Estetyczny sufit dopełnia wnętrze. Aby tak było, należy w prawidłowy sposób go pomalować. Staranność w przeprowadzeniu tej pracy jest kluczem do osiągnięcia oczekiwanych efektów. Podpowiadamy, jak pomalować sufit krok po kroku.

Planując remont, należy odpowiednio zaplanować prace. Jedną z pierwszych czynności, które należy wykonać, jest malowanie sufitu. Warto zadbać o wszystkie szczegóły, ponieważ tylko poprawnie wykonanie malowania daje gwarancję osiągnięcia pożądanych efektów wizualnych.

Malowanie sufitu – niezbędne materiały

Prace związane z malowaniem sufitu należy rozpocząć od zakupu potrzebnych materiałów. Do malowania sufitu, a więc elementu o znacznej powierzchni, najbardziej odpowiednim narzędziem jest wałek. Zadając sobie pytanie, jaki wałek wybrać do malowania sufitu, warto przede wszystkim zadbać o to, aby był on wyposażony w teleskopowy uchwyt, który umożliwi dopasowanie długości narzędzia do wysokości pomieszczenia.

Do malowania sufitu konieczny jest oczywiście zakup odpowiedniej farby. Wśród dostępnych kolorów największą popularnością w przypadku sufitów cieszą się odcienie bieli. Z pewnością jest to spowodowane faktem, że kolor ten powoduje optyczne powiększenie pomieszczenia. Ostateczny efekt zależy od sposobu odcięcia sufitu od ścian przy malowaniu, a szczególnie wysokości odcięcia. Popularne jest również malowanie ścian na pełną wysokość do samego sufitu. Mając do dyspozycji różne rodzaje powłok, warto wybrać farbę matową. Tego typu produkty mają wpływ na ograniczenie zjawiska odbijania promieni słonecznych oraz powstawania refleksów. Wybór rodzaju farby zależy również od typu pomieszczenia. Jeśli planujemy malowanie sufitu w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności (w kuchni lub łazience), konieczne jest dobranie produktów odpornych na jej działanie. Z kolei jeśli mamy do czynienia ze zniszczoną powierzchnią sufitu, możemy zdecydować się na powłokę akrylową lub lateksową. Wśród popularnych rodzajów farb znajdziemy również emulsje winylowe i akrylowe. Często można spotkać się z podziałem farb na takie, które są odpowiednie do zastosowania na suficie oraz zalecane do pokrywania ścian.

Na liście niezbędnych akcesoriów powinniśmy uwzględnić także: kuwetę do farb, ochronną folię budowlaną, taśmę malarską oraz odzież ochronną.

Przygotowanie do malowania sufitu

Przed rozpoczęciem malowania dobrze jest zadbać o usunięcie z pomieszczenia przedmiotów i mebli, które są możliwe do wyniesienia. Kolejny krok to przykrycie folią malarską podłogi oraz mebli i sprzętów, których nie można usunąć. Taśmę malarską można wykorzystać do zabezpieczenia małych przedmiotów oraz do przyklejenia krawędzi folii.

Następny etap to właściwe przygotowanie powierzchni przeznaczonej do malowania. Na wstępie konieczne jest wyrównanie powierzchni sufitu. Wszelkie ubytki należy uzupełnić gipsem lub mieszanką gruntującą. Po zakończeniu tych czynności i wyschnięciu masy sufit należy umyć oraz starannie oczyścić, wykorzystując do tego zwykły płyn do mycia naczyń lub mydło malarskie. W przypadku starych powłok niezmywalnych należy je usunąć mechanicznie. Przed przystąpieniem do właściwego malowania powierzchnia sufitu powinna zostać zagruntowana.

Jak poprawnie malować sufit – krok po kroku

Warto zadbać o właściwe warunki do malowania. Proces ten należy przeprowadzać przy odpowiedniej temperaturze – najlepiej w zakresie od 15 do 20℃. Konieczne jest także zachowanie odpowiedniej wilgotności pomieszczenia, w którym ma odbywać się malowanie ‒ zbyt niski lub za wysoki poziom wilgotności może zaburzyć proces schnięcia powłok malarskich.

Malowania najlepiej zacząć od okna. Ważny jest kierunek wykonywania tej czynności – farbę należy nakładać równolegle do okna. Jeśli w pomieszczeniu jest kilka okien, prace rozpoczynamy od tego, przez które dociera największa ilość promieni słonecznych – może wówczas być konieczne malowanie sufitu prostopadle do okna. Łączenie poszczególnych fragmentów malowanej powierzchni powinno odbywać się sposobem „mokro na mokro”. Samo nakładanie farby składa się z jej rozprowadzenia oraz wygładzania z zachowaniem zasady ruchu wałka w jednym kierunku. Nadmiar farby z wałka powinien być każdorazowo usuwany z wykorzystaniem kuwety malarskiej.

Zakończenie prac malarskich

Bezpośrednio po zakończeniu malowania, gdy farba jest jeszcze wilgotna, konieczne jest usunięcie taśmy malarskiej. W przeciwnym razie istnieje niebezpieczeństwo zerwania wraz z nią kawałków farby. Należy również zadbać o zapewnienie odpowiedniej wentylacji oraz właściwego przewietrzenia pomieszczenia. Jeśli po malowaniu sufitu nie są planowane inne prace w danym pomieszczeniu, można przejść do jego uprzątnięcia oraz ponownego umeblowania.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane wielkopolskie

• firmy budowlane zachodniopomorskie

• firmy budowlane dolnośląskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Warszawa

• firmy budowlane Wrocław

• firmy budowlane Białystok

Podłogi z drewna od wielu lat cieszą się niesłabnącą popularnością. Drewno uchodzi bowiem za bardzo trwały materiał wykończeniowy. Podpowiadamy, na jaki rodzaj tego surowca warto się zdecydować.

Podłogi drewniane różnią się przede wszystkim wielkością elementów użytych do ich stworzenia. Od wybranego rodzaju elementów zależy także ostateczny koszt całego przedsięwzięcia. Popularne rozwiązania przy wykańczaniu podłogi to lita deska lub panele. Przedstawiamy wady i zalety obu rozwiązań.

Rodzaje podłóg drewnianych

Deski podłogowe drewniane to materiał w postaci największych elementów, które produkuje się z drewna litego. Poszczególne typy desek różnią się od siebie przede wszystkim krawędziami, które mogą pozostać gładkie bądź być zakończone piórem lub wpustem. Ten typ wykończenia jest stosowany najczęściej jako wierzchnia warstwa przybijana do drewnianych legarów zaizolowanych przeciwwilgociowo. W przypadku wykańczania podłogi z betonu lub jastrychu cementowego elementy najczęściej są mocowane za pomocą kleju.

Inny rodzaj podłogi z dużych elementów to panele drewniane. Składają się one zwykle z trzech sklejonych ze sobą warstw drewna. Drewno najlepsze gatunkowo jest wykorzystane jako nawierzchnia pojedynczego elementu. Jego środek natomiast składa się z listewek ułożonych pod kątem 90 stopni do usłojenia warstwy górnej. Niskogatunkowe drewno wykorzystuje się natomiast do spodniej warstwy paneli. Po ułożeniu tego typu podłogi nie jest wymagane cyklinowanie oraz lakierowanie. Paneli drewnianych nie należy mylić z popularnymi panelami laminowanymi.

Z elementów drobnowymiarowych układane są parkiety. Tworzące je klepki układa się jako parkiety tradycyjne (z jednego gatunku drewna), dekoracyjne (stworzone z różnych gatunków) oraz lamelowe (klejone na styk do podłoża). Poszczególne elementy są układane za pomocą pióra i wpustu. Parkiet może być układany na podłożu betonowym, posadzce cementowej lub anhydrytowej, deskach bądź płytach drewnopochodnych. Podłoga drewniana może być stosowana na ogrzewanie podłogowe.

Mozaika drewniana na podłogę to prostsza wersja parkietu. Składa się z deszczułek przyklejonych do papieru lub siatki. Przy układaniu tego typu podłogi można różnicować je pod względem kolorystycznym i gatunkowym. Ten typ elementów drewnianych jest zwykle klejony do podłoża betonowego lub jastrychu cementowego. Ochronną warstwę kleju lub siatki usuwa się po ułożeniu całości podłogi.

Drewno na podłogę

Do podłóg drewnianych najczęściej wykorzystywane jest drewno dębowe. Za jego popularnością stoją parametry wytrzymałościowe oraz trwałość. Parkiety wykonane z tego materiału charakteryzują się twardością oraz odpornością na ścieranie.

Szeroka gama barw to jedna z zalet drewna jesionowego. Oprócz tego jest ono twarde i trwałe.

Akacja sprawdzi się natomiast w pomieszczeniach narażonych na zmiany wilgotności. Również charakteryzuje się znaczną twardością, wytrzymałością oraz stabilnością.

Wśród gatunków egzotycznych popularny jest merbau, jatoba, orzech amerykański, teak oraz doussie. Gatunki egzotyczne są znacznie droższe od szeroko dostępnego drewna krajowego.

Drewniana podłoga czy panele?

Przy wyborze materiału na wykończenie podłogi wiele osób zadaje sobie pytanie: co wybrać – podłogę drewnianą czy panele? Należy pamiętać, że panele stanowią warstwową alternatywę drewna i z tego powodu nie mają takich parametrów trwałościowych jak lita deska. Ich zaletą jest natomiast fakt, że przy ich zastosowaniu nie ma konieczności przeprowadzania znaczących prac konserwacyjnych. Nie wymagają również fachowej pomocy podczas układania, które przebiega bardzo szybko. Wadą paneli jest to, że zniszczonej powierzchni paneli nie da się odnowić.

Wysoką cenę desek podłogowych czy parkietu rekompensuje ich szlachetny wygląd. W razie konieczności istnieje także możliwość naprawy zniszczeń na ich powierzchni poprzez cyklinowanie. Natomiast wybór metody konserwacji (lakierowanie lub olejowanie) daje możliwość wydobycia różnych cech tego materiału i osiągnięcia ciekawych efektów wizualnych. Stosując odpowiednie preparaty, można bez problemu dopasować kolor podłogi do mebli, uzyskując na przykład białą podłogę drewnianą.

Jaki rodzaj podłogi drewnianej wybrać?

Podłoga drewniana w kuchni czy łazience jest możliwa do wykonania, należy jednak pamiętać o wybraniu gatunków odpornych na działanie wody i wilgoci. Najlepiej sprawdzą się podłogi z drewna egzotycznego. Do takich pomieszczeń warto także wybrać drewno olejowane, które zabezpieczone jest przed szkodliwym wpływem wilgotnego środowiska. Z kolei w pomieszczeniach narażonych na intensywną eksploatację głównym parametrem przy wyborze rodzaju drewna powinna być jego twardość. Miękkie odmiany surowca nadają się do stosowania w sypialniach lub pokoju gościnnym.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane wielkopolskie

• firmy budowlane zachodniopomorskie

• firmy budowlane dolnośląskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Warszawa

• firmy budowlane Wrocław

• firmy budowlane Białystok

Sufit napinany to nowoczesna technologia, która z roku na rok staje się coraz bardziej popularna. Taka konstrukcja niesie za sobą wiele korzyści – idealnie wyrównuje powierzchnię sufitu, ukrywa wszelkie niedoskonałości, jest efektowna i trwała. Sufit napinany w salonie będzie dekoracją wnętrza, podkreślającą jego luksusowy wymiar.

Sufit napinany – zalety i wady

Sufit napinany wykorzystuje najnowsze technologie, aby uzyskać piękne i zaskakujące efekty. Stanowi formę obniżenia sufitu na całej jego powierzchni, tworząc bardzo równą i gładką powłokę. Sufit napinany w salonie przede wszystkim pełni funkcję dekoracyjną. Lśniąca powierzchnia z ciekawym nadrukiem np. gwieździstego nieba z pewnością przyciągnie wzrok każdego, kto odwiedzi nasz dom. Do zalet tego rozwiązania można zaliczyć wysoką trwałość konstrukcji, która potrafi wytrzymać wiele lat. Decydując się na sufit napinany mamy też wiele kolorów i faktur do wyboru – sufit o lustrzanej powłoce będzie prezentować się luksusowo a ze spersonalizowanym nadrukiem bardziej oryginalnie. Cechy, które przemawiają na korzyść sufitu napinanego to dobra izolacja akustyczna, odporność na wilgoć czy lekkość konstrukcji. Na jego powierzchni warto zamontować punkty oświetleniowe, które spotęgują efekt wielowymiarowości. Warto podkreślić, że sufit napinany i montaż jego konstrukcji jest niezwykle prosty – opiera się na mocowaniu szyn oraz specjalnego materiału – membrany z PCV lub tkaniny poliestrowej.

Jeśli chodzi o wady, sufit napinany nie może być zamontowany w każdym pomieszczeniu. Jego instalacja nie będzie możliwa w przypadku uskoków, wgłębień i innych nietypowych elementów stropu. Ze względu na niewielki wybór wymiarów materiałów, sufit napinany najlepiej wygląda w mniejszych wnętrzach. Ograniczeniem jest też zastosowanie wyłącznie lekkiego oświetlenia, które dodatkowo trzeba zabezpieczyć przed nagrzewaniem. Wadą sufitu napinanego jest jego niekorzystny wpływ na środowisko, folia nie jest materiałem ekologicznym.

Wielu zwolenników oryginalnych rozwiązań marzy o konstrukcji takiej jak sufit napinany. Ile kosztuje jej montaż wraz z materiałem? Optymalna cena przy zachowaniu odpowiedniej jakości to przynajmniej 100-200 zł brutto za 1 m².

Sufit napinany – jak zrobić samemu?

W przypadku zastosowania nowoczesnej konstrukcji, takiej jak sufit napinany, samodzielny montaż wymaga przygotowania odpowiednich materiałów. Nie wystarczy zakup takich elementów, jak folia na sufit napinany czy profile do sufitu napinanego. Niezbędna jest chociażby nagrzewnica gazowa. Samodzielny montaż sufitu napinanego może okazać się więc równie kosztowny, co jego instalacja przez profesjonalną ekipę. Jak wykonać sufit napinany?

• Materiał PCV docina się do określonego rozmiaru pomieszczenia.
• Tworzymy ramę do zamocowania materiału, która składa się z listew zamocowanych do ścian oraz profili nośnych z aluminium (w rozstawie co 20 cm).
• Powierzchnię materiału podgrzewa się za pomocą nagrzewnicy gazowej do przynajmniej 50˚C, dzięki czemu uzyskujemy odpowiednią elastyczność, niezbędną do przymocowania jej do konstrukcji aluminiowej.
• Materiał z zaczepami najpierw mocuje się w przeciwległych narożnikach, następnie w środkowych częściach i pozostałych punktach aż do rozciągnięcia w każdym miejscu.
• Ostatnim etapem wykończeniowym jest montaż listew wykończeniowych lub sznurów dekoracyjnych.

Sufit napinany – aranżacje

Sufit napinany tworzy aranżacje na tyle różnorodne i atrakcyjne, że można je wykorzystać na wiele sposobów. Idealnym połączeniem jest sufit napinany i łazienka. Materiał PCV jest bowiem wodoodporny i chroni przed rozwojem pleśni, co jest szczególnie ważne w pomieszczeniach narażonych na wilgoć. Efektownym detalem w salonie, jadalni czy kuchni będzie sufit napinany podświetlany, wykonany z folii transparentnej i taśm z diodami LED. Wybierając sufit napinany lustrzany zyskujemy lśniącą powierzchnię, która podkreśla elegancki i luksusowy wystrój wnętrz. W nowoczesnych, najbardziej efektownych stylizacjach coraz częściej spotykany jest sufit napinany w kuchni, dzięki któremu przestrzeń robocza może być doskonale oświetlona lub oryginalnie udekorowana.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane świętokrzyskie

• firmy budowlane warmińsko mazurskie

• firmy budowlane wielkopolskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Rzeszów

• firmy budowlane Szczecin

• firmy budowlane Warszawa

Ogrzewanie podłogowe to dziś coraz częściej wykorzystywane rozwiązanie, także poza kuchnią i łazienką. Przed podjęciem decyzji o jego wyborze, warto: poznać jego rodzaje, dowiedzieć się, jakie panele podłogowe będą dla niego najlepsze, sprawdzić, który podkład się tutaj sprawdzi oraz jakie są plusy i minusy takiej instalacji.

Ogrzewanie podłogowe elektryczne

Wytwarza ono ciepło przy pomocy mat grzejnych lub kabli, które zasilane są z sieci elektroenergetycznej. Przy takim ogrzewaniu ciepło szybko jest dostarczane, a energia prawie całkowicie jest w nie przekształcana. Następnie jest ono oddawane poprzez promieniowanie, rozkładając się równomiernie ku górze, od podłogi do sufitu.

Przy ogrzewaniu podłogowym elektrycznym niepotrzebna jest żadna skomplikowana instalacja – wystarczy całość podłączyć do sieci elektrycznej 230 V. Dlatego też koszty montażu nie są zbyt wysokie – ceny za zakup kabli grzewczych czy mat są zdecydowanie niższe od kosztu elementów niezbędnych do instalacji wodnej. Co więcej, rzadziej się ono psuje niż wodne ogrzewanie podłogowe. Nie wymaga również uruchamiania instalacji c.o. w okresach przejściowych: wiosną i jesienią, jak również i latem.

Ogrzewanie podłogowe wodne

Jest ono przedmiotem zainteresowania inwestorów, ponieważ koszty użytkowania są niższe niż w przypadku elektrycznego ogrzewania podłogowego. Problem może pojawić się jednak przy samym montażu, który może sprawić wiele trudności. Sama jego instalacja jest również droższa, dlatego warto pomyśleć o tym rozwiązaniu już na etapie tworzenia projektu budowlanego.

Ogrzewanie podłogowe wodne składa się z rur grzewczych, które poprowadzone są tuż pod powierzchnią podłogi. Może doskonale sprawdzić się zarówno przy tradycyjnym kotle, jak i zasilaniu z pompy ciepła. Zdarza się jednak, że w wyniku błędów wykonawczych dochodzi tutaj do problemów eksploatacyjnych.

Panele na ogrzewanie podłogowe

Przy każdym ogrzewaniu podłogowym najlepiej sprawdzą się płytki ceramiczne, nie znajdują one jednak zwykle zastosowania w salonie czy sypialni. Dlatego też – decydując się na ogrzewanie płaszczyznowe, warto wybierać dedykowane dla takiej instalacji materiały oraz zwrócić uwagę na posiadane przez nie oznaczenia oraz parametry.

1. Klasa ścieralności (AC) – oznacza odporność na ścieranie, według zaleceń, panele pod ogrzewanie powinny mieć klasę AC 3 lub AC 4.
2. Klasa użyteczności – określa odporność na: uderzenia, ścieranie, skutki przesuwania mebli, żar z papierosów, skutki przyrostu grubości po spęcznieniu. Panele podłogowe powinny posiadać klasę użyteczności między 31 a 32.
3. Grubość – w przypadku ogrzewania podłogowego panele powinny mieć większą grubość i odporność na odkształcenia, dlatego warto wybrać te o grubości 8-9 mm.
4. Rodzaj montażu – panele podłogowe na ogrzewanie podłogowe powinny mieć łączenia, przy których nie jest wymagane korzystanie z kleju. W panelach laminowanych najczęściej wykorzystuje się system zatrzaskowy.

Podkład pod panele – ogrzewanie podłogowe

Warto przed układaniem paneli od razu się zastanowić, czy nie przypadłby się pod nie odpowiedni podkład. Przy ogrzewaniu podłogowym sprawdza się podkład poliestrowy oraz podkład z mat kwarcowych. Ich główną zaletą jest niski współczynnik oporu cieplnego oraz dobra izolacja akustyczna. Folia pod ogrzewanie podłogowe również jest ciekawym rozwiązaniem i do tego – bardzo ekonomicznym. Niektórzy jako podkład wykorzystują papier falisty lub tekturę karbowaną, słabiej się jednak one sprawdzają przy wygłuszaniu hałasów.

Ogrzewanie podłogowe – zalety

1. Grzejniki nie zajmują niepotrzebnej powierzchni w pomieszczeniu – znajdują się pod podłogą, dlatego też są całkiem niewidoczne.
2. Dzięki ogrzewaniu podłogowemu w pomieszczaniu odpowiednio rozkłada się temperatura: najcieplej jest tuż przy stopach, a najchłodniej przy głowie. Taki pionowy rozkład temperatury jest bardzo korzystny dla człowieka.
3. Podczas jego użytkowania ciepło równomiernie się rozkłada na powierzchni podłogi. Co więcej, przewody ogrzewania płaszczyznowego można podłączyć do pompy ciepła i dzięki temu sporo zaoszczędzić.

Ogrzewanie podłogowe – wady

1. Koszt inwestycji może być wyższy niż w przypadku standardowych instalacji.
2. Brak możliwości wykonania zmian po wykonaniu wylewki.
3. Zdarza się, że ogrzewanie podłogowe nagrzewa się bardzo wolno i jednocześnie powoli stygnie. Dlatego też czasem trudno jest obniżać temperaturę pod nieobecność domowników.
4. Ograniczony wybór materiałów wykończeniowych.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane podlaskie

• firmy budowlane pomorskie

• firmy budowlane śląskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Poznań

• firmy budowlane Radom

• firmy budowlane Rybnik

Przy wykańczaniu domu konieczne jest dobranie odpowiednich podłóg. Zapewnia to właściwy komfort użytkowania pomieszczeń. Sprawdź, na co warto zwrócić uwagę.

Najważniejszą zaletą podłogi pływającej jest fakt, że poprawia komfort akustyczny pomieszczeń. Jest to możliwe dzięki brakowi jej bezpośredniego połączenia ze ścianami, przez co nie ma możliwości przenoszenia drgań. Jednak aby tak było, należy ją poprawnie wykonać.

Czym jest podłoga pływająca?

Posadzka pływająca charakteryzuje się tym, że nie jest sztywno połączona z podłożem i ścianami ani z innymi elementami pionowymi (słupami, kominami). Jest to możliwe dzięki zastosowaniu szczelin dylatacyjnych przy ścianach oraz warstwy poślizgowej oddzielającej ją od stropu. Dzięki takiemu rozwiązaniu nie przenoszą się drgania z sąsiednich pomieszczeń. Warunkiem jest jednak odpowiednie wykonanie izolacji akustycznej oraz poprawny montaż samej podłogi.

Podkład pod podłogę pływającą

Pierwszym krokiem do prawidłowego wykonania podłogi pływającej jest akustyczne zabezpieczenie stropu. Zazwyczaj stosuje się w tym celu płyty z wełny mineralnej lub styropianu. Następny etap to oddzielenie izolacji akustycznej od przyszłej wylewki za pomocą warstwy poślizgowej z folii budowlanej. Warstwa ta stanowi również zabezpieczenie przed nadmiernym zawilgoceniem materiału izolacyjnego. Dla zachowania szczelin dylatacyjnych, które warunkują prawidłowość wykonania podłogi, konieczne jest ułożenie wzdłuż ścian oraz innych pionowych elementów warstwy wełny mineralnej, pasków styropianowych lub pianki dylatacyjnej. Tego typu materiały izolujące mają zdolność rozprężania się podczas kurczenia się podkładu podłogowego i kurczenia się podczas jego rozszerzania. Wylewkę podłogową może stanowić jastrych cementowy lub warstwa anhydrytu. Przyjęło się, że to drugie rozwiązanie stosuje się przy ogrzewaniu podłogowym, na co wpływ ma przewodność cieplna oraz cena.

Istnieje również możliwość wykonania podłogi pływającej z suchego jastrychu. Stosuje się do tego celu płyty drewnopochodne, gipsowo-kartonowe, gipsowo-włóknowe lub włókno-cementowe. Należy je układać bezpośrednio na izolację akustyczną. W zależności od typu wybranych płyt można je układać w jednej lub w dwóch warstwach. Ważne, aby docinać je w taki sposób, aby kończyły się kilka centymetrów przed ścianą.

Przed układaniem właściwego pokrycia podłogowego należy upewnić się, że podkład jest odpowiednio przygotowany. Podłoże cementowe musi być równe i gładkie. Ważna jest także właściwa wilgotność (na poziomie 2–3%). W przypadku suchego jastrychu przed układaniem podłogi niezbędne jest jego przeszlifowanie oraz wypełnienie styków płyt szpachlówką.

Montaż podłogi pływającej

Układanie podłogi pływającej różni się w zależności od wybranego rodzaju materiału wykończeniowego. W przypadku podłogi drewnianej w postaci parkietu lub desek podłogowych należy je przykleić do podłoża. Pojedyncze elementy podłogowe łączy się ze sobą przy pomocy pióra i wpustu. Dla zachowania dylatacji przyściennych, które warunkują prawidłowe wykonanie podłogi pływającej, stosuje się specjalne kliny dystansowe. Podczas prac wykończeniowych powstałe w ten sposób puste przestrzenie obwodowe należy wypełnić materiałem elastycznym. Na końcu miejsca te przysłania się listwą przypodłogową montowaną do ściany.

Na klej układane są również wszelkiego rodzaju płytki ceramiczne. Rodzaj kleju dobierany jest do typu płytek. Ważne, aby przy ich układaniu zachować odstęp pomiędzy poszczególnymi elementami oraz między płytkami a ścianą. W przypadku tego typu pokrycia podłogowego wykończenie obwodowe stanowi najczęściej cokół wykonany z fragmentów płytek.

Szybkim sposobem na podłogę pływającą jest ułożenie paneli podłogowych. Kolejne elementy takiej podłogi są łączone ze sobą zamkiem typu klik. Pod panelami konieczne jest zastosowanie odpowiedniej maty wygłuszającej. Niektóre z nich mogą pełnić również rolę paroizolacji. Wymagana szczelina wzdłuż ścian zakrywana jest na koniec listwami przyściennymi.

Chcąc ułożyć wykładzinę na podłodze pływającej, należy przykleić ją do podkładu. Do tego celu konieczne jest zastosowanie specjalnego kleju do wykładzin lub dwustronnych taśm klejących. Istnieje również możliwość montażu metodą napinania – przy tym rozwiązaniu wykładzina mocowana jest do listew obwodowych. Do wygłuszenia posadzki w każdym przypadku służy specjalna mata z gąbki.

Montując podłogę na legarach (podłoga pływająca drewniana), w przypadku stropu drewnianego przy podłodze bezpośrednio na belkach niezbędny jest montaż przekładek akustycznych. Częściej stosowanym rozwiązaniem jest jednak wykonanie poszycia z desek lub różnego typu płyt suchego jastrychu. Na tak przygotowanym podłożu układa się legary. Istnieje również możliwość ich zastosowania na stropie żelbetowym. Dla wytłumienia drgań również w tym przypadku stosuje się odpowiednie przekładki akustyczne. Warunkiem poprawnie wykonanej podłogi tego typu jest zastosowanie grubych desek podłogowych oraz wykonanie szczeliny obwodowej szerokości 1–2 cm.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane opolskie

• firmy budowlane podkarpackie

• firmy budowlane podlaskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Lublin

• firmy budowlane Olsztyn

• firmy budowlane Poznań

Obecnie nie jest wymagane pozwolenie na postawienie siatki, czasem jednak potrzebne jest zgłoszenie budowy ogrodzenia do starostwa powiatowego. Dotyczy to sytuacji, gdy budowane lub remontowane ogrodzenie ma wysokość powyżej 2,2 m. W większości przypadków siatka nie przekracza jednak tej wielkości.

Wyróżniamy kilka podstawowych rodzajów siatki ogrodzeniowej.

Siatka ogrodzeniowa powlekana

Ten rodzaj siatki powlekany jest dodatkowo warstwą polichlorku winylu (PCV). Tworzywo zabezpiecza ogrodzenie przed korozją, uszkodzeniami mechanicznymi oraz wilgocią. W ofertach sklepowych dostępnych jest w tym momencie wiele kolorów takiej siatki, dlatego też można ją idealnie wkomponować w stylistykę otoczenia.

Dobrze jest wiedzieć, że pewnym momencie mogą pojawić się ubytki iw tworzywie PCV, co z kolei prowadzi do rdzy. Zdarzają się również przypadki, gdy kolor blaknie – warto jednak pamiętać, że – aby do tego doszło – musi upłynąć trochę czasu. Ponadto przy siatce ogrodzeniowej powlekanej drut jest cieńszy niż w cynkowanej. Decydując się na takie ogrodzenie, należy przy zakupie zwrócić uwagę również na to, czy wymiary dotyczą grubości samego drutu czy też jego grubości razem z powłoką, ponieważ można łatwo się pomylić.

Siatka ogrodzeniowa ocynkowana

Decydując się na wybór takiej siatki, należy pamiętać, że nie ma ona powłoki wykonanej z PCV, pokryta jest natomiast warstwą cynku. Siatka ocynkowana jest tańsza od siatki powlekanej o około 30%. . To z kolei pozwala na wybranie drutu o większej grubości, w wyniku czego może się zwiększyć sztywność całego ogrodzenia, będzie ono również wtedy bardziej odporne na odkształcenia.

Sama korozja może, w przypadku tej siatki, wystąpić w miejscach zarysowań, tworzywo może utlenić się, a wtedy już prosta droga do pojawienia się rdzy – warto jednak pamiętać, że w dużej mierze zależy to od producenta oraz jakości drutu. Ważną rolę odgrywa tu także otoczenie: w zależności od tego, czy mieszkamy w mieście, przedmieściach, czy na wsi, inna może być agresywność rozmaitych czynników na materiał, z którego skonstruowana jest siatka. Dodatkowym minusem jest brak możliwości wyboru koloru.

Warto wiedzieć, że w marketach budowlanych nieraz dostępne są także siatki ogrodzeniowe ocynkowane powlekane, które mają dwie różne warstwy ochronne.

Siatka ogrodzeniowa zgrzewana

To siatka, która jest prosta w montażu, a jednocześnie można ją łączyć z innymi materiałami, np. drewnem. Wyróżnia się tym, że jest wyjątkowo sztywna, w przeciwieństwie do siatek tkanych i z oczkiem sześciokątnym. Z pewnością docenią ją osoby, które cenią elegancję i wysoką jakość. Zwykle jest bardzo odporna na korozję i czynniki atmosferyczne, dlatego też nie ubywa jej na wyglądzie nawet po upływie wielu lat – często takie modele mają też długą gwarancję. Siatka świetnie sprawdzi się zarówno do ogrodzenia zwykłego ogrodu, jak i w gospodarstwach, przy hodowli zwierząt. Dostępna jest w wersji ocynkowanej i powlekanej.

Siatka ogrodzeniowa pleciona

Siatka ogrodzeniowa pleciona to klasyczna siatka wykonana z drutu, którego oczka są splecione, tworząc w ten sposób wzór. Najczęściej są to romby. Świetnie sprawdzi się do ogrodzeń miejsc mniej wyeksponowanych, gdzie nie musi wszystko wyglądać reprezentacyjnie, np. od tylnej strony podwórka lub do odgrodzenia od działki sąsiada. Jest ona elastyczna, więc aby dobrze ułożyła się wzdłuż słupków, trzeba ją odpowiednio naciągnąć.

Siatka ogrodzeniowa – montaż

Montaż siatki ogrodzeniowej nie jest zbyt skomplikowany, jedyny problem może pojawić się z nierównością terenu. Warto pamiętać jednak o pewnych podstawowych czynnościach.

1) Wyrównywanie terenu

Przed wykonaniem całej operacji należy oczyścić teren ze wszystkich zbędnych elementów, a następnie wyznaczyć granicę ogrodzenia. Następnie należy wykopać dołki, w których zostaną umocowane słupki.

2) Osadzanie słupków i zalewanie betonem

Słupki należy rozstawić na tej samej wysokości i głębokości. Następnie należy zalać je betonem. W przypadku lekkiego ogrodzenia, nie trzeba wykonywać pełnych fundamentów – wystarczą punktowe, do umocowywania słupków. Zwykle rozstawia się je na odległość około 2 – 2,5 m oraz betonuje na głębokość około 0,3 – 0,5 m. Przy montażu warto wykorzystać zaprawę cementową z piaskiem i żwirem oraz całość rozrobić wodą.

Niektórzy decydują się wcześniej na wykonanie podmurówki, w celu wzmocnienia konstrukcji całego ogrodzenia. Wówczas trzeba wykopać fundamenty na głębokość około 1 m, a następnie wykonać cokół, który powinien wystawać na 30 cm ponad powierzchnię gruntu.

Zanim beton się zwiąże, warto sprawdzić pion. Kiedy zależy nam na bardzo stabilnej konstrukcji, warto do słupków początkowych dołączyć jedną przyporę, a do pośrednich – dwie. Sam beton schnie około 3-4 dni. Aby nie pojawiły się uszkodzenia, warto przykryć całość folią izolacyjną.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane podlaskie

• firmy budowlane pomorskie

• firmy budowlane śląskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Poznań

• firmy budowlane Radom

• firmy budowlane Rybnik

Bardzo ważnym etapem wykańczania kuchni jest wybór pokrycia podłogi. Wśród dostępnych materiałów w przypadku kuchni największą popularnością cieszą się płytki i panele. Przedstawiamy wady i zalety obu rozwiązań.

Z uwagi na narażenie podłogi kuchennej na różnego rodzaju uszkodzenia i zabrudzenia konieczny jest dobór odpowiedniego materiału wykończeniowego. Niezależnie od wybranego pokrycia ważne są indywidualne kryteria wizualne. Poznaj wady i zalety dwóch najpopularniejszych rodzajów wykończenia podłogi w kuchni.

Jaka powinna być podłoga w kuchni?

Prace wykończeniowe lub remontowe związane są z koniecznością doboru materiału na podłogę w kuchni. Jej wybór nie jest jednak tak jednoznaczny, jak w przypadku salonu czy sypialni. Podłoga kuchenna musi bowiem spełniać określone kryteria. Charakter prac, jakie są wykonywane w kuchni, wiąże się z ryzykiem powstania na materiale wykończeniowym zaplamień i odpryśnięć. Musi on więc być odporny na te działania, podobnie jak na uszkodzenia spowodowane przez czynniki mechaniczne. Podłoga nie powinna się też ścierać. Bardzo ważną cechą jest odporność na podwyższoną temperaturę oraz wilgoć. Aby bezpiecznie korzystać z podłogi w kuchni, nie powinna ona być śliska.

Oprócz wymienionych wymagań funkcjonalnych podłoga kuchenna powinna spełniać określone kryteria wizualne i stanowić dopełnienie zaplanowanej aranżacji. Ważne jest to, aby współgrała z kolorem ścian, mebli, sprzętów i dodatków.

Najczęstszy wybór materiału wykończeniowego na podłogę w kuchni stanowią płytki ceramiczne. Ciekawą alternatywą mogą być panele podłogowe, choć ich wybór ciągle rodzi wiele wątpliwości.

Płytki na podłogę w kuchni

Kuchenne płytki podłogowe są popularne od wielu lat. Zamiennie można użyć różnych rodzajów gresu lub naturalnych płytek kamiennych. Niepodważalną zaletą płytek jest łatwość ich utrzymania w czystości, do którego potrzebna jest jedynie woda z płynem i mop lub ścierka. Przy zastosowaniu płytek na podłogę do kuchni nie ma konieczności wykonywania specjalnych prac konserwacyjnych czy lakierowania. Szeroka gama wzorów i kolorów daje możliwość dopasowania płytek do charakteru każdego pomieszczenia bez względu na zaplanowany styl. Decydując się na kafle podłogowe do wykończenia kuchni, z pewnością będziemy mogli pozwolić sobie na różne aranżacje. Wadą kafelek jako materiału podłogowego jest jednak zimna powierzchnia podłogi. Proponowanym rozwiązaniem tego problemu jest podposadzkowe ogrzewanie podłogowe.

Panele podłogowe kuchenne

W przypadku paneli mamy do wyboru dwie opcje. Pierwsza to tradycyjne panele drewniane. Za ich zastosowaniem przemawia szybkość i łatwość montażu oraz fakt, że jest rodzaj „ciepłego” pokrycia podłogowego. Do ich zakupu zachęca także naturalny wygląd ułożonej podłogi. Zastosowanie kilku warstw wpływa na brak odkształceń pod wpływem wysokich temperatur czy przy wysokim poziomie wilgotności. Znaczący minus to wysoka cena. Zastosowanie drewnianych paneli w kuchni wiąże się bowiem z koniecznością zakupu materiału z bardzo twardych gatunków drewna, a najlepiej z odmian egzotycznych. Wadę stanowią również nielakierowane łączenia, które mogą być przyczyną tworzenia się miejsc narażonych na zawilgotnienia. Podstawę pielęgnacji stanowi systematycznie przeprowadzany proces lakierowania lub olejowania. Możliwość cyklinowania umożliwia odnowienie drewnianej podłogi w kuchni.

Tańszą opcją są panele laminowane. Wybierając ten rodzaj wykończenia podłogi, należy kierować się parametrami klasy ścieralności oraz odporności na wilgoć, które powinny być jak najwyższe. Ogromną zaletą jest dostępna kolorystyka paneli podłogowych do kuchni. Dzięki temu możemy sobie pozwolić przykładowo na modną szarą podłogę w kuchni. Dostępny jest również szeroki wybór paneli laminowanych, które można zastosować na ogrzewaniu podłogowym. Podłoga tego typu jest łatwa w demontażu, w związku z czym można ją bez problemu przenieść w inne miejsce. Mankamentem paneli laminowanych jest ich charakterystyka akustyczna – chodzenie po nich związane jest ze specyficznym stukotem.

Jaką podłogę do kuchni wybrać?

Wybierając rodzaj podłogi do kuchni, należy kierować się przede wszystkim własnymi preferencjami i gustem. Charakter prac wykonywanych w kuchni związany z gotowaniem, pieczeniem czy zmywaniem wymusza zastosowanie takiego pokrycia podłogowego, które będzie łatwe do utrzymania w czystości oraz trwałe. Na wybór typu podłogi powinny mieć również wpływ czynniki, które na pierwszy rzut wydają się błahe. Warto zastanowić się na przykład, czy jesteśmy zwolennikami chodzenia po domu w kapciach. Biorąc pod uwagę to kryterium, odpowiednio dobrany typ podłogi będzie miał wpływ na komfort użytkowania.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane warmińsko mazurskie

• firmy budowlane wielkopolskie

• firmy budowlane zachodniopomorskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Szczecin

• firmy budowlane Warszawa

• firmy budowlane Wrocław

Zaprojektowanie kuchni powierzamy zwykle profesjonalistom, jednak to my sami wiemy najlepiej, co nam się podoba i jakie rozwiązania będą nam potrzebne. Zastanawiając się, jak zaprojektować kuchnię samemu musimy kierować się rzeczywistym rozmiarem wnętrza oraz stylem, w jakim urządzamy cały dom.

Jak zaprojektować kuchnię?

Zadając sobie pytanie, jak zaprojektować kuchnię w dobie nowoczesnych technologii nie mamy wątpliwości, że poradzi sobie z tym nawet osoba, która nie jest w tej dziedzinie profesjonalistą. Bardzo pomocne są specjalne programy do projektowania online a nawet inspiracje z innych projektów, z których można się dowiedzieć, jak najlepiej łączyć materiały i kolory. Z pomocą przyjdą nam też gotowe zestawy mebli do kupienia oraz profesjonalne konfiguratory do tworzenia układów kuchennych, które oferuje coraz więcej sklepów meblowych działających w sieci. Samodzielne projektowanie kuchni wymaga jedynie naszych chęci i czasu. Dobrze przygotowany plan oraz poznanie codziennych potrzeb gwarantuje, że zaprojektowanie kuchni według własnych pomysłów spełni nasze wymagania.

Jak zaprojektować kuchnię samemu?

Korzystając z kilku wskazówek dotyczących kwestii, jak zaprojektować kuchnię samemu, można stworzyć w pełni funkcjonalne wnętrze. Jak zrobić projekt kuchni? Od czego zacząć?

• Rozpoczynamy od mierzenia pomieszczenia. Znając wszystkie wymiary można stworzyć zarys ścian, nie zapominając o zaznaczeniu miejsc instalacji (podejścia wodno-kanalizacyjne, wentylacja bytowa i okapowa, elektryka), drzwi czy okien.
• Trzeba przeanalizować możliwości wnętrza i własne oczekiwania względem pomieszczenia. Ważne jest to, czy użytkownik kuchni jest prawo- czy leworęczny, ponieważ ułatwi to dopasowanie odpowiedniego ustawienia stref w kuchni. Jeśli kuchnia jest mała, warto zainwestować w szafki górne z linią aż pod sam sufit. Jeśli nie ma takiej opcji, nadal postarajmy się wykorzystać miejsce na ścianie, wybierając długie półki lub poręcze do zawieszania akcesoriów kuchennych. W takim pomieszczeniu mogą sprawdzić się też podwieszane szafki z frontem otwieranym do góry. Należy pamiętać by przy zabudowywaniu ścian szafkami nie zakryć kratki od wentylacji kuchennej.
• Ilość szafek i blatu roboczego jest ograniczona przez sprzęty AGD. Najlepiej nanieść je na plan w pierwszej kolejności i ustalić, gdzie zostaną zamontowane w zależności od miejsca instalacji (np. gazowej). Same urządzenia elektryczne będą nieco łatwiejsze w rozmieszczeniu, ponieważ gniazdek w pomieszczeniu może być kilka. W tej kwestii trzeba pamiętać, aby obok płyty pozostawić kawałek blatu, by można było odstawić gorące naczynia. Z kolei zmywarkę najlepiej zamontować obok zlewu, by dojście do instalacji wodnej było łatwiejsze. Wybierzmy sprzęt AGD zanim stworzymy projekt, ponieważ piekarniki, okapy, zmywarki czy lodówki różnią się gabarytami, a rozrysowując plan, powinno się znać rozmiar poszczególnych elementów.
• Jak samemu zaprojektować kuchnię zgodnie z ergonomią? Ważna jest szerokość blatu, która w standardowej przestrzeni kuchennej powinna wynosić minimum 80 cm. Dla każdego człowieka istnieje indywidualna wysokość robocza, która umożliwia prawidłową pracę w kuchni. Wysokość blatu roboczego w odległości 10-15 cm poniżej łokcia jest najbardziej optymalnym rozwiązaniem.
• Zasada trójkąta roboczego. Lodówka, zlewozmywak i kuchenka/piekarnik, rozmieszczone są w taki sposób, by pokonywać jak najmniejszą odległość między nimi. Zaleca się, aby odstępy pomiędzy urządzeniami wynosiły: lodówka i zlewozmywak – 120-210 cm, zlewozmywak i kuchenka – ok. 120-210 cm oraz lodówka i kuchenka – max 120-170 cm.
• Projektowanie szafek kuchennych powinniśmy rozpocząć od ustalenia, które powinny mieć drzwiczki a które szuflady. Odległość między blatem a szafkami wiszącymi powinna wynosić co najmniej 55-60 cm. Wewnątrz mebli powinno się stosować systemy ułatwiające użytkowanie, a więc układy typu cargo, magic corner, narożne szuflady czy zestawy podwieszanych koszy na śmieci. Ważne są też solidne prowadnice i zawiasy z systemem delikatnego domykania, dzięki którym unikniemy przypadkowego zatrzaśnięcia.
• Bardzo ważny jest wybór miejsca na kuchenkę. Nie ustawia się jej obok okna (uchylone okno może zaprószyć ogień) oraz obok lodówki. Wytwarzająca ciepło kuchenka będzie zmuszać lodówkę do utrzymywania niskiej temperatury, a tym samym generowania większej ilości prądu.
• Zaprojektowanie kuchni powinno obejmować odpowiedni dobór oświetlenia. Nad blatem roboczym jest to zwykle jasne oświetlenie LED w formie taśmy lub pojedynczych lampek. Nad wyspą, ladą lub stołem jadalnianym lepiej wybrać listwę z dwoma lub trzema wiszącymi lampami.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane śląskie

• firmy budowlane świętokrzyskie

• firmy budowlane warmińsko mazurskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Rybnik

• firmy budowlane Rzeszów

• firmy budowlane Szczecin

Lampa sufitowa LED ma szereg zastosowań – sprawdza się zarówno w przestrzeni domowej jak i tej bardziej publicznej np. biurowej. Oświetlenie LED sufitowe ma nie tylko być akcentem dekoracyjnym, ale często obniża również koszty, które w przypadku użytkowania tradycyjnych żarówek są o wiele wyższe.

Oświetlenie sufitowe LED – zalety

Lampy sufitowe LED to lepsza alternatywa dla tradycyjnych żarówek, ponieważ jest ono energooszczędne. Użytkowanie tej technologii wymaga o wiele mniejszego poboru mocy, co przekłada się później na niższe koszty elektryczności. Oświetlenie LED sufitowe jest też bardziej wydajne i trwałe, ze względu na to, że cechuje się dłuższą żywotnością – działa nawet przez 6-7 lat. Ledy na suficie są o tyle elastycznym produktem, że występują zarówno w postaci lamp, nowoczesnych oprawek, jak i taśm, dlatego zyskujemy dużą swobodę w aranżacji nastrojowego lub efektownego oświetlenia. Diody stosowane w oświetleniu LED mogą pełnić zarówno funkcję głównego źródła światła, jak i być stosowane w celach dekoracyjnych do podkreślenia konkretnego miejsca. Sufit LED jest odpowiednim rozwiązaniem dla osób ceniących oryginalność. Wybierając taki rodzaj oświetlenia można wybrać wersje kolorowe, które zmieniają barwę np. za pomocą specjalnego pilota.

Oprawy led sufitowe – rodzaje

Jeśli chodzi o oprawy LED sufitowe i rodzaje tego typu oświetlenia montowanego na stropie, technologia LED oferuje wiele wariantów do wyboru. Wśród nich możemy wyróżnić:

• Halogeny led sufitowe – to nowoczesny rodzaj halogenów, które w przeciwieństwie do ich pierwotnej formy i najtańszych modeli, są energooszczędne. Są drobnymi punktami, dobrze sprawdzają się przy podkreśleniu ozdobnych elementów wnętrza.
• Listwy sufitowe LED – dają podobny efekt wizualny co podwieszany sufit LED. W odróżnieniu od bardziej skomplikowanej konstrukcji podwójnego stropu, listwy przysufitowe LED są o wiele prostsze w montażu. Wystarczy je przymocować do ściany za pomocą kleju i uzupełnić górną część taśmą LED. Dodatkowo można samodzielnie wybrać odległość listwy od sufitu w zależności od efektu wizualnego, jakiego oczekujemy. Całą listwę można też pomalować na dowolny kolor.
• Plafony sufitowe LED – mają formę klasycznej lampy sufitowej opartej na technologii LED. Prosty, nowoczesny design sprawia, że mogą one być zastosowane w każdym pomieszczeniu. Plafony sufitowe LED sprawdzą się doskonale szczególnie w niskich wnętrzach, gdzie nie ma możliwość montażu wiszącej lampy z powodu braku miejsca.
• Cienkie panele LED sufitowe – to nowoczesna forma lampy. Wyróżnia ich płaski kształt i różnorodność względem wymiarów – kwadratowe, prostokątne o większej lub mniejszej szerokości. W panelach LED sufitowych światło daje cała powierzchnia, więc jest to rozwiązanie odpowiednie do miejsc wymagających dobrego oświetlenia. W zależności od rodzaju panelu, można go montować na różne sposoby – w podwieszanym suficie lub w formie natynkowej (przy suficie, z ramką lub jako podwieszana lampa np. na linkach).
• Oczka sufitowe led – to jedno z najpopularniejszych rozwiązań w przypadku oświetlenia stropu. Występują jako pojedyncze oprawy sufitowe (również w wersji z kilkoma oczkami na jednej listwie), które można zamontować na całym suficie, gdzie będą pełnić rolę głównego źródła światła. Znajdą również zastosowanie jako dopełnienie dekoracji – podkreślenie wnęki, obrazu, oryginalnej ściany. Ich oprawy mają formę ruchomą – istnieje możliwość regulacji kąta padania światła lub stałą z jednym kierunkiem oświetlenia.

Klasyczne oświetlenie ledowe zapalane jest za pomocą włącznika przy ścianie. Nowsze rozwiązania natomiast umożliwiają podświetlenie sufitu na czujnik ruchu czy przy użyciu małego pilota.

Sufit z ledami – jak zamontować oświetlenie LED?

Rozmieszczenie oświetlenia należy zaplanować jak najwcześniej. Jego montaż zależy od użytej konstrukcji. W przypadku sufitu podwieszanego, zanim zamontujemy płytę karton-gips do rusztowania z profili należy wyciąć w nich specjalne otwory na oczka i przeciągnąć przez nie kable do połączenia. Lampy sufitowe LED montuje się tak jak najzwyklejszą lampę – podłączając przewody i stosując śruby wraz z kołkami rozporowymi do mocowania. Najłatwiejsze są listwy sufitowe LED – wystarczy je przykleić do ściany pod sufitem (zabezpieczając dolną część 2-3 niewielkimi gwoździami, które należy wyjąć po wyschnięciu kleju). W przypadku taśmy LED, należy podłączyć do niej przewody ze sterownika a następnie zasilacza. Przy montażu oświetlenia LED w miejscach narażonych na wilgoć (kuchnia, łazienka), wymagana jest klasa szczelności IP44.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane pomorskie

• firmy budowlane śląskie

• firmy budowlane świętokrzyskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Radom

• firmy budowlane Rybnik

• firmy budowlane Rzeszów

Podłoga z bambusa spodoba się szczególnie tym osobom, które mają już dość skrzypienia i uginania się podłóg tradycyjnych. Ciężkie deski bambusa tworzą solidną konstrukcję o wysokich walorach estetycznych.

Podłoga bambusowa – charakterystyka produkcji

Podłoga bambusowa jest znana jako nowoczesny sposób wykończenia wnętrz. Dzięki właściwościom, jakie posiada bambus, podłoga z niego wykonana wykazuje jeszcze większą trwałość niż w przypadku dębu czy buku. Ten naturalny surowiec pozyskiwany jest ze specjalnych plantacji, które prowadzą zbiory co kilka lat (5 lub 6). Deski są wykonywane dokładnie z łodyg, które po odcięciu samoistnie wyrastają kolejny raz.

Jeśli podłoga z bambusa ma być w pełni ekologiczna, wykorzystane do jej wykonania panele powinny mieć odpowiednie certyfikaty. W innym przypadku może się okazać, że proces produkcji nie został przeprowadzono właściwie – deska podłogowa jako bambus może wydzielać szkodliwe substancje lub być po prostu gorszej jakości.

Podłoga bambusowa – wady i zalety

Deska bambusowa na podłogę ma zarówno mocne jak i słabsze strony. Do zalet można zaliczyć:

• Ekologiczność (bambus jest pozyskiwany z plantacji, które same się regenerują, proces produkcji nie niszczy środowiska).
• Wysoka trwałość i niska cena – jako materiał o wyższej niż wiele innych drzew twardości jest dostępny w sprzedaży w dość atrakcyjnej cenie.
• Możliwość wyboru różnych kolorów – naturalny odcień bambusa jest jasny, jednak poprzez stosowanie odpowiednich technologii (barwienie) można uzyskać też ciemne kolory podłogi.
• Odporność na wodę i warunki atmosferyczne – odpowiednio zabezpieczona olejem podłoga może być wykorzystana nawet na tarasie.
• Łatwość montażu – podłogę bambusową układa się tak, jak inne panele – za pomocą kleju lub systemu klik.

Jeśli marzy nam się podłoga bambusowa wady, które mogą nam przeszkadzać w jej wyborze to:

• Użycie chemicznych środków w procesie sklejania i skręcania bambusa.
• Na niektórych plantacjach stosuje się szkodliwe dla środowiska nawozy i preparaty przyspieszające wzrost roślin.
• Barwienie na ciemne kolory osłabia podłogę i jej odporność na uszkodzenia (materiał staje się bardziej kruchy).
• Bambus pod wpływem czasu może zmieniać kolor.
• Jeśli deski nie mają dobrej jakości i nie są odpowiednio zabezpieczone, mogą pojawić się wgniecenia i inne defekty.

Deska bambusowa podłogowa – rodzaje

Deska bambusowa podłogowa ma kilka rodzajów, które różnią się od siebie w zależności od techniki wykonania:

• Deska bambusowa sklejana wertykalnie (pionowo)
• Deska bambusowa sklejana horyzontalnie (poziomo)
• Deska bambusowa skręcana

Gdy zależy nam na wysokiej trwałości, najwyższą twardość i co za tym idzie lepszą odporność na uszkodzenia ma deska bambusowa skręcana (109 MPa). Pozostałe dwa rodzaje mają twardość porównywalną z drewnem dębowym i egzotycznym.

Podłoga bambusowa – aranżacje

Podłoga bambusowa pięknie wygląda w każdym wnętrzu. Sprawdzi się jako dekoracja salonu, ale może być wykorzystana również w miejscach narażonych na wilgoć. Podłoga bambusowa do łazienki najlepiej, gdy jest wykonana z rodzaju skręcanego o najwyższej twardości. Kilka warstw (niekiedy 6) oleju dobrze zabezpiecza powierzchnię desek, jednak dla pewności można nakładać kolejne warstwy oleju kilka razy do roku. Do wykończenia takiej podłogi trzeba też użyć specjalnego kleju i fugi, które są przeznaczone do stosowania w miejscach narażonych na wilgoć.

Dobrym rozwiązaniem jest też podłoga bambusowa na ogrzewanie podłogowe. Deski dobrze przewodzą ciepło i wykazują niski współczynnik kurczliwości. Bambus na ogrzewanie podłogowe należy jednak stosować na podłożu o odpowiedniej wilgotności. Najlepiej sprawdzić, czy dany producent dopuszcza stosowanie desek bambusowych na ogrzewanie podłogowe.

Panele podłogowe z bambusa – jak ułożyć?

Błędne jest myślenie, że panele podłogowe z bambusa, czyli materiału egzotycznego potrzebują specjalistycznego montażu. Układanie podłogi bambusowej jest takie samo jak w przypadku innych, drewnianych surowców. Jeśli podłoga z bambusa prasowanego jest układana, to po wyschnięciu wylewki i zagruntowaniu podłoża, należy:

• dociąć deski na konkretną długość pomieszczenia,
• przygotować klej i nałożyć go na wylewkę (pasmo z klejem o szerokości około 2-3 desek),
• przykleić w pierwszym rzędzie deski do powierzchni pamiętając, by zabezpieczyć go od strony ścian odpowiednim klinem (dla uzyskania możliwości swobodnej pracy podłogi),
• na końcu fragmenty podłogi z bambusa, które łączą się z płytkami lub innymi panelami wypełniamy korkiem, fugą do parkietów lub mocujemy listwę wykończeniową.

Łatwiejsze w montażu będą panele podłogowe z bambusa w formie podłogi pływającej z systemem klik nie wymagającej użycia kleju – można je ułożyć np. na stary parkiet. W przypadku takiego wykończenia wystarczy oczyścić podłoże, położyć warstwę przeciwwilgociową, odpowiedniej grubości piankę czy korek (podkład), a następnie kłaść na nie panele, zachowując równą wielkość szczelin (odległość od ścian).

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane łódzkie

• firmy budowlane małopolskie

• firmy budowlane mazowieckie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Katowice

• firmy budowlane Kielce

• firmy budowlane Kraków

Belki drewniane na suficie świetnie uzupełnią wystrój oparty na naturalnych materiałach, tworząc spójną całość. Drewno na suficie można wykonać z pojedynczych belek lub zabudować taką przestrzeń większymi panelami czy płytami. Odpowiednio zabezpieczony, drewniany sufit podwieszany to znakomita inwestycja na lata.

Drewniany sufit – zalety

Wykonujemy z naturalnych materiałów podłogi i ściany, dlatego drewniany sufit również zyskuje na popularności. Ten wyjątkowy surowiec jest wręcz ponadczasowy, dlatego decyzja o takim wykończeniu zapewni nam modny wystrój domu na lata. Sufit z drewna najbardziej kojarzy się z sielskim klimatem wiejskich gospodarstw. Rustykalny, klasyczny styl idealnie odzwierciedla wykończenie sufitu drewnianymi deskami lub grubymi belkami. Różny wygląd takich konstrukcji sprawia, że drewno na stropie przybiera też bardziej proste, nowoczesne formy.

Deski, panele czy belki drewniane na suficie mają cały szereg zalet, które potwierdzają, że warto je wykorzystać, projektując nowe wnętrza lub remontując stare pomieszczenia. Wśród nich najważniejsze to:

• Drewno to materiał ekologiczny, trwały i stosunkowo tani. Jako materiał konstrukcyjny w dobrze zabezpieczonej formie będzie doskonale spełniał swoją dekoracyjną i praktyczną funkcję przez wiele lat.
• Drewno na suficie jest wyznacznikiem przytulnej aranżacji. Swoją naturalną strukturą ociepla wnętrze oraz nawiązuje do wystroju pomieszczenia, w którym również wykorzystano ten cenny surowiec np. w meblach.
• Drewniany sufit podwieszany podkreślony przez wielopunktowe oświetlenie lub dające ciepłe światło lampy będzie prezentować się bardzo elegancko.
• Aranżacja stropu za pomocą drewna może mieć różnorodny wygląd – od całkowitej zabudowy powierzchni po wykorzystanie pojedynczych belek. Alternatywą dla ciężkich, nierzadko przytłaczających desek jest sufit drewniany listwowy. Wykonuje się go z paneli, dostępnych w różnych szerokościach, które można łatwo dostosować do struktury konstrukcyjnej wnętrza i upodobań właścicieli domu.
• Sufit z drewna można często spotkać w wykończeniu wnętrz na poddaszu. Dzięki temu elementowi można podkreślić wszelkie skosy, ścięcia, a w szczególności wysokie stropy.
• Sufit z belkami drewnianymi jest świetną metodą na ożywienie wnętrza, prostym akcentem, który dodaje oryginalności. Użyte w takim miejscu drewno sprzyja miłej i relaksującej atmosferze.
• Drewniane belki na suficie świetnie sprawdzają się nie tylko we wnętrzach rustykalnych, ale też w pomieszczeniach urządzonych nowocześnie. Konstrukcja ze stelaża wykonanego z czarnych desek lub proste panele o widocznym usłojeniu najlepiej sprawdzą się w stylistyce loftowej lub minimalistycznej. Nowoczesnym rozwiązaniem będzie też drewniany sufit w formie zewnętrznej np. jako zadaszenie tarasu.
• Warto podkreślić, że deski drewniane na sufit nie wpływają jedynie na estetykę wnętrza. Pełnią też bardzo ważną rolę – poprawiają izolację akustyczną (zmniejszają przepuszczalność dźwięków) czy izolację cieplną (chronią przed stratami ciepła).

Drewno na suficie – jaki rodzaj wybrać?

Drewno na suficie może być wykonane z różnych gatunków. Najpopularniejsze, najtańsze i stosunkowo łatwe w obróbce jest drewno sosnowe. Jednak jeśli nie jest ono odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią jest szansa, że na jego powierzchni pojawią się przebarwienia. Drewno, które również będzie odpowiednie do zabudowy sufitu to np. dąb, buk czy jesion. W pomieszczeniach bardziej narażonych na wilgoć, np. w łazience, lepiej poradzi sobie drewno egzotyczne typu teak.

Przed montażem desek i belek ich powierzchnię trzeba zabezpieczyć odpowiednim lakierem, bejcą, olejem czy lakierobejcą, np. żelową (łatwa w malowaniu). Ich warstwy chronią drewno przed promieniami UV, gorącym lub wilgotnym powietrzem.

Jak wykonać drewniany sufit w salonie?

Drewniany sufit w formie boazerii jest mocowany za pomocą mało widocznych wkrętów. Belki wymagają nieco więcej pracy i wzmocnionych kołków z śrubami. Jeśli na stropie chcemy zamontować tylko kilka dużych bali, należy przytwierdzić do sufitu dwie drewniane listwy za pomocą kołków rozporowych. Powinny one znaleźć się w wewnętrznym korycie belki. Później należy tylko nałożyć koryto na listwy i przymocować je do siebie wkrętami poprzez zewnętrzne, boczne otwory. Tak postępujemy z każdą belką. W ten sposób uzyskamy imitację stropu drewnianego.

Najłatwiejsze w montażu są panele drewniane na sufit. Do ich zamocowania stosuje się np. szyny montażowe nośne z zaczepami. Sufit podwieszany drewniany o takiej konstrukcji ma możliwość przymocowania do powierzchni panelu drobnego oświetlenia, otworów wentylacyjnych a nawet nagłośnienia w postaci małych głośników. Wybierając takie rozwiązanie, mamy do dyspozycji oryginalne warianty montażu, np. bardziej spektakularne wzory gięte, dzięki wykorzystaniu specjalnych szyn lub zastosowaniu profesjonalnej techniki frezowania.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

• firmy budowlane lubuskie

• firmy budowlane łódzkie

• firmy budowlane małopolskie

a także w wybranych miastach:

• firmy budowlane Gdańsk

• firmy budowlane Katowice

• firmy budowlane Kielce