Dostępność produktów w Twojej lokalizacji:

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

Emalia – czym jest, jakie są jej rodzaje i do czego się ją stosuje?

 

Emalia jest materiałem obecnym w niemal każdym domu. Jakie są rodzaje emalii? Czym różni się emalia ftalowa od jubilerskiej? Dlaczego emalie cieszą się tak dużym powodzeniem?

Czynniki naturalne szkodzą wielu konstrukcjom i budynkom – jednak poprzez emaliowanie można znacznie przedłużyć ich żywotność. Dawniej emalie stosowano przede wszystkim do malowania zewnętrznych ścian budynków, aby ochronić je przed szkodliwymi czynnikami atmosferycznymi. Współcześnie w budownictwie stosuje się różne rodzaje farb akrylowych, które są przeznaczone do wielu specjalistycznych zadań. Emalia do metalu, emalia do drewna, emalia wodorozcieńczalna oraz wiele innych specjalistycznych farb to jeden z podstawowych elementów ochronnych w budownictwie.

Co to jest emalia?

Emalia jest wyrobem lakierowym tworzącym na materiale powłokę odporną na czynniki atmosferyczne. Najczęściej stosuje się ją do wykańczania wcześniej zagruntowanych oraz do odnawiania elementów z drewna lub metalu. Emalia tworzy na powierzchni gładką, błyszczącą lub satynową warstwę, która chroni tworzywo przed uszkodzeniami.

Emalia obejmuje wachlarz produktów, które zawierają więcej elementów żywicy niż inne farby. W składzie emalii często można znaleźć żywice akrylowe, alkilowe, a także chlorokauczukowe. Każda emalia ma charakterystyczne cechy, zależne od jej przeznaczenia.

Gdzie stosuje się emaliowanie?

Współcześnie istnieje wiele rodzajów emalii, które mają szereg praktycznych zastosowań. Przykładowo, do pomalowania metalu świetnie sprawdza się łatwa w użyciu emalia akrylowa, jeśli trzeba pomalować drewno – emalia do drewna, do malowania ceramiki zaleca się emalię ceramiczną itd. Przystępne ceny i duża różnorodność emalii z pewnością przyczyniły się do popularności tego materiału. Emalia znajduje zastosowanie przy malowaniu dachów, płotów, betonowych ścian, rynien itp. Producenci wyszli naprzeciw potrzebom konsumentów, wprowadzając na rynek emalie uniwersalne, które doskonale sprawdzają się w kontakcie z elementami wykonanymi z drewna, metalu czy PVC i zapewniają ochronę przed niszczącymi czynnikami atmosferycznymi.

Farba emaliowa i jej rodzaje

Oprócz emalii uniwersalnej można sięgnąć po jej bardziej specjalistyczne rodzaje. Emalie można podzielić przede wszystkim ze względu na ich praktyczne zastosowanie.

  • Emalia do drewna (emalia ftalowa) – ma szeroki zakres zastosowania i doskonale sprawdza się przy domowych pracach renowacyjnych. Emalia ta całkowicie pokryje i odświeży powierzchnię podłogi i drewnianych ścian wewnętrznych oraz zewnętrznych. Najczęściej spotyka się ją w kolorze białym lub przeźroczystą.
  • Emalia do drewna ze złotym lub srebrnym połyskiem (emalia wodna) – jest szybko schnąca i ma uniwersalne zastosowanie. Najczęściej maluje się nią przedmioty z drewna i drewnopodobne. Stosując emalię wodną na powierzchniach wewnątrz domu, można uzyskać dekoracyjny efekt złotego lub srebrnego pyłu.
  • Emalia do metalu i betonu (emalia chlorokauczukowa) – służy do pokrywania powierzchni betonowych i metalowych, takich jak ocynkowana stal, aluminium czy miedź. Należy dodać, że tego typu emalia radzi sobie z ochroną przeciwkorozyjną bram, ogrodzeń i wszelkich innych metalowych konstrukcji.
  • Emalia do stolarki okiennej i mebli ogrodowych (emalia olejna) – jest produkowana z domieszką oleju lnianego, często wzbogacona żywicami alkilowymi. Farby olejne są wysoce odporne na działanie czynników atmosferycznych. Jednak ulegają matowieniu oraz kredowaniu, dlatego też nie powinno się ich stosować na powierzchniach świeżo otynkowanych i ocynkowanych. Emalia olejna może być używana do pokrycia stolarki okiennej, drzwiowej oraz wszelkich innych konstrukcji drewnianych, mebli ogrodowych, huśtawek, stolików czy donic. Emalia biała do drewna zamienia popularne przedmioty w stylowe akcesoria vintage, dodając meblom szyku i elegancji.
  • Emalia do dekorowania ceramiki i wyrobów jubilerskich (emalia jubilerska) – zgodnie ze swoją nazwą służy do pokrywania przedmiotów jubilerskich. Emalia jubilerska jest dostępna w różnych kolorach. Podobnie jak emalia ceramiczna, przeznaczona jest do dekorowania srebra, złota oraz stopów miedzi.

Narzędzia do emaliowania

Ważną sprawą przy emaliowaniu jest kwestia osprzętu. Jaki wałek należy dobrać do emalii? Czy różne rodzaje emalii wymagają również odmiennych wałków lub pędzli do malowania? W zależności od wybranego rodzaju farby warto zasięgnąć rady sprzedawcy na temat najlepszego sprzętu malarskiego. Najczęściej stosowane są wałki o pokryciu moherowym, z weluru lub gąbki.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Katowice

  • firmy budowlane Kielce

  • firmy budowlane Kraków

Płytki rektyfikowane – czym się charakteryzują? Jakie są różnice między płytkami kalibrowanymi a rektyfikowanymi?

 

Płytki ceramiczne są jednym z najpopularniejszych materiałów wykończeniowych stosowanych na ścianach i podłogach. Do wyboru mamy zwykłe płytki kalibrowane lub płytki rektyfikowane. Jakie są między nimi różnice? Kiedy warto wybrać kafelki poddane procesowi rektyfikacji i czy można układać je bezfugowo? Podpowiadamy, co warto wiedzieć o płytkach rektyfikowanych.

Dużą zaletą płytek rektyfikowanych jest możliwość ich układania na dużych powierzchniach z zastosowaniem minimalnej fugi lub bezspoinowo. Można w ten sposób uzyskać elegancki i nowoczesny wystrój salonu czy kuchni. Jakimi jeszcze zaletami wykazują się kafelki rektyfikowane?

Płytki rektyfikowane a kalibrowane

Płytki ceramiczne po wypaleniu mogą się różnić rozmiarem, dlatego są kalibrowane, czyli sortowane w partie o zbliżonych formatach. Jednak nawet po kalibrowaniu w jednym opakowaniu mogą się znaleźć elementy o różnych rozmiarach. Wielkość tej różnicy zależy od powierzchni płytek. Kafelki w rozmiarze 60 × 60 cm mogą się między sobą różnić nawet o 3 mm. Zwykłe płytki kalibrowane mają także odmienną grubość, wyraźnie widać to przy brzegach, gdzie są cieńsze o lekko zaokrąglonych krawędziach.

Natomiast proces rektyfikacji płytek sprawia, że elementy z danej partii będą się charakteryzowały identycznymi rozmiarami i regularnymi krawędziami. Rektyfikacja polega na mechanicznym ścięciu i zeszlifowaniu brzegów płytek, dlatego ich krawędzie w przeciwieństwie do płytek kalibrowanych są wyraźnie ostre. W przypadku płytek rektyfikowanych producent gwarantuje ich rozmiar z dokładnością do 0,2 mm i kąty boków wynoszące dokładnie 90 stopni. Dzięki ostrym krawędziom płytek rektyfikowanych powierzchnia nimi wykończona sprawia wrażenie jednolitej, idealnie wyprofilowanej i nowoczesnej. Cena płytek rektyfikowanych ze względu na dodatkową obróbkę jest zazwyczaj wyższa od ceny zwykłych płytek kalibrowanych o około 10–30 zł za metr kwadratowy.

Układanie i fugowanie płytek rektyfikowanych

Płytki rektyfikowane układa się przy pomocy tych samych środków i narzędzi jak przy układaniu płytek zwykłych. Mocowanie tego typu produktu jest jednak trudniejsze i wymaga większej staranności od fachowca. Stosowana zazwyczaj przy płytkach rektyfikowanych wąska fuga nie daje możliwości zamaskowania za jej pomocą niedociągnięć wykonawczych.

Wielu inwestorów liczy, że ze względu na identyczne rozmiary poszczególnych elementów i równe krawędzie płytki rektyfikowane można układać bezspoinowo, co daje oczekiwany efekt jednolitej powierzchni. Jednak producenci ceramiki nawet i w tym przypadku zalecają zastosowanie minimalnej fugi, czyli 1,5–2 mm. Taka spoina razem z płytkami rektyfikowanymi nadal będzie sprawiać wrażenie jednorodnej, gładkiej płaszczyzny, a przy tym pozwoli uniknąć pękania kafelków w wyniku eksploatacji. Niewielka fuga ułatwi również ewentualny demontaż pojedynczych elementów z powodu ich uszkodzenia. Dzięki zastosowanej spoinie popękaną płytkę można delikatnie odspoić i wymienić, nie naruszając pozostałych płytek. Wypełniona fugą szczelina między płytkami zapobiegnie gromadzeniu się zanieczyszczeń między nimi.

Zastosowanie i zalety płytek rektyfikowanych

Płytki poddane procesowi rektyfikacji można stosować do wykańczania ścian i podłóg. W przypadku ścian najczęściej do wyboru mamy glazurę rektyfikowaną, natomiast na podłogi wybrać możemy gres rektyfikowany – szkliwiony lub polerowany. Tego rodzaju kafelki mogą zastąpić produkty kalibrowane zarówno w łazienkach, kuchniach, jak i salonach i korytarzach. Elementy o równych, ostrych krawędziach i identycznych wymiarach są szczególnie polecane, jeśli chcemy ułożyć okładzinę imitującą naturalne materiały. Świetnie sprawdzą się płytki rektyfikowane drewnopodobne lub imitujące wzór i fakturę kamienia. Na rzecz wyboru kafelków rektyfikowanych przemawia także możliwość zastosowania na jednej powierzchni okładziny z elementów o różnych formatach. Jeśli marzy nam się taka różnorodność na ścianie lub podłodze, kafelki o równych krawędziach i wymiarach ułatwią ułożenie poszczególnych elementów. Dużą zaletą kafelków rektyfikowanych jest możliwość zastosowania na podłodze i ścianie elementów wielkoformatowych bez konieczności zachowania między nimi szerokiej spoiny. Wybierając przykładowo gres rektyfikowany 60 × 60 cm, zastosować można najmniejszą możliwą spoinę wynoszącą 1,5 mm, co daje okładzinie bardzo nowoczesny i elegancki wygląd, a przy tym powoduje, że pomieszczenie wykończone takim materiałem sprawia wrażenie przestronniejszego. Efekt gładkiej minimalistycznej powierzchni to dobry sposób na wizualne powiększenie niewielkiej kuchni lub łazienki, a także idealne podkreślenie salonu urządzonego stylowo i nowocześnie.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Czujnik wykrywania gazu – sposób działania, rodzaje i montaż

 

Czujniki gazu i czadu powinny być umieszczone wszędzie tam, gdzie znajdują się urządzenia bezpośrednio związane z gazem i gazową instalacją grzewczą. Zazwyczaj czujka na ulatniający się gaz umieszczana jest w pobliżu pieca centralnego ogrzewania, kuchenek gazowych i popularnych piecyków do podgrzewania wody. Warto zadbać o bezpieczeństwo na najwyższym poziomie i wybrać odpowiednie urządzenie strzegące zdrowia i życia domowników.

W celu zapewnienia bezpieczeństwa zaleca się przynajmniej raz do roku wykonać przegląd instalacji gazowej. Wbrew pozorom awarie urządzeń gazowych zdarzają się stosunkowo często, nie powinno się więc zaniedbywać tego obowiązku. Zamontowanie czujnika gazu pomoże uniknąć szkód, a przede wszystkim zapewni nam spokój i bezpieczeństwo. Czujnik gazu, dymu i czadu montuje się zazwyczaj w pomieszczeniach, w których umieszczone są podgrzewacze wody, butle gazowe i urządzenia grzewcze, a więc w kuchni, w kotłowni, w łazience i salonie.

Jak działa czujnik gazu?

Ulatniający się gaz ma specyficzny zapach i po określonym czasie jest wyczuwalny w powietrzu. Gaz w połączeniu z powietrzem staje się łatwo palny i powoduje ryzyko niebezpiecznego wybuchu. Zdarza się, że pomieszczenie, w którym ulatnia się gaz, jest zamknięte i nikt w nim nie przebywa, zatem wyczucie ostrego zapachu gazu jest mało prawdopodobne. Zbyt późna reakcja na ulatniający się gaz może doprowadzić do silnego wybuchu nawet pod wpływem iskry.

Czujnik gazu wykrywa gaz w powietrzu dzięki półprzewodnikowi, który za pomocą dwutlenku cyny wchodzi w reakcję z wydobywającym się gazem. W momencie, gdy gazu w powietrzu jest zbyt dużo (powyżej 15%), półprzewodnik reaguje, alarmując o niebezpieczeństwie przez uruchomienie głośnego dźwięku ostrzegawczego, a niekiedy również alarmu świetlnego. Należy wówczas natychmiast odciąć dopływ gazu, wyłączyć przepływ energii elektrycznej i zadzwonić po pogotowie gazowe.

Jakie są rodzaje czujników gazu?

Czujniki gazu odgrywają ważną rolę w eliminowaniu zagrożeń wynikających z ulatniania się śmiercionośnych substancji. Popularnym rozwiązaniem są czujniki gazu i czadu (tzw. 2w1), które kontrolują w danym pomieszczeniu stężenie gazu oraz tlenku węgla. W takim przypadku przy zakupie warto zwrócić uwagę na właściwości produktu, szczególnie jego czułość. Można również zdecydować się na zakup urządzenia z wbudowanym czujnikiem czadu, gazu i dymu (3w1).

Innym polecanym urządzeniem jest detektor gazu, który umożliwia kontrolę przepustowości wszelkiego rodzaju przewodów, złącz butli oraz zaworów gazowych. W przypadku ujawnienia jakiejkolwiek nieszczelności detektor informuje o zagrożeniu.

Jeśli zdecydujemy się na montaż detektora gazu ziemnego, powinniśmy pamiętać, że czujnik powinien być wyposażony w regulację natężenia substancji niebezpiecznej oraz wskaźnik optyczny.

Jaki czujnik gazu i czadu wybrać?

Do wyboru mamy urządzenia wyposażone w różne rodzaje zasilania ‒ bateryjne, elektryczne lub elektryczno-bateryjne. Przy zakupie urządzenia należy zwrócić uwagę na odpowiednio głośny dźwięk alarmu, który powinien być wystarczająco donośny i rozpoznawalny. Dobry czujnik czadu i gazu powinien mieć również funkcję testu umożliwiającą sprawdzenie urządzenia, a także opcję wyłączenia alarmu (niekiedy przy fałszywych alarmach i głośnym dźwięku ostrzegawczym ta funkcja może okazać się bardzo praktyczna).

Ile kosztuje czujnik gazu? Na rynku dostępne są urządzenia w bardzo przystępnych cenach. Ceny czujników gazu zaczynają się już od 50 zł. Im więcej wbudowanych możliwości i funkcji, tym cena takiego urządzenia jest wyższa. Jedno jest pewne – na urządzeniach strzegących bezpieczeństwa zdrowia i życia ludzkiego nie powinno się oszczędzać, a sprzęt należy wybierać rozsądnie i kupować „z głową”.

Czujnik wykrywania gazu i czadu ‒ montaż

Gdzie zamontować czujnik czadu i gazu? Warto to zrobić przede wszystkim w sypialni i salonie, w którym jest kominek. Sam czujnik gazu należy zamontować na ścianie na wysokości około 200 cm. Najlepiej postępować zgodnie z zaleceniami producenta konkretnego urządzenia ‒ wszelkie wskazówki znajdziemy w instrukcji dołączonej do produktu.

W przypadku produktów 2w1 (czujnik gazu i tlenku węgla) i 3w1 (czujnik czadu, gazu i dymu) producenci najczęściej zalecają ich montaż na wysokości około 150 cm (ze względu na gęstość tlenku węgla). Bardzo istotne jest aby montować je w pobliżu potencjalnych źródeł czadu – w odległości nie większej niż 2 m.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Białystok

  • firmy budowlane Bydgoszcz

  • firmy budowlane Częstochowa

Girlanda – jak i z czego można ją wykonać? Gdzie jej użyć?

 

Girlanda pozwala upiększyć wystrój wnętrza czy ogrodu z okazji wesela, urodzin czy świąt. Można ją przygotować samodzielnie, świetnie się przy tym bawiąc. Jak zrobić girlandę świetlną, kwiatową lub papierową?

Girlanda może być wykonana z wielu materiałów. Znajdą się wśród nich zarówno kwiaty, jak i lampki LED czy balony. Wystarczy wybrać coś dla siebie i przystąpić do pracy. Nie jest to trudne!

Czym jest girlanda?

Girlanda jest to ozdoba, którą można zawiesić w różnych miejscach, na przykład na ścianie, suficie lub balustradzie. Składa się z wielu takich samych lub różnych elementów połączonych ze sobą przy pomocy sznurka bądź linki. Niegdyś najpopularniejszym materiałem, z którego wykonywano girlandy, były kwiaty, liście i owoce – w takim wydaniu można je spotkać również współcześnie. Jednak oprócz żywych girland popularne są dziś także girlandy świetlne, papierowe, bawełniane i inne. Mogą być świetną ozdobą wnętrza nie tylko od święta, ale i na co dzień.

Jak można wykorzystać girlandę?

Girlanda to ozdoba, która sprawdzi się praktycznie wszędzie. Girlanda świetlna lub girlanda kwiatowa będzie idealną ozdobą przyjęcia ślubnego. Obie świetnie podkreślą romantyczny charakter tej uroczystości. Girlandy papierowe, które bez problemu można wykonać samodzielnie, sprawdzą się w pokoju dziecięcym, zwłaszcza jeśli będą kolorystycznie dopasowane do jego wystroju. Girlanda świąteczna wykonana z szyszek i gałązek iglastych może być piękną ozdobą domu w okresie Bożego Narodzenia. Girlandy posłużą do ozdoby salonu, kuchni, sypialni i ogrodu.

Girlanda ‒ jak zrobić ją samodzielnie?

Wykonanie girlandy bożonarodzeniowej jest bardzo proste. Jednym z ciekawszych przykładów jest girlanda świerkowa z dodatkiem szyszek zebranych w lesie. Oto lista produktów, które trzeba przygotować do jej wykonania:

  • gałązki świerku o zbliżonej długości,
  • szyszki,
  • sznurek jutowy,
  • brokat lub farba w sprayu (np. w kolorze srebrnym lub złotym).

Szyszki należy dokładnie wyczyścić i wysuszyć, na przykład pozostawiając je na kilka godzin na kaloryferze. Kolejnym krokiem jest naprzemienne przywiązywanie szyszek i świerkowych gałązek do sznurka ‒ raz szyszka, raz gałązka, które trzeba połączyć ze sobą sznurkiem. Odległości pomiędzy poszczególnymi szyszkami i gałązkami powinny być jednakowe ‒ chodzi o zachowanie rytmu całej ozdoby. Jeśli odległości będą zanadto się od siebie różnić, girlanda będzie wyglądać mało atrakcyjnie. Dla uzyskania ciekawszego efektu szyszki można ozdobić brokatem lub np. złotą farbą w sprayu.

Jak zrobić girlandę na urodziny?

Girlanda urodzinowa powinna być przede wszystkim adekwatna do wieku jubilata oraz do charakteru przyjęcia. Na urodziny dziecka będą pasować girlandy z balonów, natomiast w przypadku imprez dla osób dorosłych lepiej sprawdzą się girlandy kwiatowe lub świetlne.

Ciekawym pomysłem jest girlanda ze zdjęciami osoby, która obchodzi urodziny. Jak ją wykonać?

Do przygotowania girlandy ze zdjęciami potrzebne będą:

  • zdjęcia ‒ najlepiej kilkanaście odbitek formatu 9×13 z ramką,
  • metalowe spinacze do papieru lub drewniane spinacze do bielizny (według uznania) w takiej samej ilości co odbitki,
  • sznurek,
  • nożyczki.

Pierwszym krokiem jest przygotowanie odbitek ze zdjęciami solenizanta. Następnie fotografie należy przyczepić do sznurka przy pomocy spinaczy. Zdjęcia muszą być umieszczone na sznurku w symetrycznych odległościach. Kiedy wszystkie zdjęcia będą już przyczepione, koniecznie trzeba uciąć sznurek, pozostawiając tylko taką jego długość, aby można było przywiązać girlandę. Girlanda ze zdjęciami będzie bardzo dobrze wyglądać w towarzystwie lampek choinkowych w jednakowym kolorze, na przykład białym.

Girlanda ogrodowa – jak ją przygotować?

Letnie uczty na tarasie czy w altanie umili girlanda ogrodowa. Można ją wykonać z papieru, bibuły, a nawet kwiatów. Warto dodać do niej ogrodowe lampki solarne z ciekawymi żarówkami czy ozdobami, np. w postaci roślinnych motywów. Jak zrobić girlandę z kwiatów?

Do przygotowania takiej girlandy potrzebne będą następujące produkty:

  • ulubione kwiaty, na przykład gipsówki,
  • zielone liście roślin (ruskus, eukaliptus, leder itp.),
  • sznurek,
  • zielony drucik florystyczny lub specjalna taśma maskująca,
  • sekator,
  • nożyczki.

Wykonanie girlandy z kwiatów polega na układaniu roślin i przyczepianiu ich do sznurka drucikiem lub taśmą. Warto rośliny układać w tym samym kierunku. Można wykonać dwie takie girlandy i zawiesić je nad wejściem na taras czy do altanki. Taka dekoracja będzie też wspaniałą ozdobą przyjęcia ślubnego.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Olejowanie drewna ‒ jakie przynosi korzyści?

 

Wśród wielu metod konserwacji drewna jedną z najbardziej popularnych jest olejowanie. Producenci oferują coraz więcej rodzajów olejów do drewnianych podłóg, blatów, mebli, a także drewna dębowego, parkietu sosnowego itp.

Olejowanie drewna jest sprawdzoną metodą konserwacji powierzchni drewnianych, takich jak blaty, deski, tarasy, schody, a także drzwi czy ramy okienne. Korzyścią płynącą z olejowania drewna jest przepuszczalność powietrza przez drewno oraz tworzenie powłoki ochronnej przed niszczącymi działaniami atmosferycznymi i biologicznymi.

Zalety olejowania drewna

Jedną z wielu zalet olejowania jest zabezpieczanie drewna przed działaniem szkodliwych warunków atmosferycznych (śniegu, mrozu, deszczu, promieni słonecznych), przed uszkodzeniami mechanicznymi, a także pojawieniem się i rozwojem grzybów, pleśni oraz mikroorganizmów. Można w ten sposób konserwować powierzchnie drewniane nie tylko w domu, ale także na zewnątrz ‒ np. meble ogrodowe, płoty i inne konstrukcje zewnętrzne. Warto dodać, iż oleje do olejowania drewna są najczęściej bezwonne i ekologiczne, a więc nie zagrażają środowisku. Materiał użyty do olejowania drewna wnika w jego strukturę, nie blokując przepuszczalności powietrza.

Jaki olej wybrać do olejowania drewna?

Oleje do drewna można podzielić na bezbarwne i koloryzujące. Oleje bezbarwne delikatnie pogłębiają odcień naturalnego koloru drewna, zaś oleje barwiące zmieniają odcień i fakturę powierzchni, a także przyczyniają się do widocznego wyeksponowania słojów drewna.

Oleje do drewna mogą być twardniejące lub nietwardniejące:

  • Oleje twardniejące mają w składzie elementy wzbogacone naturalnymi lub sztucznymi żywicami. Zastosowanie tych składników sprawia, że olej ten należy zmieszać z rozpuszczalnikiem, aby stał się gotowy do użycia. Powoduje to zwiększenie jego lepkości, co ma pozytywny wpływ na czas schnięcia oleju. Im więcej rozpuszczalnika, tym szybszy jest czas schnięcia oleju (dzieje się tak za sprawą szybkiego parowania rozpuszczalnika).
  • W skład olejów nietwardniejących wchodzi np. olej lniany, tungowy lub słonecznikowy, a także składniki barwiące i sole mineralne, które przyspieszają schnięcie. W odróżnieniu od olejów twardniejących nie dodaje się do nich rozpuszczalników. Warto dodać, iż oleje nietwardniejące zabezpieczają drewno tylko w pewnym stopniu, zaleca się zatem dodatkowe woskowanie olejowanych powierzchni produktem twardniejącym.

Olejowanie drewna na biało

Barwienie drewna na biało dotyczy głównie podłóg oraz niektórych mebli, na przykład łóżek czy szafek nocnych. Olejowanie podłogi na biało ma na celu odświeżenie i rozjaśnienie wnętrza, a wstawienie do pomieszczenia białych mebli wizualnie dodaje wnętrzu przestrzeni. Już samo użycie specjalnego oleju w wybranym kolorze zmieni barwę materiału i jednocześnie zaimpregnuje go. Do olejowania drewna sosnowego zaleca się użycie impregnatu do drewna zawierającego naturalne składniki pielęgnujące i chroniące powierzchnię. Koloryzujące impregnaty do olejowania dodatkowo podkreślają wielkość słojów.

Olejowanie drewna krok po kroku

Pierwszym krokiem, który należy wykonać przy olejowaniu powierzchni drewnianych, jest ich dokładne oczyszczenie i wysuszenie. Następnie należy usunąć stare powłoki malarskie oraz lakiernicze, po czym można przejść do gruntowania. Następnie na suchą powierzchnię przy użyciu pędzla nanosi się olej. Zaleca się, aby po 20–25 minutach usunąć resztki oleju bawełnianą szmatką, a następnie, po upływie określonego przez producenta czasu i po oszlifowaniu powierzchni, można powtórzyć olejowanie. Ostatnią czynnością jest polerowanie.

Liczba warstw olejowania

Z pewnością olejowanie wymaga poświęcenia czasu i dokładności. Olej można nakładać do momentu całkowitego wchłonięcia go przez drewno. W przypadku, gdy chcemy sprawdzić, czy podłoga jest gotowa do przyjęcia kolejnej warstwy oleju, należy nalać trochę wody na drewno i sprawdzić, czy woda pozostanie na powierzchni ‒ jeśli tak, to oznacza, że warstwa oleju jest wystarczająca. Jeżeli jednak woda zostanie wchłonięta przez drewno, zaleca się położenie kolejnej warstwy oleju.

Olejowanie tarasu

Drewniane tarasy stanowią piękne uzupełnienie domu czy ogrodu, dlatego warto o nie odpowiednio zadbać. Oprócz zamiatania czy odśnieżania warto poddawać taras systematycznej konserwacji olejami do drewna. Przyczyni się to do powstrzymania szkodliwego oddziaływania wilgoci oraz promieni UV.

Jaki olej wybrać do olejowania tarasu? Najlepiej używać olejów rozpuszczalnikowych, które wnikają głęboko w strukturę powierzchni, tworząc trwałą ochronę drewna tarasowego, narażonego na działanie zmiennych czynników atmosferycznych. Specyficzny zapach olejów rozpuszczalnikowych powoduje, że przeznaczone są one właśnie do stosowania na zewnątrz. Ich użycie we wnętrzu pomieszczeń jest wyczuwalne przez kolejne 3‒4 dni.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Okna energooszczędne – najważniejsze parametry. Na co zwrócić uwagę przy zakupie?

 

Dobrze dobrane okna pozwalają na uzyskanie komfortowych warunków wewnątrz domu czy mieszkania. Pozwalają na wyciszenie wnętrza oraz zmniejszenie zapotrzebowania energetycznego budynku, czego konsekwencją są niższe wydatki na ogrzewanie. Jeżeli zależy nam na takich korzyściach, warto zainwestować w okna energooszczędne.

Jakie parametry wskazują na fakt, że okno jest energooszczędne? Jakie są rodzaje takich okien? Na co dokładnie zwrócić uwagę przy wyborze okien energooszczędnych?

Okna energooszczędne, czyli jakie?

Obok drzwi i dachu okna wskazywane są jako główne miejsca, przez które dochodzi do uciekania ciepła z domu. Ma to istotny wpływ na wzrost zapotrzebowania energetycznego budynku, a co za tym idzie – wzrost kosztów ogrzewania. Z tego powodu warto zainteresować się oknami energooszczędnymi, które produkowane są z zastosowaniem nowoczesnych technologii. Charakteryzują się one przede wszystkim wysoką termoizolacyjnością, dzięki czemu ograniczone są straty ciepła. Oprócz okien z PVC dostępne są także okna drewniane energooszczędne – drewno charakteryzuje się bowiem dobrymi właściwościami izolacyjnymi i jest to materiał naturalny, co wpisuje się w obecne trendy budownictwa ekologicznego.

Aby okno było energooszczędne, ważny jest rodzaj zastosowanych szyb oraz sposób ich osadzenia w ramie. W oknach energooszczędnych zazwyczaj stosuje się przynajmniej trzy szyby zespolone, które oddzielone są ramką wykonaną z polimeru albo stali szlachetnej. Przestrzeń znajdująca się pomiędzy szybami wypełniona jest gazami szlachetnymi, a same szyby mogą być dodatkowo pokryte specjalną pokrywą niskoemisyjną. Dzięki takiej konstrukcji okna energooszczędne zazwyczaj doskonale tłumią hałasy dochodzące z zewnątrz, co również ma wpływ na komfort przebywania w domu.

Rodzaje okien energooszczędnych

Obecnie okna energooszczędne produkowane są w kilku wariantach, dzięki czemu bez problemu można dopasować je do swoich potrzeb. Dotyczy to zarówno materiału, z jakiego są wykonane (np. PVC lub drewno), rozmiaru i kształtu okien, a także miejsca ich montażu (np. okna balkonowe lub okna dachowe energooszczędne). Oprócz standardowych kształtów i wielkości dostępne są również okna przygotowywane pod wymiar.

Na co zwracać uwagę przy zakupie okien energooszczędnych?

W przypadku okien energooszczędnych ważny jest współczynnik przenikania ciepła Uw – im jest on mniejszy, tym okna będą miały lepszą izolację cieplną. Wskazuje się, że dla okien energooszczędnych współczynnik Uw nie powinien być większy niż 1,0 W/m2K. Jeszcze niższym współczynnikiem wyróżniają się okna pasywne, które przeznaczone są do instalacji w domach pasywnych. W tym przypadku współczynnik Uw nie powinien przekraczać 0,8 W/m2K. Jeżeli chcemy mieć pewność, że oferowane przez producenta okna są faktycznie energooszczędne, musimy sprawdzić, czy wartość współczynnika przenikania ciepła jest potwierdzona dla wybranego modelu. Istotne jest to, aby współczynnik Uw dotyczył całego okna, a nie tylko jego elementów. Warto też pamiętać, że najlepsze okna składają się z trzech, a nawet czterech szyb.

Przy wyborze okien energooszczędnych dobrze jest też dowiedzieć się o ich współczynnik przepuszczania światła. Im jest większy, tym światło słoneczne lepiej będzie przenikać przez szybę do wnętrza. Pozwoli to na dobre oświetlenie wnętrz światłem naturalnym, a jednocześnie pozyskanie dodatkowej pasywnej energii.

Okna energooszczędne – cena

Cena okien energooszczędnych jest uzależniona od kilku czynników, takich jak np. rodzaj materiału, z jakiego są wykonane, liczba tafli oraz jakość szyb, a także rozmiar, kształt oraz przeznaczenie okien (np. okna dachowe energooszczędne). Ceny okien energooszczędnych zaczynają się od ok. 250 zł w przypadku niewielkich okien łazienkowych i od ok. 650 zł w przypadku okien pokojowych. Jeśli interesuje nas zakup okien w kolorze innym niż biały, musimy liczyć się z ich wyższą ceną. Możliwa jest również opcja drewnopodobnego wykończenia okien z tworzyw sztucznych. Przy energooszczędnych oknach dachowych należy uwzględnić dodatkowy koszt związany z wybranym systemem otwierania (np. obrotowy lub uchylno-przesuwny). W każdym wypadku dodatkowo trzeba będzie ponieść koszty montażu, a w przypadku wymiany okien również demontażu starych okien. Średni koszt montażu okien wynosi ok. 30 zł/mb. W przypadku okien połaciowych i wyłazów dachowych koszt montażu to ok. 400 zł za sztukę. Obróbka otworów okiennych wraz z materiałem kosztuje ok. 80 zł/mb.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Poznań

  • firmy budowlane Radom

  • firmy budowlane Rybnik

Co to jest terakota? Jakie ma zastosowanie i właściwości?

 

Terakota to rodzaj płytek kamionkowych, który znajduje zastosowanie zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków. Płytki terakota to świetny materiał na posadzki w kuchni, łazience, salonie i przedpokoju, a także na tarasy, balkony i schody zewnętrzne. Czym charakteryzuje się terakota?

Terakota wykazuje dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne, ścieranie i działanie zmiennych temperatur. Jej walorem jest bogata kolorystyka i wzornictwo, przez co z powodzeniem można ją dopasować do różnych wystrojów wnętrz.

Terakota – co to jest?

Płytki terakota są wypalane z dobrze oczyszczonej i drobnoziarnistej gliny oraz dodatków w postaci np. piasku kwarcowego lub szamotu. Płytki kamionkowe mogą być gładkie lub z wyraźnie wyczuwalną fakturą. Terakota dostępna jest w wielu rozmiarach, które formuje się ręcznie lub mechanicznie w procesie odlewania. Ze względu na dobre parametry techniczne, wytrzymałość i atrakcyjny wygląd znalazła zastosowanie wewnątrz budynków mieszkalnych oraz na zewnątrz. Terakotę jako materiał bardzo trwały stosuje się głównie na podłogach, jednak jej bogata kolorystyka i wzornictwo sprawiają, że może być również estetyczną okładziną ścienną.

Zastosowanie terakoty

Terakota ze względu na wysoki poziom odporności i trwałość może być stosowana na posadzkach wewnątrz budynków, a także na balkonach, tarasach, gankach i schodach zewnętrznych. Terakota na podłogę cechuje się atrakcyjnym wyglądem i dużą odpornością na ścieranie, dlatego idealnie nadaje się do wykańczania nawet intensywnie użytkowanych powierzchni. Terakota do kuchni ułożona na podłodze będzie nie tylko eleganckim elementem wnętrza, ale również bardzo wytrzymałą okładziną, odporną na wszelkie kuchenne zaplamienia i zabrudzenia. Z uwagi na niski stopień nasiąkliwości materiał ten polecany jest do pomieszczeń wilgotnych, dlatego terakota do łazienki to idealne rozwiązanie. Decydując się na terakotę na balkon lub schody zewnętrzne, warto zwrócić uwagę, by wykazywała się właściwościami mrozoodpornymi i aby płytki miały dodatkowo na spodniej stronie spore wgłębienia, które poprawiają przyczepność do podłoża.

Terakota przeznaczona do montażu na zewnątrz powinna również charakteryzować się szczególnie niskim współczynnikiem nasiąkliwości. Dzięki temu, że terakota bardzo dobrze przewodzi ciepło, można ją z powodzeniem stosować na ogrzewanie podłogowe. Nie bez znaczenia w przypadku podłogówki jest również wysoka odporność terakoty na zmiany temperatury.

Terakota drewnopodobna

Terakota może być świetnym wyborem dla miłośników drewna. Materiał ten doskonale łączy parametry techniczne płytek ceramicznych z estetyką naturalnego surowca – drewna. Wybierając tego rodzaju okładzinę, można ją bez przeszkód zastosować w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, czyli w łazience i kuchni, gdzie nie wszystkie gatunki drewna zdałyby egzamin. W porównaniu z drewnem terakota jest łatwiejsza w utrzymaniu czystości, nie wymaga systematycznej konserwacji i jest bardziej odporna na zarysowania. Cena terakoty także przemawia na jej korzyść. Płytki kamionkowe, które doskonale naśladują drewno, można kupić za cenę 60–80 zł za metr kwadratowy, podczas gdy za wysokiej jakości drewno nadające się do stosowania w pomieszczeniach wilgotnych trzeba zapłacić ponad 100 zł za metr kwadratowy. Wysoka estetyka terakoty drewnopodobnej oraz bogactwo jej kolorów i wzorów skłania do jej wykorzystania nie tylko w łazience czy kuchni, ale również w salonie, pokoju dziennym czy przedpokoju. Jej możliwości aranżacyjne są nieograniczone i pasuje do każdego stylu wnętrza, począwszy od popularnych scandi, przez wnętrza klasyczne i rustykalne, po minimalistyczne i nowoczesne.

Właściwości terakoty – terakota a gres i glazura

Płytki kamionkowe wykazują się niskim stopniem nasiąkliwości, dzięki czemu są odporne na zaplamienia, można je stosować w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, a także na zewnątrz (terakota mrozoodporna). Stopień mrozoodporności terakoty w porównaniu z gresem jest jednak nieco niższy – wynika to z nasiąkliwości gresu, która wynosi mniej niż 0,5%, natomiast w przypadku terakoty jest to ok. 3%. Wybierając terakotę na zewnątrz, warto szukać produktów o podwyższonych właściwościach mrozoodpornych, przeznaczonych specjalnie do montażu zewnętrznego.

Ze względu na walory estetyczne terakoty wiele osób decyduje się na jej użycie na ścianach zamiast powszechnie wykorzystywanej w tym celu glazury. Terakota w przeciwieństwie do mniej twardej glazury jest materiałem odpornym na obciążenia i uszkodzenia mechaniczne, może być zatem wytrzymałą okładziną ścienną na lata. Za zastosowaniem terakoty na podłogę przemawia z kolei jej wysoka odporność na ścieranie i łatwość utrzymania w czystości. Terakota podłogowa to także świetny wybór, jeśli mamy w domu ogrzewanie podłogowe, gdyż materiał ten jest bardzo dobrym przewodnikiem ciepła i nie odkształca się pod wpływem zmian temperatury.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Bidet – rodzaje i zastosowanie. Jak z niego korzystać?

 

Bidet to bardzo praktyczne rozwiązanie, które sprawdzi się w każdej łazience. Dzięki niemu dbanie o higienę jest znacznie szybsze i mniej kłopotliwe niż branie prysznica po skorzystaniu z toalety. Dowiedz się, jakie są jego rodzaje i sposoby montażu, a także jak korzystać z bidetu.

Obok muszli klozetowej bidet staje się nieodłącznym elementem wyposażenia łazienki. To nowoczesne rozwiązanie znacznie ułatwia dbanie o higienę intymną.

Bidet ‒ co to jest?

Bidet to element wyposażenia łazienki z kategorii ceramiki sanitarnej. Wyglądem przypomina muszlę klozetową, jednak różni się od niej brakiem deski, mniejszą ilością baterii i oczywiście zastosowaniem. Może być wykonany z różnego rodzaju ceramiki, np. szkliwionej, która jest najbardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne. Baterie bidetowe nie różnią się bardzo od klasycznych baterii łazienkowych. Mogą być zakończone lekko zadartym odpływem lub posiadać ruchomą końcówkę która umożliwia indywidualne ustawienie strumienia wody. Bidety są dostępne w wersjach stojących i do zawieszenia na ścianie, dlatego bez problemu można dopasować odpowiedni sprzęt do każdego wystroju łazienki.

Do czego służy bidet?

Bidet służy do podmywania miejsc intymnych po skorzystaniu z toalety. Dzięki wygodnemu dostępowi do wody zapewnia dokładną dezynfekcję i świeżość, jakiej nie zapewni samo użycie papieru toaletowego. Aby korzystanie z bidetu było komfortowe, urządzenie najlepiej zamontować w sąsiedztwie sedesu. Używanie bidetu daje możliwość wygodnego dbania o higienę miejsc intymnych. Posiadając bidet w łazience, po skorzystaniu z toalety nie trzeba rozbierać się i tracić czasu, by wziąć prysznic. Tego typu wyposażenie łazienki umożliwia również łatwiejsze umycie stóp.

Jak korzystać z bidetu?

Sposób używania bidetu zależy od części ciała, którą chcemy umyć, rodzaju urządzenia oraz własnych preferencji. Korzystanie z bidetu jest tak proste, jak korzystanie z muszli klozetowej. W celu podmycia miejsc intymnych po skorzystaniu z toalety i użyciu papieru toaletowego należy usiąść na bidecie przodem lub tyłem do baterii, odkręcić wodę i umyć daną część ciała. W celu umycia stóp wystarczy po prostu podłożyć je pod strumień wody. Po skorzystaniu z bidetu należy osuszyć umyte miejsca papierem toaletowym lub ręcznikiem. Warto pamiętać, by papieru nie wyrzucać do bidetu. Niektóre sprzęty wyposażone są dodatkowo w suszarkę, co jeszcze bardziej ułatwia dbanie o higienę.

Bateria bidetowa może posiadać jeden lub dwa kurki ‒ jeden z zimną, a drugi z ciepłą wodą. Możemy zatem indywidualnie dobrać komfortową dla siebie temperaturę wody. Zależnie od rodzaju urządzenia strumień wody może być kierowany pod ciśnieniem bądź bidet może jedynie napełniać się wodą.

Jakie są rodzaje bidetu?

Standardowe bidety to samodzielne urządzenia przypominające rozmiarem i wyglądem muszlę klozetową, które można montować w wersji stojącej lub wiszącej na ścianie. Na rynku dostępne są również innowacyjne bidety połączone z sedesem, a także bio bidety.

Idealnym rozwiązaniem do niewielkich łazienek jest sedes z bidetem. Połączenie muszli klozetowej z możliwością umycia strefy intymnej po skorzystaniu z toalety jest niezwykle praktyczne i nowoczesne. Urządzenie tego typu łączy w sobie funkcje toalety, mycia i suszenia, nie zajmując przy tym dużo miejsca. Toaleta z bidetem nie jest może tanim elementem wyposażenia łazienki, ale na jego rzecz przemawia łatwy i szybki montaż oraz oszczędność przestrzeni. Korzystanie z takiego rozwiązania jest również bardziej komfortowe niż z używania toalety i bidetu osobno.

Oprócz połączenia wc z bidetem, kolejną innowacją są automatyczne deski myjące, tzw. bio bidety. Podobnie jak wc z funkcją bidetu pozwalają oszczędzić miejsce w małej łazience, gdyż montuje się tylko jedno urządzenie, a nie dwa. Tego typu deskę sedesową z funkcją mycia można samodzielnie zamocować bezpośrednio na sedesie. Bio bidety często wyposażone są w dodatkowe funkcje, takie jak podgrzewane siedzisko, automatyczne suszenie, samoczyszczenie i ciche opadanie deski.

Montaż bidetu

Zależnie od rodzaju bidetu można go zamontować w wersji stojącej na podłodze lub podwieszanej na ścianie. Najlepiej urządzenie dopasować do sedesu. W przypadku bidetu stojącego jego montaż zakłada użycie właściwych wkrętów, natomiast do zawieszenia bidetu na ścianie wymagane jest zastosowanie stelaża instalacyjnego. Aby korzystanie z bidetu było komfortowe, zaleca się pozostawienie odpowiedniej przestrzeni wokół urządzenia i przed nim. Najkorzystniej zamocować bidet w odległości około 30 cm od miski WC oraz pozostawiając minimum 60 cm wolnej przestrzeni z przodu.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Olsztyn

  • firmy budowlane Poznań

  • firmy budowlane Radom

Loggia – co to jest i jak ją zaaranżować?

 

Loggia to rozwiązanie, które coraz częściej pojawia się we współczesnym budownictwie mieszkaniowym. W odróżnieniu od klasycznego balkonu można z niej korzystać praktycznie przez cały rok, jeśli jest odpowiednio przygotowana. Daje też wiele ciekawych możliwości aranżacyjnych.

W języku potocznym bardzo często słowa „balkon” i „loggia” bywają stosowane zamiennie, ale są to dwie zupełnie różne rzeczy. Jakie zatem są różnice między loggią a balkonem? Jak można zaaranżować taką przestrzeń, by była w pełni funkcjonalna?

Co to jest loggia?

Loggia – co to właściwie oznacza? Słowem tym określa się wnękę powstałą poprzez załamanie i cofnięcie części ściany zewnętrznej w głąb budynku. Jest ona otwarta na zewnątrz, ale może też być zabudowana. Od pomieszczeń mieszkalnych oddzielona jest oknem i drzwiami. Po raz pierwszy loggie w architekturze pojawiły się w okresie renesansu. Jedne z najsłynniejszych znajdują się we Włoszech, np. w Pałacu Dożów w Wenecji. Również w Polsce w tym czasie powstawały budynki z loggiami. Przykładem może być tutaj chociażby Wawel, zamek w Pieskowej Skale, zamek w Szydłowcu czy ratusz w Poznaniu. W tamtych czasach balkony typu loggia często były kilkukondygnacyjne. Obecnie loggie będące częścią mieszkań lub domów zwykle mają jedną kondygnację. Loggia w domu często traktowana jest jako balkon i tak też jest aranżowana.

Warto przy okazji wspomnieć, że prawo budowlane nie określa dokładnie pojęć „balkon”, „taras” i „loggia”. Ich definicja w prawie budowlanym właściwie nie istnieje. W razie nieścisłości w niektórych sprawach, definicje opiera się na podstawie wcześniejszych orzeczeń sądowych.

Loggia a balkon – jakie są między nimi różnice?

Kiedy odpowiemy sobie już na pytanie, co to jest loggia, pojawia się kolejna kwestia: balkon a loggia – czym się różnią te dwa elementy architektoniczne? Podstawową różnicą pomiędzy loggią a balkonem jest to, że loggia jest elementem wchodzącym w głąb pomieszczeń mieszkalnych, to znaczy, że jej elementy nie wystają poza elewację budynku. Wynika z tego, że jest otwarta na zewnątrz tylko z jednej strony. Natomiast balkon wychodzi poza linię elewacji budynku i jest otwarty na zewnątrz z trzech stron. Loggia jest wliczana do powierzchni użytkowej budynku.

W jaki sposób zaaranżować loggię?

Dzięki swojej konstrukcji loggia może być aranżowana na wiele sposobów. Jednym z ciekawszych pomysłów jest urządzenie w niej ogrodu zimowego lub oranżerii. Chcąc urządzić w niej takie pomieszczenie, musimy zadbać o to, by była ona całkowicie osłonięta. Można to zrobić przy pomocy specjalnych paneli szklanych, które w razie potrzeby można przesuwać, by otworzyć loggię i przewietrzyć wnętrze. W loggii można też zaaranżować mini ogród warzywny. Do uprawy w takich warunkach doskonale nadają się między innymi karłowate odmiany pomidorów, warzywa korzeniowe (rzodkiew, marchew itp.), a także różnego rodzaju zioła jednoroczne i wieloletnie. Można też pokusić się o uprawę truskawek lub poziomek w donicach. Trzeba jedynie pamiętać o tym, aby dobierać skrzynie czy donice tak, by rośliny mogły swobodnie rozwinąć system korzeniowy oraz swobodnie wzrastać ponad ziemią.

Poza tym loggia, szczególnie w domu jednorodzinnym czy wypoczynkowym położonym w pięknej okolicy, może służyć jako miejsce do relaksu lub kącik kawowy, gdzie można także przyjmować gości czy czytać książki. Innymi pomysłem na aranżację loggii jest urządzenie w niej miejsca do zabawy dla dzieci. W odróżnieniu od tarasu czy balkonu, z tak przygotowanego pomieszczenia można korzystać praktycznie przez cały rok.

Pozostaje jeszcze pytanie, w jakim stylu urządzić loggię. W tej kwestii panuje pełna dowolność. Można zdecydować się na nawiązanie do stylistyki panującej we wnętrzu połączonym z loggią. Z uwagi na przeznaczenie tej przestrzeni, właściciele domów czy mieszkań z loggią decydują się na urządzenie jej w stylu nawiązującym do letniego wypoczynku. Na dużej loggii bez problemu zmieszczą się leżaki czy krzesła ze stolikiem kawowym. Ciekawym pomysłem będzie nawiązanie do stylistyki śródziemnomorskiej, na przykład wystroju charakterystycznego dla Grecji czy południowych regionów Włoch. Niezwykle inspirujący jest również styl marynistyczny, gdzie występują połączenia kolorów takich jak granat, biel i beż, kojarzących się nieodzownie z morzem i plażą, a także elementy dekoracyjne w postaci grubych lin i akcesoriów użytkowych wykonanych z drewna, np. skrzyń czy palet.

Jeżeli loggia jest częściowo otwarta, można ją zaaranżować w podobny sposób jak balkon, wykorzystując balustradę do powieszenia donic z ozdobnymi kwitnącymi roślinami.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Radom

  • firmy budowlane Rybnik

  • firmy budowlane Rzeszów

Fornir ‒ rodzaje, zastosowanie i zalety

 

Fornirowanie płyt wraca do łask. Dzięki rozwojowi technologii i rozmaitym modyfikacjom powstaje tyle rodzajów oklein, ile jest rodzajów drzew. Fornirowanie blatów czy szafek to prosty sposób na odnowienie wnętrza domu.

Fornir tworzą cienkie płaty drewna o średniej grubości od 0,1 do 8,0 mm. Jego najpopularniejszym zastosowaniem jest okleina meblowa. Fornir uzyskuje się przez skrawanie płaskie lub obwodowe. Poznaj rodzaje i praktyczne zastosowanie forniru w budownictwie i wykańczaniu wnętrz.

Fornir, czyli praktyczna okleina

Fornir jest naturalną okleiną, którą stosuje się w branży wnętrzarskiej od wielu lat. Wykańcza się nim zarówno płyty meblowe jak i drzwi. Zgodnie z zasadą „im grubszy, tym trwalszy” grube płaty forniru tworzą trwałą, mocną okleinę. Dawniej najbardziej rozpoznawalnym rodzajem forniru był czeczotowy fornir z wyróżniającymi się słojami drzewnymi. Dziś fornirowanie przeżywa swój drugi rozkwit, a najpopularniejsze są okleiny z ekscentrycznym, nietuzinkowym wzorem.

Fornir można opisać jako cienkie płaty drewna, które można porównać do papieru. Płyta fornirowana produkowana jest z drewnianych płatów ściętych z zewnętrznej warstwy drewna. Fornir jest częścią oklein, sklejek i płyt wiórowych.

Rodzaje forniru

Do najpopularniejszych rodzajów tego materiału należą:

  • Fornir naturalny – powstaje w wyniku skrawania powierzchniowej warstwy drewna. Naturalny fornir jest połączeniem poszczególnych płatów. Ważne jest, aby poszczególne elementy łączone były zgodnie z kolejnością ich wcześniejszego skrawania.
  • Fornir modyfikowany – ten rodzaj okleiny również powstaje w pełni z naturalnego drewna, jednak po sklejeniu kilkuset płatów jest on równo rozcinany, tworząc malownicze wzory. Modyfikowany fornir jest barwiony w celu uzyskania i wyeksponowania usłojenia danego gatunku drewna. Ta technika barwienia forniru najczęściej jest stosowana w celu odtworzenia różnych gatunków drzew egzotycznych. W wyniku barwienia może powstać np. fornir egzotyczny o strukturze pnia podobnej do trudno dostępnych, egzotycznych drzew.
  • Fornir kamienny – w odróżnieniu od forniru naturalnego jego kamienną odmianę stosuje się wszędzie tam, gdzie zastosowanie naturalnego kamienia jest niemożliwe. Uzyskuje się go w procesie produkcji warstwowej struktury kamiennych łupków. Wbrew pozorom, fornir kamienny jest materiałem lekkim i elastycznym. Fornir kamienny doskonale sprawdza się na meblach łazienkowych.

Współcześnie na rynku dostępne są bardzo liczne rodzaje okleiny. Praktycznie jest ich tyle, ile gatunków drzew. Możliwe jest wyprodukowanie np. forniru bukowego, forniru dębowego, czy forniru orzechowego. Szczególnie popularne są forniry meblowe przypominające drzewa egzotyczne – ze szlachetnymi słojami zebranymi w paski bądź w kolorze ciemnego mahoniu.

Zalety fornirowania

Fornir drewniany doskonale sprawdza się przy odświeżaniu wnętrz. Prace przy renowacji mebli często opierają się właśnie na oklejaniu frontów fornirem. We wnętrzach można również użyć forniru na ścianę. Dzięki takiemu zastosowaniu zwykła okleina wprowadza do pomieszczeń unikalny klimat i tworzy niepowtarzalną aranżację. Przykładowo fornir dębowy naturalny może nadać oryginalności wnętrzu domowego gabinetu. Przy renowacji łazienki doskonale sprawdza się fornir kamienny. Jest on wykonany z naturalnego tworzywa i odporny na uszkodzenia. Kamienny fornir powstały z licznych łupków i skał metamorficznych dzieli powierzchnię ściany na płaskie kolumny o wyjątkowej strukturze. Jest odporny na odbarwienia i na wilgoć, dzięki czemu nadaje się do zastosowania właśnie w łazience. Kuchnia z forniru z pewnością wyróżni się spośród tradycyjnych frontów szafek kuchennych.

Za sprawą swojej naturalnej struktury okleina z forniru jest odporna na odkształcenia pod wpływem zróżnicowanych temperatur. Dzięki temu zniwelowane zostaje ryzyko powstawania między okleinami szczelin, które niekorzystnie prezentują się na meblach czy ścianie. Płyty fornirowane przy niewielkim nakładzie środków skutecznie odświeżają wnętrze domu i służą przez długie lata, nie wymagając skomplikowanej pielęgnacji. Dbanie o fornir ogranicza się do użycia minimalnej ilości wody. Meble fornirowane, choć są wrażliwe na zarysowania, po lekkim przetarciu wilgotną ściereczką zyskają odświeżony i piękny wygląd.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Białystok

  • firmy budowlane Bydgoszcz

  • firmy budowlane Częstochowa

Siatka na okno – skuteczna ochrona przed owadami

 

Lato jest ulubioną porą roku wielu ludzi, ale także owadów. Aby móc cieszyć się ciepłym letnim powietrzem, nie narażając się przy tym na uporczywą obecność insektów, warto pomyśleć o montażu siatki na okno. Podpowiadamy, jaką siatkę wybrać i jak zamontować siatkę na okno.

Choć ślady ukąszeń komarów czy meszek zazwyczaj znikają już po kilku dniach, to niekiedy mogą okazać się dość niebezpieczne, szczególnie dla alergików. To tylko jeden z powodów, dla których siatka na owady na okno staje się coraz popularniejszym elementem wyposażenia naszych domów i mieszkań.

Czym jest siatka na okno? Rodzaje i zastosowanie

Moskitiera, czyli siatka na okno przeciw komarom, zabezpiecza przed wpadaniem do pomieszczeń wszelkiego rodzaju owadów. Na rynku dostępnych jest kilka typów siatek na okna, które różnią się między innymi sposobem montażu. Popularne są siatki na okno montowane na taśmę dwustronną lub na rzepy, a także zakładane z użyciem gotowej ramy aluminiowej lub kasety roletowej.

Ochrona i spokojny sen w upalne lato

Siatki na okno są znanym od lat i prostym sposobem ochrony przed inwazją owadów. Przydają się zwłaszcza latem, kiedy często otwieramy okna w pomieszczeniach. Producenci oferują między innymi profilowane siatki wykonane ze szklanych włókien powlekanych PVC oraz moskitiery ramkowe produkowane z cienkich i lekkich taśm aluminiowych. Wielkość otworów i materiał, z jakiego wykonana jest siatka, ma znaczenie dla przepustowości powietrza, a także skutecznego zatrzymywania owadów.

Siatka na okno balkonowe lub dachowe

Siatki przeciw owadom mogą być montowane w oknach każdego typu: uchylnych, rozwieralnych, uchylno-rozwieralnych, przesuwnych, a więc wszystkich balkonowych, tarasowych czy dachowych. Można zakupić gotowy produkt lub skorzystać z opcji zamówienia siatek na wymiar. Siatki przeznaczone do okien balkonowych i tarasowych wyposażone są w dodatkowe wzmocnienie w postaci poziomej poprzeczki umieszczonej w osi. Montaż siatki okiennej w żaden sposób nie koliduje również z funkcjonowaniem rolet wewnętrznych czy zewnętrznych.

Jak założyć siatkę na okno?

Montaż siatki na okno jest prosty i nie wymaga ingerencji w ramę okna. Jest kilka popularnych sposobów montażu siatek na okna.

  • Samodzielny montaż siatki z użyciem taśmy dwustronnej: jest to najprostszy, choć dość czasochłonny i niezbyt trwały sposób montażu siatki na okno. Zakupioną siatkę zabezpieczającą należy przyciąć na odpowiedni rozmiar lub zakupić gotową siatkę obszytą taśmą tekstylną, a następnie przykleić ją taśmą dwustronną do wewnętrznej strony ramy okna.
  • Montaż siatki na rzepy: ten sposób montażu polega na przyklejeniu pasów rzepa do ramy okna i siatki. Jest o wiele bardziej praktyczny ‒ rzepy są trwalsze i można je w każdym momencie odczepić od siatki, a poza tym o wiele lepiej wpływają na szczelność okna.
  • Montaż moskitiery ramkowej: moskitiera ramkowa to rodzaj siatki osadzonej na specjalnej ramce aluminiowej, którą kupuje się na wymiar. Tego typu siatkę można umieścić zarówno na oknie, jak i na drzwiach balkonowych. Warto dodać, iż wygodnym zastosowaniem siatki ramkowej jest możliwość umieszczenia jej na uchwytach sprężynowych zakładanych bezpośrednio na ościeżnicę okna.
  • Montaż moskitiery rolowanej z kasetą. Jest to najwygodniejszy sposób montażu siatki na okno. Zamiast materiału, który występuje w tradycyjnych roletach, w tym wypadku w kasecie zamocowana jest siatka. Moskitiera rolowana z kasetą montowana jest do ościeżnicy od zewnątrz i zajmuje tyle samo miejsca, co standardowa roleta. Nie trzeba jej demontować poza okresem letnim, gdyż zwinięcie siatki w kasecie chroni ją przed wszelkimi uszkodzeniami. Przy kasecie z siatką należy jednak pamiętać o zamocowaniu specjalnych prowadnic, podobnie jak przy montażu popularnych rolet używanych do przyciemniania pomieszczeń.

Wygoda użytkowania i różnorodność barw

Założenie siatki przeciw owadom nie wpływa negatywnie na estetykę okna. Lekka forma i szeroka gama dostępnych kolorów siatek okiennych zapewni spokój osobom poszukującym wygodnego użytkowania, a jednocześnie ładnego wyglądu. Współcześnie producenci wychodzą naprzeciw potrzebom klientów, oferując moskitiery w kolorze białym, szarym i brązowym. Dostępne są również siatki do okien w kolorze złotego dębu lub mahoniu.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Piana pur – co to takiego? Jakie są jej rodzaje i zastosowanie?

 

Dobrze wykonane ocieplenie poszczególnych elementów domu pozwala na zachowanie niskiego zapotrzebowania energetycznego budynku, co przekłada się na optymalizację wydatków związanych z ogrzewaniem domu. Jednym z chętniej wybieranych materiałów izolacyjnych jest piana pur.

Ocieplenie pianką pur wykonuje się szybko i sprawnie, a co więcej, jest ono wytrzymałe na niekorzystne warunki. Jakie dokładnie właściwości ma pianka pur? Jaki jest koszt ocieplenia pianką pur?

Pianka pur – co to takiego?

Piana pur to pianka poliuretanowa, czyli materiał izolacyjny, który składa się z polioli oraz izocyjanianów. W zależności od przeznaczenia pianki, w jej składzie mogą znaleźć się również grupy estrowe, uretanowe czy eterowe. Materiał wtłaczany jest do hermetycznego opakowania. Kiedy zostaje z niego wydobyty, wchodzi w reakcję z dwutlenkiem węgla znajdującym się w powietrzu, co powoduje jego rozprężenie i intensywne pienienie się. Dzięki takiemu działaniu izolacja wykonana pianką pur jest bardzo dokładna – piana wypełnia całą izolowaną przestrzeń. Pozwala to na zminimalizowanie mostków termicznych, które w dużym stopniu odpowiadają za uciekanie ciepła z wnętrza budynku (zwłaszcza przy oknach lub na poddaszu), co przekłada się na koszty ogrzewania. Do niewielkich przestrzeni, np. szczelin powstałych przy montażu okien czy drzwi może być stosowana pianka pur w sprayu, którą w niewielkich opakowaniach możemy kupić w każdym markecie budowlanym. Izolację większych przestrzeni, np. ocieplenie poddasza pianką pur, wykonuje się przy użyciu specjalistycznych preparatów i urządzeń. Wykorzystuje się wtedy najczęściej piankę natryskową pur. Jest ona rozprowadzana po powierzchni poddasza przy pomocy specjalnych urządzeń, takich jak np. agregat do piany pur. Specjalistyczna maszyna do piany pur pozwala na szybkie, dokładne i równomierne rozprowadzenie materiału na izolowanej powierzchni, co ma wpływ na jakość wykonywanego ocieplenia.

Jakie są rodzaje pianek pur?

Podstawowy podział pianek pur wyróżnia pianki otwarto- i zamkniętokomórkowe. Pianka pur otwartokomórkowa stosowana jest do ocieplania ścian od wewnątrz oraz ocieplania dachu. W porównaniu z pianką zamkniętokomórkową ma ona lepszą paroprzepuszczalność i izolację dźwiękową, jednak zapewnia nieco niższy poziom izolacji termicznej. Pianka otwartokomórkowa ma mniejszą gęstość niż zamkniętokomórkowa – dzięki temu zużywa się jej mniej, ale cechuje ją mniejsza odporność na uszkodzenia mechaniczne.

Pianka pur zamkniętokomórkowa charakteryzuje się dobrymi właściwościami termoizolacyjnymi i wysoką wodoszczelnością. Ten typ pianki wykorzystywany jest przede wszystkim do ocieplania zewnętrznych elementów budynku, a także podłóg i stropów. We wnętrzach stosuje się ją najczęściej tam, gdzie występuje wysoki poziom wilgoci.

Oprócz podziału na pianki zamknięto- i otwartokomórkowe producenci pianek pur rozróżniają je również pod względem temperatury pracy, sposobu aplikacji oraz składu.

Wady i zalety pianki pur

Do głównych zalet piany pur zalicza się przede wszystkim dobrą izolację termiczną i akustyczną. Pianka pur jest odporna na działanie wysokich temperatur (do ok. 150℃), trzeba jednak pamiętać, że przy jej spalaniu wydzielają się toksyczne substancje. Piana pur jest mało nasiąkliwa (czyli jest odporna na działanie wilgoci) oraz paroprzepuszczalna. Te właściwości pozwalają zminimalizować ryzyko rozwoju mikroorganizmów takich jak pleśnie czy grzyby. Co więcej, pianka po wyschnięciu nie odkształca się i dobrze przylega do powierzchni, na którą została położona. Jest też łatwa w montażu. Często przy pytaniu: „pianka pur czy wełna?” fachowcy zalecają to pierwsze rozwiązanie w sytuacjach, gdy konstrukcja budynku nie może być zbytnio obciążona – piana jest bowiem znacznie lżejsza od wełny mineralnej.

Wadą pianki pur jest cena ocieplenia wykonanego z jej udziałem. Kosztowny jest nie tyle sam produkt, co usługa ocieplenia pianą pur. Niektórzy inwestorzy wskazują również na wady, które mogą powstać w wyniku złego wykonania takiego ocieplenia – np. położona zbyt cienka warstwa pianki pur nie zagwarantuje pożądanej izolacji cieplnej i akustycznej.

Ocieplenie pianką pur – cena usługi

Cena ocieplenia pianką pur zależy od tego, jakiego rodzaju pianka została użyta, a także od jej grubości. Uśrednione ceny za wykonanie izolacji pianką pur o grubości od 17 do 30 cm wahają się od ok. 60 do 80 zł/m2. Warto jednak podkreślić, że inwestycja w tego rodzaju materiał ociepleniowy może okazać się bardziej opłacalna niż w inne sposoby ocieplenia, gdyż jest to materiał bardzo wytrzymały, a przede wszystkim efektywny, gdyż dokładnie wypełnia wszelkie szczeliny mogące powstać przy wykonywaniu izolacji cieplnej i akustycznej w domu.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach: