. Niestety, tynk silikonowy jest najdroższym rodzajem tynku na rynku.

Jak nałożyć tynk zewnętrzny

Nakładanie tynków nie należy do trudnych zadań, jednak jeśli nie mamy zbyt dużo czasu na naukę, warto zdecydować się na zatrudnienie profesjonalisty. Tynk możemy nakładać na dwa sposoby: ręcznie lub maszynowo. Współcześnie tynki maszynowe zewnętrzne nie różnią się zbyt od innych gotowych mieszanek. Maszynowy sposób nakładania oznacza konieczność wykorzystania specjalnego agregatu tynkarskiego. Czasami możemy spotkać się także z określeniem tynku natryskowego zewnętrznego, które jest używane synonimiczne względem tynku maszynowego. Również jest to tynk przeznaczony do nakładania agregatem, a nie pacą tynkarską.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Po Budowie

Tynk wewnętrzny ‒ jaki rodzaj wybrać?

Opublikowano przez kamil

 

Dobór odpowiedniego materiału tynkarskiego oraz jego poprawne zastosowanie to podstawa udanego tynkowania. Sprawdź, jakie rodzaje tynków są dostępne na rynku.

Tynk to warstwa stwardniałej masy, która służy do ochrony powierzchni ściennych i sufitowych. Materiał ten chroni również przed wilgocią oraz jest ognioodporny. Co więcej, tynki nadają wnętrzu estetyczny wygląd. Jednak nie wszystkie tynki dostępne na rynku cechują się jednakowymi właściwościami.

Jakie są rodzaje tynków wewnętrznych?

Tynki można podzielić ze względu na ich skład oraz nakładaną liczbę warstw zaprawy. Pod względem składników mieszanki można wyróżnić tynk cementowy, cementowo-wapienny, wapienny, gipsowy oraz gliniany. Tynki można układać jednowarstwowo, dwuwarstwowo lub trójwarstwowo. Odrębną grupę tynków stanowią tynki dekoracyjne wewnętrzne, które cieszą się coraz większą popularnością.

Parametry okładzin tynkarskich mają wpływ na warunki, w których można je zastosować. Z tego względu tynki dzielą się na zwykłe, niezawierające specjalnych dodatków (w zależności od sposobu nakładania oraz dodatku pigmentu mogą tworzyć tynki dekoracyjne wewnętrzne, np. tynk wewnętrzny baranek), tradycyjne szlachetne, zawierające odpowiednie zaprawy (w ich składzie wyróżnić można dodatki białego cementu czy kruszyw szlachetnych) oraz specjalne (między innymi pochłaniające promieniowanie rentgenowskie czy poprawiające parametry akustyczne pomieszczeń).

Wybór właściwego rodzaju tynku zależy od materiału wykorzystanego do budowy ścian oraz spoiwa łączącego elementy muru. Ważnym kryterium jest również przeznaczenie tynkowanego pomieszczenia. Masa tynkarska może być nakładana ręcznie lub za pomocą specjalnego agregatu tynkarskiego. W zależności od sposobu przygotowania zaprawy można natomiast wyróżnić tynki gotowe w workach oraz mieszane w miejscu nakładania.

Tynki wewnętrzne tradycyjne

  • Tynki cementowe – są najbardziej wytrzymałe ze wszystkich rodzajów tynków. Z tego względu nie ulegają łatwo uszkodzeniom mechanicznym. Ich zaletą jest również odporność na wilgotne środowisko. Podłoże pod tego rodzaju tynk powinno charakteryzować się wysoką przyczepnością. Problematyczną kwestią przy tego typu masie jest trudność w jej wyrabianiu.
  • Tynki cementowo-wapienne – są odpowiednie do każdego typu pomieszczeń. Najczęściej stosuje się je w pomieszczeniach o dużej wilgotności, takich jak kuchnia i łazienka. Często są zacierane „na ostro” dla zwiększenia przyczepności np. pod płytki. Ich znaną cechą jest paroprzepuszczalność. Zaprawa cementowo-wapienna jest łatwiej urabialna niż ta na bazie samego cementu.
  • Tynki wapienne – ich charakterystyczną cechą jest powolny proces wiązania, co sprawia, że prace tynkarskie można przeprowadzać wolniej niż przy innych zaprawach. Tynki tego rodzaju są odporne na pękanie, można je stosować zarówno w miejscach suchych, jak i narażonych na wilgoć.
  • Tynk gipsowy – jest najbardziej popularny wśród tynków tradycyjnych wewnętrznych. Jest używany właściwie we wszystkich pomieszczeniach oprócz tych z wysokim poziomem wilgotności. Ze względu na właściwości gipsu dopuszcza się stosowanie tego typu mas w kuchniach i łazienkach pod warunkiem właściwej wentylacji. Wadą tynków gipsowych jest ich niska odporność na uszkodzenia mechaniczne. Współczesne tynki zawierają jednak specjalne domieszki, dzięki którym ich odporność na uszkodzenia jest większa.
  • Tynki gliniane – są mniej popularne niż inne rodzaje tynków, ale dużą zaletą jest ich ekologiczność. Dodatkowo mają zdolność pochłaniania wilgoci oraz zapachów. Nie pokrywają się pleśnią, a w ich wnętrzu nie rozwijają się grzyby i mikroorganizmy. Są też materiałem plastycznym i oddychającym. Wadą tynków na bazie gliny jest znacząca cena oraz ciężar.

Tynki wewnętrzne ozdobne

Tynki dekoracyjne wewnętrzne mogą służyć podniesieniu estetyki oraz odpowiedniego kształtowania architektury wnętrza. Odgrywają również rolę w zwiększeniu trwałości całego budynku. Dzięki zastosowaniu specjalnych dodatków nie ścierają się, są ognioodporne, nie niszczą się pod wpływem wilgoci ani działania promieni słonecznych. Pozytywnie wpływają również na termoizolacyjność obiektów. Wśród różnorodnej oferty tynków ozdobnych za najpopularniejsze oraz najbardziej funkcjonalne uchodzą:

  • tynk japoński – za końcowy efekt wizualny odpowiadają niewielkie strzępki jedwabiu, włókienka mineralne, celulozowe i bawełniane;
  • tynk akrylowy – możliwy do zastosowania na powierzchniach wewnętrznych oraz zewnętrznych, odporny na czynniki mechaniczne oraz trwały;
  • tynk mozaikowy – używany jako dekoracja elewacyjna oraz ścian wewnętrznych. Składa się z niewielkich kamyków (kruszywa naturalnego oraz kamyczków syntetycznych). Wyróżnia się dużą odpornością na warunki atmosferyczne;
  • tynk strukturalny (stiuk wewnętrzny) – składa się z zaprawy gipsowej lub wapienno-gipsowej najczęściej z dodatkiem pyłu marmurowego lub piasku. Jest dostępny w szerokiej gamie kolorystycznej.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

  • firmy budowlane Warszawa

Po Budowie

Drzwi wewnętrzne – rodzaje, jakie wybrać?

Opublikowano przez kamil

Wyróżniamy wiele rodzajów drzwi wewnętrznych. Pod względem kolorystycznym nowoczesne drzwi wewnętrzne najczęściej występują w szarych, czarnych lub białych odcieniach, ale możemy zdecydować się także na nieśmiertelne drzwi wewnętrzne brązowe. Pod względem typu konstrukcji kuszą drzwi dwuskrzydłowe wewnętrzne lub drzwi wewnętrzne przesuwane.

Drzwi wewnętrzne – wymiary

Zastanawiając się nad tym, jakie drzwi wewnętrzne należy kupić i zamontować, konieczne jest wcześniejsze przygotowanie wymiarów drzwi wewnętrznych. W związku z tym warto dokonać szczegółowych pomiarów przed zakupem i montażem drzwi wewnętrznych. Najczęściej spotykana standardowa wysokość to 203 cm, a szerokość – 80 cm. Inne wymiary mogą mieć droższe lub tańsze drzwi wewnętrzne z ościeżnicą, inne bez ościeżnicy, a jeszcze inne drzwi łazienkowe (często są znacznie węższe). W sklepach z drzwiami najczęściej oferowana jest dodatkowa usługa przycięcia drzwi do pożądanych przez nas rozmiarów.

W przypadku zbyt dużych drzwi wewnętrznych możemy także zdecydować się na podkucie ściany i podwyższenie poziomu ościeżnicy, aby pomieściła framugę. Jest to jednak rozwiązanie wymagające dodatkowych kosztów i czasu pracy (zwłaszcza w przypadku drzwi wejściowych wewnętrznych lub drzwi antywłamaniowych wewnętrznych).

Drzwi wewnętrzne – rodzaje. Który typ drzwi wybrać?

 

Bez względu na to, czy wybieramy nowoczesne drzwi wewnętrzne, czy też nieco bardziej klasyczne drzwi wewnętrzne, powinniśmy zwrócić uwagę zarówno na detale estetyczne, funkcjonalne (np. rodzaj klamek do drzwi wewnętrznych), jak również na samą konstrukcję drzwi. Pod względem konstrukcyjnym możemy wyróżnić wiele rodzajów drzwi wewnętrznych, a do najpopularniejszych typów należą m.in.:

  • Drzwi wewnętrzne z ościeżnicą lub bez – na drugie rozwiązanie możemy się zdecydować tylko wówczas, gdy mamy pewność, że nowe drzwi będą pasowały montażowo i kolorystycznie do posiadanej już ościeżnicy. W zakresie rodzaju ościeżnicy wyróżniamy także drzwi wewnętrzne bezprzylgowe, których skrzydła nie mają większych krawędzi (występują tzw. płaskie krawędzie), a cała krawędź licuje z ościeżnicą.
  • Drzwi dwuskrzydłowe wewnętrzne – w przeciwieństwie do tradycyjnych modeli posiadają dwa skrzydła. Są stosunkowo niepraktyczne jako drzwi łazienkowe, ale zamontowane przy salonie będą stanowiły bardzo atrakcyjny element aranżacji.
  • Drzwi wewnętrzne przesuwne – o ile drzwi rozwierne, tradycyjne, otwierane są w głąb pomieszczenia, o tyle drzwi przesuwne wewnętrzne montowane są w taki sposób, aby skrzydło chowało się w ścianie po otwarciu lub przylegało równolegle do ściany. Rodzajem drzwi przesuwnych są także drzwi wewnętrzne składane (np. harmonijkowe). Drzwi wewnętrzne rozsuwane także mogą stanowić atrakcyjny element modnego designu.
  • Drzwi wewnętrzne łamane – to modele, które składają się poprzez zgięcie skrzydła w pół.

Drzwi wewnętrzne a materiał wykonania

Wybór ładnych drzwi wewnętrznych bywa nie lada trudnością. Podstawową decyzją jest kwestia materiału, z którego wyprodukowano drzwi. W tym zakresie wyróżniamy klasyczne drzwi drewniane wewnętrzne. Są niezwykle uniwersalne i zapewniają ciepłą, domową atmosferę. Mogą być wykonane zarówno ze sklejki, jak i litego drewna. Propozycją godną rozważenia są także drzwi metalowe wewnętrzne. Wybierając drzwi wewnętrzne stalowe, można uzyskać modernistyczną aranżację mieszkania. Osobom poszukującym najbardziej ekskluzywnych drzwi wewnętrznych spodobają się modele szklanych drzwi wewnętrznych – matowych, zaciemnianych lub przezroczystych.

Konstrukcja drzwi, czyli drzwi płycinowe i płytowe

Przykładami dwóch najpopularniejszych rodzajów drzwi ze względu na rodzaj konstrukcji są drzwi płytowe i drzwi płycinowe. Pierwszy rodzaj wykonany jest z płyty jednolitej, w której puste miejsca wypełnione zostają płytami wiórowymi lub kartonowymi w taki sposób, że przypominają plastry miodu. Krawędzie drzwi płytowych oklejane są płytą wykończeniową, co zapewnia stabilność całej konstrukcji.

Inaczej jest w przypadku drzwi płycinowych. Konstrukcja ta składa się z dwóch elementów: ramy i wypełnienia. O ile rama zwykle pozostaje drewniana, o tyle jej wypełnienie, płycina, składać się może ze sklejki, szkła, tworzyw sztucznych lub rozmaitych połączeń powyższych materiałów.

Wybieramy kolorystykę drzwi wewnętrznych

Starając się wybrać najlepsze drzwi wewnętrzne pod względem estetycznym, musimy zdecydować się na określony kolor. Z biegiem czasu producenci oferują drzwi w coraz szerszej palecie kolorystycznej. Ostatnio są modne drzwi wewnętrzne białe, które pasują niemalże do każdej aranżacji. Podobną popularnością cieszą się drzwi wewnętrzne szare, które świetnie komponują się z fioletowymi lub liliowymi akcentami pokoju. Coraz częściej decydujemy się na odmianę względem tradycyjnych drzwi wewnętrznych brązowych.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Po Budowie

Drzwi harmonijkowe – jakie wybrać i jak je zamontować?

Opublikowano przez kamil

 

Drzwi harmonijkowe pozwalają w znacznym stopniu zaoszczędzić miejsce w mieszkaniu, dlatego polecane są zwłaszcza do małych przestrzeni. Z drugiej strony, drzwi harmonijkowe dwuskrzydłowe mogą być szerokie nawet na kilka metrów. Istotną zaletą jest prosty montaż drzwi harmonijkowych, który opiera się na instalacji prowadnic podtrzymujących drzwi.

Drzwi harmonijkowe – zalety i wady

Wybór odpowiednich drzwi do mieszkania lub domu nie jest wcale tak prosty, jak mógłby się z początku wydawać. Musimy uwzględnić zarówno ich funkcjonalność, jak i walory estetyczne. Ważna jest także cena oraz sposób montażu drzwi Składane drzwi harmonijkowe stanowią bardzo interesującą alternatywę dla tradycyjnych drzwi rozwieranych. Dzięki temu, że drzwi harmonijkowe posiadają składany mechanizm, nie zajmują wiele miejsca, oszczędzają przestrzeń zarówno podczas zamknięcia, jak i otwarcia, nie kolidują z meblami oraz pozostałymi elementami wyposażenia. Świetnie sprawdzą się w mieszkaniach o małych powierzchniach, w których zaoszczędzenie metra kwadratowego potrafi zwiększyć komfort.

Nowoczesne drzwi harmonijkowe cechują się także nietuzinkowym wyglądem, który zawdzięczają swojej konstrukcji – składają się z elementów nazywanych lamelami, połączonych ze sobą elastyczną taśmą z tworzywa lub płótna umożliwiającą wygodne przesuwanie. Lamele mogą być wykonane z tworzywa sztucznego, drewna lub materiałów drewnopodobnych, bywają także dodatkowo wyposażone w efektowne przeszklenia przepuszczające światło. Dzięki lamelom możemy wygodnie i elastycznie zwijać lub rozwijać drzwi. Oryginalny wygląd drzwi harmonijkowych ułatwia stworzenie eleganckiej i ciekawej aranżacji w mieszkaniu albo domu.

Niewątpliwą wadą drzwi harmonijkowych jest ich słaba izolacja akustyczna. Niska dźwiękoszczelność wynika z konstrukcji – lamele są ze sobą połączone w taki sposób, że pomiędzy nimi znajdują się naturalne przerwy, przez które przedostaje się powietrze, i dźwięk. Nawet najlepiej dopasowane drzwi harmonijkowe na wymiar nie będą tak skutecznie izolowały pod względem akustycznym, jak tradycyjne drzwi uchylne. Dlatego tego typu drzwi najlepiej sprawdzają, gdy zależy nam na osłonięciu i ochronie konkretnej przestrzeni przed niepowołanymi spojrzeniami

Należy wspomnieć o jeszcze jednej zalecie tego rozwiązania – drzwi harmonijkowe są niezwykle funkcjonalne i występują w wielu wariantach rozmiarowych (dwuskrzydłowe, trójskrzydłowe lub nawet szersze). Dzięki temu mogą być idealnym rozwiązaniem dla przestronnych przejść między pomieszczeniami. Inną zaletą jest stosunkowo korzystna cena, dużo niższa niż w przypadku tradycyjnych drzwi rozwieranych czy przesuwanych.

 

Nowoczesne drzwi harmonijkowe do pokoju i nie tylko

Drzwi harmonijkowe możemy wykorzystać we framugach wielu pomieszczeń. Przykładem oryginalnego zastosowania jest umieszczenie drzwi harmonijkowych do szafy typu komandor – szafa wówczas wygląda lepiej, a korzystanie z niej staje się łatwiejsze. Istnieje możliwość montażu drzwi harmonijkowych do pokoju każdego typu. Można zdecydować się także na zakup tego typu drzwi do łazienki. Ze względu na to, że w większości mieszkań i domów łazienki znajdują się przy głównym przedpokoju, rozwiązanie to wizualnie go uatrakcyjni i wzbogaci. Naturalnie sprawdzą się także jako drzwi do pokojów dziecięcych. Interesującą możliwością jest wówczas zakup drzwi harmonijkowych białych, co sprawi, że dziecko poczuje się bezpieczniej (otoczenie w jasnych barwach jest szczególnie polecane przy aranżacji pokojów dla najmłodszych dzieci). Alternatywę stanowią także drzwi harmonijkowe z nadrukiem lub grafiką – wyglądają świetnie i z pewnością spodobają się najmłodszym. .

 

Jak zamontować drzwi harmonijkowe? Ważne porady

Przed wyborem drzwi pamiętajmy przede wszystkim o sporządzeniu dokładnych pomiarów. Do samego montażu drzwi harmonijkowych potrzebujemy standardowego zestawu narzędzi – powinniśmy zaopatrzyć się we wkrętarkę, wiertarkę, śrubokręt krzyżowy, miarę, poziomicę, wkręty i piłkę do drewna (jeśli planujemy skracanie drzwi harmonijkowych).

Jak zamontować drzwi harmonijkowe? Pierwszym krokiem jest dokonanie pomiarów i przycięcie prowadnic (w zależności od indywidualnej potrzeby). Następnie prowadnice należy za pomocą wkrętów umieścić przy ścianie. Niezwykle istotne jest jej stabilne przytwierdzenie, gdyż docelowo to ten element odpowiada za utrzymanie w pionie i trzymanie drzwi harmonijkowych. Kolejnym krokiem jest montaż prowadnicy końcowej. W tym momencie ostatecznie dokonujemy osadzenia i montażu drzwi harmonijkowych w futrynie za pomocą przytwierdzonych klipsów, dostarczanych wraz z innymi akcesoriami do drzwi harmonijkowych. Na samym końcu montujemy zamek do drzwi harmonijkowych i klamki. Pamiętajmy, że nie wszystkie modele to drzwi harmonijkowe z zamkiem – z uwagi na specyficzną konstrukcję wiele rodzajów nie posiada własnego zamka.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Po Budowie

Ściana z cegły – pomysły na wyjątkowe aranżacje

Opublikowano przez kamil

 

Ściana z cegły to niebanalny i bardzo, charakterystyczny i bardzo popularny element aranżacji wnętrz. Cegła, zwłaszcza w nieregularnym kształcie, rewelacyjnie załamuje światło, tworząc na ścianie efekt 3D. Dodatkowo jest doskonałym izolatorem, zarówno akustycznym, jak i termicznym. Cegła świetnie wycisza wnętrze oraz kumuluje ciepło. Ściana z cegły białej dodaje wnętrzu elegancji, lekkości i wyrafinowanego stylu, a ściana z cegły czerwonej tworzy ciepły i przytulny klimat.

Element aranżacji z cegły można stworzyć na kilka sposobów. Jednym z nich jest wykorzystanie już istniejącej ceglanej ściany i odnowienie jej, innym oklejenie danej powierzchni płytkami cegłopodobnymi bądź zastosowanie fototapety lub ściennych naklejek 3D.

Oryginalna ściana z cegły – jak ją odrestaurować?

Właściciele mieszkań, w których ściany wykonane są z cegieł, mogą pokusić się o skucie tynku i tym samym odsłonięcie oryginalnej cegły użytej podczas budowy budynku. Należy jednak pamiętać, że jest to czynność wymagająca dużej dokładności, ostrożności oraz cierpliwości od osoby przeprowadzającej remont. Zdarza się, że warstwa tynku jest tak gruba, że nie ma możliwości usunięcia jej bez uszkodzenia struktury cegieł. Powstałe w ten sposób ubytki należy potem uzupełnić, np. za pomocą masy szpachlowej, co jest zajęciem czasochłonnym i wymagającym precyzji. Ściana z cegły przed malowaniem musi zostać oczyszczona. Najlepiej użyć do tego drucianej szczotki oraz ściereczki nasączonej wodą z odrobiną mydła. Jeśli efekt nie będzie zadowalający, należy powierzchnię przeszlifować papierem ściernym. Następnym krokiem jest wypełnienie fug nową zaprawą i zagruntowanie oczyszczonej powierzchni specjalnym preparatem gruntującym przeznaczonym do cegieł. Aby uzyskać jednolity kolor ceglanej ściany, wystarczy pomalować ją akrylową farbą na bazie wody, najlepiej dwukrotnie, aby uniknąć prześwitów.

Ściana z cegły – jak zrobić ją od podstaw?

Ściana z cegły w salonie, kuchni, łazience czy w przedpokoju może powstać również “od zera”. Przed rozpoczęciem czynności budowlanych należy jednak sprawdzić, czy strop jest wystarczająco wytrzymały, czy ściany są przygotowane na tego typu obciążenie. Po zakończeniu pracy na powierzchnię ściany należy zaaplikować impregnat hydrofobizujący, który zapobiegnie pyleniu się cegieł, a jednocześnie nie zmieni ich oryginalnego koloru. Ścianę można dodatkowo pokryć farbą.

A może ściana z płytek cegłopodobnych?

Płytki cegłopodobne oraz panele gipsowe imitują prawdziwą cegłę. Nie prezentują się wprawdzie tak klimatycznie, jak klasyczna cegła, mimo wszystko wyglądają efektownie, a dodatkowo są znacznie lżejsze niż cegła, zajmują mniej miejsca, a ich montaż jest szybki i łatwy. Na rynku budowlanym można dostać płytki w przeróżnych kolorach, np. odcieniach szarości, grafitu, beżu, co pozwoli na stworzenie oryginalnej ściany w każdym wnętrzu.

Ściana z białej cegły

Biała ściana z cegły to uniwersalne rozwiązanie, które pasuje do każdego rodzaju wnętrza. Nieskazitelna biel jest elegancka i konwencjonalna, zatem świetnie wpisze się zarówno w prosty styl skandynawski, retro, rustykalny, jak i nowoczesny lub bardzo klasyczny. Biała cegła na ścianie to subtelny akcent dekoracyjny, który zachowując ceglany charakter, dodaje wnętrzu lekkości. Ściana z białej cegły w salonie dyskretnie wyeksponuje elementy wyposażenia takie jak kolorowa kanapa, wyjątkowy obraz, pamiątkowa fotografia, stylowa lampa czy oryginalna roślina doniczkowa. Pomieszczenia ze ścianą wyłożoną białą cegłą sprawiają wrażenie większych i bardziej doświetlonych, dlatego cegły są chętnie wybierane jako element aranżacji małych łazienek, przedpokojów czy kuchni.

Ściana z czerwonej cegły

Ceglasta czerwień kojarzy się z nieco surowym stylem industrialnym. Ściana z czerwonej cegły rewelacyjnie wpasuje się w klimat przestronnych wnętrz z dużymi oknami, starymi drewnianymi meblami czy metalowymi dodatkami. Charakterystyczna faktura klasycznej cegły ożywi wnętrze oraz doda mu ciepła i przytulności. Ceglana ściana może również posłużyć jako dekoracyjny detal aranżacji modernistycznych, ocieplając je i dodając klimatycznej aury.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

  • firmy budowlane Warszawa

Po Budowie

Jak zrobić łóżko z palet? Instrukcja krok po kroku

Opublikowano przez kamil

Łóżko z europalet wydaje się być surowe, jednak z dodatkiem skrzynek w formie pojemników czy efektownego oświetlenia będzie odgrywać główną rolę w pomieszczeniu. Jak zrobić łóżko z palet? Za pomocą odpowiednich narzędzi zabezpieczamy drewno, malujemy, łączymy palety i gotowe!

Łóżko z palet – zalety

Łóżko z palet jest odpowiedzią na rosnące zainteresowanie ekologicznych materiałów w aranżacji wnętrz. Lubimy to, co naturalne i przyjazne dla środowiska, dlatego często sięgamy po drewniane elementy wystroju. Łóżko na paletach jest doskonałym przykładem jego praktycznego zastosowania, którego zaletą jest też niski koszt. Ceny nowych palet wahają się w granicach 30-50 zł. Palety używane to koszt okolo 5-15 zł za sztukę. Wybór zależy od naszych preferencji. Ostateczna cena mebla jest zależna od jego wielkości i rozmiarów palet. Mimo to, łóżko z europalet można wykonać tańszym kosztem niż większość popularnych w sklepach ram wraz z zagłówkami.

W kwestii aranżacji łóżko wykonane z palet pasuje do nowoczesnych wnętrz, romantycznego wystroju, prowansalskiego i skandynawskiego stylu. Mebel świetnie uzupełni nawet surową aranżację loft, delikatnie ją ocieplając. Z dodatkiem oświetlenia np. w postaci taśmy LED lub lampek stanie się najważniejszą ozdobą sypialni czy salonu.

Łóżko z palet możemy nabyć także w gotowym stanie. Cena najprostszych modeli wynosi od 300 zł w górę. Robiąc je samodzielnie, sporo zaoszczędzimy. Samo wykonanie nie wymaga bowiem żadnych wyjątkowych umiejętności – wystarczy mieć odpowiednie palety i narzędzia.

Jak zrobić łóżko z palet?

Wielu zwolenników ekologicznych trendów zadaje sobie pytanie: jak zrobić łóżko z palet? Przede wszystkim należy zastanowić się nad jego wymiarem i wykończeniem. Czy marzy nam się łóżko z palet podświetlane, a może chcielibyśmy łóżko z palet z szufladami? Inaczej będzie też wyglądało łóżko sypialniane z palet dla dwóch osób, a inaczej łóżko z palet dla dziecka. Od wyboru konkretnego modelu zależy, ile materiału w postaci palet będziemy potrzebować oraz to, jaki będzie stopień trudności w tworzeniu całej konstrukcji. Najzwyklejsze łóżko wystarczy złożyć z kilku przymocowanych do siebie palet na jednym poziomie. Nieco trudniejsze będzie zbudowanie mebla z dwóch warstw palet lub uzupełnienie go w szuflady, boczne szafki czy bardziej złożoną formę wezgłowia.

Łóżko z palet krok po kroku

Wykonanie łóżka z palety krok po kroku wymaga zebrania odpowiednich materiałów. Najpierw przygotowujemy palety. Jakie wybrać? Wszystko zależy od rozmiaru, jakie powinno mieć łóżko. Europalety mają standardowy wymiar 120×80 cm, dlatego na wygodne łóżko z palet pojedyncze z jednym poziomem zużyjemy tylko 2 sztuki. Można zdecydować się też na zakup większych palet w wymiarze np. 100x120x14 cm lub 120x120x14 cm, choć są to modele rzadziej spotykane (rozmiar angielski). Wybierając odpowiednie palety pod łóżko trzeba zwrócić uwagę na udźwig. Może on wynosić 600 kg, 1000 kg a nawet 1500 kg. Te ostatnie są oczywiście najbardziej solidne. Ważne jest to, aby powierzchnia drewniana – podest była delikatnie większa niż materaca, ponieważ może się on przesuwać. Niekiedy w rogach palet montuje się narożne zakładki, które zabezpieczają go przed zsuwaniem się z łóżka, co rozwiązuje problem z materacem. Jak zbudować łóżko z palet krok po kroku?

  1. Wykonując łóżko do sypialni z palet pierwszym krokiem jest obróbka drewna. Aby oczyścić palety i przygotować do impregnacji, należy zeszlifować boki i wierzch. Prace możemy wykonać za pomocą szlifierki lub ręcznie przy użyciu papieru ściernego. Pamiętajmy, że szlifowanie łączy się z dużą ilością pyłu, dlatego wymaga to zastosowania maski i odpowiednich warunków – szlifowania na zewnątrz lub w pomieszczeniu z zabezpieczoną folią podłogą.
  2. Drugi krok to odpowiednia impregnacja drewna. Warstwę wygładzonej i oczyszczonej z prochu palety pokrywamy specjalnym gruntem do drewna. Dzięki niej nakładana później farba nie wniknie głęboko w strukturę palety. Gdy warstwa gruntowa wyschnie, paletę malujemy przynajmniej dwoma warstwami farby za pomocą wałka i pędzla. Ze względu na dużą liczbę załamań i trudno dostępnych przestrzeni prace malarskie mogą okazać się żmudne.
  3. Ostatnim etapem tworzenia łóżka z europalet jest łączenie poszczególnych elementów. Wystarczy użyć długich wkrętów, które mocowane są w miejscu styku grubszych klocków. W przykręcaniu innych elementów, takich jak druga warstwa z palet czy wezgłowie będą pomocne metalowa płaskowniki lub blaszki różnej wielkości z otworami

Łóżko z europalety może być wykańczane na różny sposób – z oświetleniem ułożonym w dolnych partiach palet, z bocznymi szufladami czy z tapicerowanym zagłówkiem. Łóżko dla dziecka z palet można nawet wyposażyć w nóżki z kółkami co spowoduje, że mebel staje się mobilny. Bardzo atrakcyjnym projektem jest łóżko z palet podwieszane do sufitu na grubych linach.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Radom

  • firmy budowlane Rybnik

  • firmy budowlane Rzeszów

Po Budowie

Rodzaje zadaszenia tarasu. Zadaszenie tarasu krok po kroku

Opublikowano przez kamil

Zadaszenie tarasu w zależności od zastosowanej konstrukcji i materiału skutecznie chroni przed nadmiarem słońca, wiatru i innych niekorzystnych czynników atmosferycznych. Zadaszenia tarasów dobrze współgrają zarówno z nowoczesną architekturą, jak i klasycznym budownictwem.

Taras zadaszony wygląda o wiele atrakcyjniej od zwykłej strefy wypoczynkowej z meblami. Zarówno dach, jak i podpierające go słupy dają możliwość stworzenia ciekawej aranżacji z kwiatów i roślin. Nowoczesne zadaszenie tarasu może być nawet sterowane elektrycznie.

Zadaszenie tarasu – zalety i wady

Zadaszenie tarasu korzystnie wpływa na warunki, w jakich wypoczywamy na zewnątrz. Do zalet takiego rozwiązania z pewnością można zaliczyć ochronę przed mocnymi promieniami słonecznymi. Jest to ważne nie tylko w przypadku spędzania czasu w strefie wypoczynku. Mocne promienie słoneczne wpadające przez okna czy drzwi balkonowe nierzadko niszczą rośliny i meble. Przyjemny półcień będzie bezpieczniejszy dla całej rodziny i domowego wnętrza. Zadaszenia tarasów są też wykorzystywane do ochrony przed silnym deszczem, wiatrem (w przypadku dodatkowych ścianek), a nawet śniegiem. Solidna, na stałe zamocowana konstrukcja jest o wiele lepsza od zwykłych parasoli, ponieważ nie trzeba jej demontować na okres zimowy. Taras zadaszony daje możliwość stworzenia niezwykłej aranżacji roślinnej. Piękne kwiaty pnące lub podwieszane będą idealnie uzupełniać taką przestrzeń wypoczynkową. Do stworzenia zadaszenia może też przekonać fakt, że zarówno meble ogrodowe, jak i podłoga tarasu dłużej zachowa dobry wygląd, ponieważ nie będzie na nie oddziaływać mocne słońce i inne niekorzystne czynniki zewnętrzne.

Jeśli chodzi o wady, jakie może mieć zadaszenie tarasu to w przypadku wykonania takiej konstrukcji z drewna, przestrzeń pod dachem zostaje mocno przyciemniana. W okresie jesienno-zimowym może to dodatkowo ochłodzić wnętrze pomieszczenia, do którego docierać będzie mniej promieni słonecznych. Zbyt rozbudowane zadaszenie ze ściankami lub duża ilość kwiatów może nieco przesłaniać widok z okna czy balkonu.

Zadaszenie tarasu – rodzaje

Zanim zdecydujemy się na określony model zadaszenia, warto poznać specyfikę ich poszczególnych rodzajów. Główny podział można wyznaczyć względem montażu całej konstrukcji. Zadaszenie może występować w formie wspornikowej, czyli przymocowanej bezpośrednio do ściany budynku lub jako dach oparty na słupach metalowych, drewnianych lub aluminiowych. Zadaszenie nad tarasem może występować jako:

  • Zadaszenie tarasu rozsuwane – nowoczesna forma dachu z możliwością rozsuwania i zsuwania za pomocą korby lub mechanizmu elektrycznego. To wygodne rozwiązanie pozwala regulować w zależności od warunków poszycie dachowe.
  • Zadaszenie tarasu z poliwęglanu – jest odpowiednim rozwiązaniem, gdy nie chcemy zbyt mocno zaciemniać strefy wypoczynku. W takim wypadku najlepiej sprawdzają się płyty przezroczyste, które imitują szkło, Zaletą tego materiału jest lekkość oraz odporność na uszkodzenia. Poliwęglan należy zaimpregnować przed działaniem promieni UV. Jeśli zadaszenie ma być wykonane z tego surowca, do wyboru jest poliwęglan lity (łatwy w obróbce, elastyczny, mocowany na różnych konstrukcjach, montaż bez potrzeby wiercenia) i komorowy (mniej elastyczny, wymaga zabezpieczenia krawędzi przed obróbką, montaż wymaga wiercenia otworów).
  • Zadaszenie tarasu z drewna – solidne i mocno przyciemniające. Ma nowoczesny wygląd, choć sprawdzi się również jako dach dla klasycznie wykończonego domu. Choć prezentuje się pięknie, drewno jako naturalny materiał wymaga regularnej impregnacji. Takie zadaszenie na taras może stworzyć spójną całość z innymi, drewnianymi elementami konstrukcji budynku.

Nowoczesne zadaszenie tarasu spełnia nie tylko funkcje ochronne, ale powinno być przede wszystkim atrakcyjne pod względem wizualnym. W przypadku małego tarasu alternatywą dla metalowego lub drewnianego zadaszenia jest wysuwana markiza.

Budowa zadaszenia tarasu z drewna krok po kroku

Zwijane zadaszenie tarasu lub zamocowane na stałe wedle prawa nie wymaga pozwolenia. Samodzielnie najłatwiej jest wykonać drewnianą konstrukcję.

  • Montaż drewnianych słupów podtrzymujących konstrukcję – są one mocowane w kotwach umieszczonych w betonowych fundamentach lub za pomocą specjalnych uchwytów.
  • Zadaszenie tarasów wykonuje się ze szkieletu złożonego z elementów belkowych oraz samego pokrycia. Rozstawienie belek, czyli krokwi zależy od tego, jaki wybierzemy materiał na zadaszenie tarasu. Kiedy jest to lekki poliwęglan, wystarczy rozstaw na szerokość płyty. Jeśli stosujemy cięższe materiały, np. dachówki, lepiej, by podpory były gęsto ustawione.
  • W przypadku drewnianych elementów zadaszenia powierzchnię każdego należy odpowiednio zaimpregnować przed wilgocią.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Budowa

Beton architektoniczny – co to jest i jak zrobić go samodzielnie?

Opublikowano przez kamil

 

Beton architektoniczny jest jednym z najgorętszych trendów w wykańczaniu wnętrz w ostatnich latach. Jest innowacyjny, nowoczesny i ekskluzywny, dlatego każdy z nas chciałby go mieć we własnym domu.

Beton architektoniczny dostępny jest pod różnymi postaciami. Może być gładki, posiadający strukturę trawertynu, szary, różnokolorowy, bardzo cienki lub imponująco gruby. Trudno się zatem dziwić, że tak wielu projektantów wnętrz używa go w swoich najlepszych projektach.

Beton architektoniczny – ile to kosztuje?

Niestety trzeba przyznać, że beton architektoniczny nie należy do najtańszych produktów. Dobrze zrobiony beton powinien kosztować mniej więcej w przedziale od 250 do 300 zł/m2. Oczywiście można też znaleźć beton architektoniczny nawet trzykrotnie tańszy, ale jego jakość pozostawia wiele do życzenia.

Ze względu na dość wysoką cenę dobrego betonu architektonicznego, wiele osób decyduje się przygotować go samodzielnie. Czy jest to rzeczywiście takie proste, że warto brać to w ogóle pod uwagę?

Beton architektoniczny – jak zrobić?

Beton architektoniczny można spróbować zrobić samemu, ponieważ nie jest to bardzo trudne. Przede wszystkim potrzebujemy do tego formy i gotowej mieszanki betonu architektonicznego GRC. Formę można kupić gotową lub wykonać ją samodzielnie, np. z płyt laminowanych.

Wybierając mieszankę betonu architektonicznego, warto wiedzieć, że na rynku dostępne są różne jej rodzaje. Każda z nich będzie odpowiadała innym oczekiwaniom w kwestii struktury. Np. do betonu architektonicznego ze strukturą trawertynu warto wybrać mieszankę GRC Classic.

Nowoczesne mieszkanki do betonu architektonicznego są bardzo łatwe w przygotowaniu, ponieważ najczęściej wystarczy je po prostu zmieszać z wodą. Oczywiście warto zachować zalecaną proporcję wody do mieszanki, aby uzyskać najlepszą konsystencję, która pozwoli nam na szybkie i proste nałożenie betonu na ścianę.

Samodzielne przygotowanie mieszanki betonu architektonicznego jest zalecane ze względów ekonomicznych, ponieważ kilogram mieszanki kosztuje zazwyczaj około 1-2 złotych. W przeliczeniu koszt wyprodukowania jednej płyty betonu architektonicznego powinien wynosić około 30 złotych.

Beton architektoniczny – aranżacje

Gdzie najczęściej wykorzystuje się ten rodzaj materiału? Oczywiście na ścianie. Bardzo popularny jest beton architektoniczny w kuchni, łazience i salonie. Jest to jeden z najbardziej nowoczesnych materiałów wykończeniowych, który doskonale pasuje nie tylko do minimalistycznych wnętrz zaprojektowanych zgodnie z aktualnie obowiązującymi trendami. Dobrze wygląda także w towarzystwie mebli i dekoracji bardziej tradycyjnych i typowo klasycznych, jeśli są one dobrane ze smakiem.

Beton architektoniczny na zewnątrz

Beton architektoniczny można stosować także na elewacje. Nowoczesne budynki często mają elewacje wykonane z zestawienia szarego gładkiego betonu architektonicznego z drewnem. To wyjątkowo odpowiada aktualnym trendom, szczególnie z tego powodu, że elewacje w kolorach szarości są od kilku sezonów uznawane za najmodniejsze. Nie wspominając już o tym, jak bardzo taki kolor jest praktyczny w dużych miastach.

Beton architektoniczny na elewacje ma też bardzo duży potencjał estetyczny, ponieważ pozwala wykreować bardzo różny styl każdego obiektu.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Kup najlepsze materiały budowlane

Zobacz naszą ofertę materiałów budowlanych! Promocje na najlepsze produkty. Kup teraz
i oszczędzaj.

INFORMACJE

o nas

POMOC

Regulaminy:

Polityki:

Informacje dodatkowe: