Dostępność produktów w Twojej lokalizacji:

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

Lampy do salonu ‒ wiszące, stojące i sufitowe. Jak wybrać najbardziej funkcjonalne i efektowne?

 

Lampa do salonu może być wisząca, stojąca lub sufitowa. Wygląd lamp w salonie powinien komponować się z resztą elementów dekoracyjnych i powinny one oświetlać wszystkie zakamarki w pomieszczeniu.

Funkcjonalnym rozwiązaniem są lampy led do salonu. Pozwalają zaoszczędzić na wydatkach za energię elektryczną i są bardziej wydajne w porównaniu z lampami na tradycyjne żarówki. Lampy ledowe nie fałszują barw, a ponadto są bezpieczne dla skóry i wzroku, ponieważ nie emitują szkodliwego promieniowania ultrafioletowego.

Lampy wiszące, stojące i sufitowe do salonu

W salonach najczęściej stosuje się lampy sufitowe i wiszące, ponieważ dobrze oświetlają wnętrze i sprawiają, że pomieszczenie wygląda proporcjonalnie. W nowoczesnych aranżacjach coraz częściej pojawiają się także lampy stojące do salonu. Inspiracją dla lamp podłogowych była lampa Arco zaprojektowana przez Achille Castiglioniego, nawiązująca swoim wyglądem do latarni ulicznej. Jej konstrukcja i długie ramie sprawiają, że dobrze oświetla wnętrze salonu, a dodatkowo stanowi oryginalny akcent dekoracyjny. Takie modele dobrze prezentują się w pomieszczeniach, które są duże i przestronne. Atutem lamp stojących w salonie jest możliwość skierowania światła dokładnie w to miejsce, w którym jest ono potrzebne, bez konieczności oświetlania całego pomieszczenia. W takich przypadkach warto rozważyć zakup niewielkich lampek stojących lub np. montaż kinkietów ściennych. Dzięki nowoczesnym kinkietom i reflektorom pomieszczenie staje się optycznie większe, a ich blask dekoracyjnie oświetla salon. Tego typu lampy do salonu sprawdzą się zwłaszcza w stylistyce industrialnej lub minimalistycznej.

Lampy do salonu ‒ nowoczesne i funkcjonalne

Salon zwykle jest pomieszczeniem przestronnym, dość często otwartym na kuchnię. Lampa w salonie powinna optycznie komponować się z metrażem pomieszczenia. Zbyt mała może dawać niedostatecznie dużo światła, a otoczona kanapami, meblami i dekoracjami stanie się niezauważalna. W dużych salonach dobrze sprawdzają się lampy wiszące lub sufitowe o prostych formach z okazałym abażurem. Najlepiej, gdy są one wykonane z solidnego i naturalnego materiału. Dobrze sprawdzają się lampy salonowe z szerokim abażurem, który jest otwarty od dołu lub zabudowany materiałem dobrze przepuszczającym światło. Takie oświetlenie nie będzie zanadto dominować w pomieszczeniu i łatwo skomponuje się z pozostałymi elementami aranżacji. Nowoczesne lampy do salonu najczęściej są wykonane z naturalnych materiałów, np. transparentnego lub dymionego szkła bądź metalu. Mogą mieć kształt kuli, sześcianu, wielościanu lub mieć nieregularny kształt, który sprawi, że lampa będzie głównym akcentem dekoracyjnym w pomieszczeniu. Lampy do salonu i jadalni mogą mieć też klosz wykonany z cienkich drucików. Dużym zainteresowaniem cieszą się lampy bez abażura, które całkowcie odsłaniają żarówkę, a także wiszące lampy składające się z kilku chromowanych kul. Planując zakup lampy do salonu, warto decydować się na modele o regulowanej długości. Dzięki temu w łatwy sposób dopasujemy wysokość lampy do wysokości pomieszczenia.

Klasyczne i stylowe lampy do salonu

Klasyczne lampy sufitowe i wiszące wciąż nie wychodzą z mody. Dają szerokie możliwości aranżacyjne i są często wybierane do nowoczesnych projektów. Stylowe lampy do salonu z klasycznym wykończeniem najczęściej znajdziemy w pomieszczeniach urządzonych tradycyjnie i elegancko. Najczęściej są one wykonane z naturalnych materiałów, np. białego szkła. Dzięki nim wnętrze zyskuje na kunsztowności i wytworności. Przykładem klasycznego żyrandola jest wisząca lampa do salonu z okrągłym, jednobarwnym kloszem. Jest to uniwersalny model, który można zastosować niemal we wszystkich rodzajach wnętrz. Miłośnicy klasyki mogą też zdecydować się na miedziane żyrandole świecznikowe, które dobrze wkomponują się we wnętrza w stylu eklektycznym, uzupełniając stylizację i nadając jej pałacowego charakteru. Klasyczne lampy sufitowe to dobre rozwiązanie do niskich pomieszczeń.

Wybierając lampy do salonu z jadalnią, które mają być zawieszone nad stołem, kierujmy się zawsze najmniejszym rozmiarem stołu. Dzięki temu lampa do salonu nie będzie wykraczać poza brzegi stołu ani nie będzie zawieszona nad głowami osób przy nim siedzących. Dobierając pojedyncze lampy do oświetlenia punktowego w salonie, starajmy się trzymać jednej stylistyki. Dzięki temu po włączeniu wszystkich lamp całość będzie wyglądać spójnie.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rybnik

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

Domowe spa, czyli wanna z hydromasażem. Jaką wybrać?

 

Wanna z hydromasażem to sposób na szybki relaks w domowym zaciszu. Wanna narożna sprawdzi się w kwadratowej łazience, a prostokątna w pomieszczeniach o małym metrażu. W sprzedaży dostępne są wanny z hydromasażem wolnostojące oraz do zabudowy.

Zalety masażu wodnego były znane już w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie. Przede wszystkim łagodzi on bóle fizyczne i napięcia psychiczne, korzystnie wpływa na procesy odnowy biologicznej i samopoczucie. Kąpiel w wannie z hydromasażem to regeneracja organizmu i przyjemność w jednym.

Wanna z hydromasażem ‒ prostokątna, owalna lub narożna

Wanny z hydromasażem produkowane są w różnych kształtach, a o wyborze często decyduje wielkość łazienki. Wanna z hydromasażem prostokątna to rozwiązanie, które najlepiej sprawdza się w małych pomieszczeniach. Ustawiona przy ścianie nie zajmuje dużo miejsca, a jednocześnie pozwala poczuć się jak w salonie SPA.

Nawet klasyczna wanna z hydromasażem pomieści dwie osoby kąpiące się jednocześnie. Dużą popularnością cieszą się głębokie wanny o wymiarach 140×70 cm lub 150×70 cm. W nowoczesnych projektach domów jednorodzinnych na piętrze znajdują się zwykle salony kąpielowe o większym metrażu niż typowa łazienka (np. 4×4 m). Do takich pomieszczeń nadaje się wolnostojąca wanna z hydromasażem o owalnym kształcie. W sprzedaży dostępne są także modele wanien o owalnym wnętrzu i prostokątnej zabudowie misy kąpielowej. W łazience o kształcie kwadratu sprawdzi się narożna wanna z hydromasażem. Będzie wyglądać efektownie i dobrze zagospodaruje przestrzeń w pomieszczeniu.

Jeśli chodzi o kolorystykę, to klienci mają do wyboru nie tylko białą armaturę ‒ można spotkać także szklane lub czarne wanny z hydromasażem. Ciekawym rozwiązaniem jest wanna z hydromasażem do zabudowy. Taki model po zabudowaniu płytkami ceramicznymi, drewnem, kamieniem bądź innym materiałem wykończeniowym przestaje być elementem dominującym i „spaja się” z resztą wystroju.

Akrylowa, żeliwna i stalowa wanna z hydromasażem

Na etapie wyboru wanny z hydromasażem ważną kwestią jest materiał, z którego jest ona wykonana. Do produkcji takich wanien wykorzystuje się zwykle akryl, stal i żeliwo. Wanny akrylowe są trwałe i mają gładkie wykończenie. Ich zaletą jest wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne i łatwość w utrzymaniu czystości. Z akrylu najczęściej wykonywane są wanny z hydromasażem o nietypowym kształcie misy lub z dodatkowymi elementami wyposażenia, takimi jak np. siedziska lub zagłówki. Akrylowa wanna z hydromasażem jest popularna także z powodu szybkiego nagrzewania się do temperatury wody oraz dobrych parametrów utrzymywania ciepła.

Drugi typ stanowią wanny wykonane ze stali emaliowanej. Ich cena jest niższa, ale mają też słabszą odporność na uszkodzenia i utratę koloru. Trudniej też utrzymać je w nienagannej czystości i są mniej przyjemne w dotyku w porównaniu z wannami akrylowymi.

Ostatnim rodzajem wanien są te wykonane z żeliwa. Są one trwałe, ale znacznie cięższe od pozostałych. Ich główną wadą jest powolne uzyskiwanie temperatury wody i szybkie wychładzanie. Wanna żeliwna z hydromasażem to ukłon w kierunku tradycji ‒ dobrze komponuje się w łazienkach w stylu klasycznym bądź eklektycznym.

Wanna z hydromasażem ‒ cena

Najtańsza wanna z hydromasażem kosztuje około 1,5 tys. zł. Większy wybór modeli, kształtów oraz funkcji to koszt od 2 tys. zł wzwyż. Wanna z hydromasażem o rozmiarze 150×150 to koszt ponad 10 tys. złotych. Rosnącym zainteresowaniem cieszą się także wanny ogrodowe z hydromasażem. Cena czteroosobowej wanny do ogrodu o wymiarach 200×200 cm to średnio 15‒18 tys. Do kwoty zakupu należy doliczyć także koszt montażu. Ze względów bezpieczeństwa lepiej unikać samodzielnej instalacji wanny z hydromasażem, ponieważ może to spowodować uszkodzenie jej podzespołów, a tym samym utratę gwarancji.

Czyszczenie wanny z hydromasażem

Systematyczne czyszczenie wanny z hydromasażem to główny czynnik decydujący o jej bezawaryjności. Nieprecyzyjne mycie dysz powoduje gromadzenie się w nich osadu wapiennego oraz resztek mydła i tłuszczu. Z czasem prowadzi to do ich zatykania i uniemożliwia płynny przepływ wody. Gromadząca się w instalacji wanny woda sprzyja z kolei namnażaniu się niebezpiecznych dla zdrowia bakterii i grzybów. Regularność należy zachować także w przypadku dezynfekcji pompy, przewodów i dysz ‒ częstotliwość takich zabiegów jest zależna od wskazówek serwisanta bądź producenta. Dezynfekcję należy wykonywać z wykorzystaniem specjalnych środków do czyszczenia i konserwacji wanien z hydromasażem dopuszczonych przez producenta bądź specjalistów zajmujących się montażem wanny kąpielowej. Płyn do czyszczenia wanny z hydromasażem powinien zawierać w swoim składzie środki, które gwarantują trwałą higienę i skutecznie niszczą zarazki.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Radom

  • firmy budowlane Rybnik

  • firmy budowlane Rzeszów

Rośliny oczyszczające powietrze – które z nich warto mieć?

 

Rośliny oczyszczające powietrze to bardzo dobry przykład połączenia przyjemnego z pożytecznym. Nie tylko pięknie wyglądają we wnętrzach, ale też poprawiają jakość życia poprzez zmniejszenie ilości toksyn w pomieszczeniach.

Rośliny oczyszczające powietrze w domu warto poznać bliżej, gdyż przynoszą one wiele korzyści. Na jakie gatunki warto zwrócić szczególną uwagę?

Rośliny oczyszczające powietrze, czyli jakie?

Rośliny oczyszczające powietrze z toksyn działają jak naturalny filtr. Pomagają zniwelować skutki działania szkodliwych związków – od smogu, przez opary z farb i lakierów, po dym tytoniowy i inne szkodliwe substancje, które mogą wpływać na stan zdrowia. Oprócz tego, że rośliny te w procesie fotosyntezy pobierają dwutlenek węgla, oddając w zamian tlen, to także neutralizują szkodliwość takich związków jak formaldehyd, benzen, ksylen, amoniak czy toluen oraz metali ciężkich, np. ołowiu, kadmu, miedzi i cynku. Choć nie zdajemy sobie z tego sprawy, substancje te znajdują się w powietrzu niemal w każdym domu. Człowiek przeciętnie spędza w pomieszczeniach około 90% procent swojego czasu, a zatem jakość powietrza, które się tam znajduje, jest bardzo ważnym aspektem dbania o stan zdrowia. Właśnie dlatego warto zainteresować się roślinami, które oczyszczają powietrze. Oprócz korzyści zdrowotnych stanowią one ozdobę pomieszczenia, ponieważ są to gatunki prezentujące się bardzo atrakcyjnie.

Rośliny domowe oczyszczające powietrze – przegląd gatunków

  • Aglaonema (Aglaonema) jest to roślina o bardzo atrakcyjnych liściach, które w zależności od odmiany mają różne kolory. Pomaga oczyścić powietrze z amoniaku, benzenu i toluenu.
  • Anturium Andrego (Anthurium andreanum) – roślina o atrakcyjnych kwiatach złożonych z kolby otoczonej sercowatą pochwą, a także charakterystycznych ciemnozielonych liściach. Przyczynia się do obniżenia zawartości formaldehydu, amoniaku, ksylenu i toluenu w powietrzu.
  • Bluszcz pospolity (Hedera helix) – jest to pnącze o ciekawych klapowanych liściach, które ma właściwości absorbujące formaldehyd.
  • Chamedora wytworna (Chamaedorea elegans) – jej ozdobą się pierzaste liście. Pochłania formaldehyd, amoniak i ksylen z powietrza.
  • Chryzantema wielkokwiatowa (Chrysanthemum morifolium) – ta roślina o okazałych kwiatach jest dobrym pochłaniaczem amoniaku, benzenu, ksylenu i formaldehydu, trichloroetylenu oraz aldehydu mrówkowego, czyli związków, które znajdują się w smogu.
  • Daktylowiec kanaryjski (Phoenix canariensis) – ozdobą tego gatunku są pierzaste, ciemnozielone i gęste liście. Pomaga pozbyć się formaldehydu z powietrza.
  • Dracena deremeńska (Dracaena deremensis) – gatunek o pięknych, intensywnie zielonych liściach. Pochłania formaldehyd, benzen i ksylen z powietrza.
  • Dracena obrzeżona (Dracaena marginata) – jej liście są długie, wąskie i ostro zakończone. Przyczynia się do ograniczenia w powietrzu ilości tlenku węgla, benzenu oraz formaldehydu.
  • Epipremnum złociste (Epipremnum aureum) – bardzo atrakcyjne pnącze o sercowatych, zielono-żółtych liściach. Pochłania formaldehyd, benzen i ksylen z powietrza.
  • Fikusy (Ficus) – to rośliny o drobnych, pięknych liściach, które prezentują się bardzo atrakcyjnie. Oczyszczają powietrze z amoniaku, formaldehydu oraz benzenu.
  • Filodendron czerwieniejący (Philodendron erubescens) – roślina o okazałych, bardzo atrakcyjnych liściach. Pomaga pozbyć się związków formaldehydu z powietrza.
  • Nefrolepis wyniosły (Nephrolepis exaltata) – jedna z najchętniej uprawianych paproci doniczkowych. Nie ma zbyt wielkich wymagań, ale jest bardzo pożyteczna. Ogranicza ilość formaldehydu i ksylenu w powietrzu.
  • Sansewieria gwinejska (Sansevieria trifasciata) – ta roślina filtruje dwutlenek węgla przez całą dobę. Ma bardzo atrakcyjne, szablaste ciemnozielone liście w poprzeczne prążki. Zmniejsza ilość formaldehydu i benzenu w powietrzu.
  • Skrzydłokwiat (Spathiphyllum) – jej ozdobą są ciemnozielone liście oraz białe, kolbowate kwiatostany. Niweluje działanie acetonu, amoniaku i benzenu.
  • Trzykrotka (Tradescantia) – bardzo popularna roślina doniczkowa, łatwa w uprawie i słynąca z pięknych różnobarwnych liści. Usuwa znajdujący się w powietrzu trichloroetylen, benzen, toluen, formaldehyd i ksylen.
  • Zielistka Sternberga (Chlorophytum comosum) – nieduża roślina o kępiastym pokroju i długich wąskich liściach o ciemnozielonych brzegach i jasnym środku. Bardzo skutecznie zmniejsza ilość benzenu i formaldehydu w powietrzu. Pomaga także zniwelować promieniowanie emitowane przez różne urządzenia znajdujące się w pomieszczeniu.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Podłoga winylowa – czym jest gdzie można ją zastosować?

Winyl często kojarzony jest z charakterystycznymi czarnymi płytami, które nasi rodzice i dziadkowie umieszczali w gramofonach. Obecnie winyl jest materiałem, który znajduje zastosowanie przy produkcji podłóg. Czym właściwie są panele winylowe?

Winyl to współcześnie nie tylko nazwa czarnych płyt grających, ale również technologia LVT, czyli nowoczesnych płyt podłogowych.

Podłogi winylowe – trwałe, równe i nowoczesne

Podłogi winylowe coraz częściej można spotkać w wyszukanych aranżacjach wnętrz. Wyróżniają się doskonałą fakturą i nienagannym wyglądem. Specjaliści polecają je szczególnie do aranżacji salonów, łazienek i kuchni. Panele winylowe lub płytki winylowe świetnie sprawdzają się na ogrzewaniu podłogowym. Przy wyborze tego typu tworzywa na podłogę warto zadbać o odpowiednią oprawę i profesjonalny montaż.

Luksus na miarę domu – czym są płytki winylowe?

LVT, czyli Luxury Vinyl Tiles to inaczej luksusowe płytki winylowe. Montaż takiej podłogi jest stosunkowo przystępny cenowo i cieszy się rosnącym uznaniem inwestorów. Najczęściej występującymi wzorami na tego typu podłogach są stylizacje drewna i kamienia. Płytki winylowe można spotkać w różnorodnych formatach, więc można je układać na wzór parkietu z drewnianych klepek lub monumentalnych kamiennych powierzchni przypominających marmur.

Zaletą podłóg winylowych jest ich użyteczność. Należy zwrócić uwagę, iż winyl należy do materiałów antystatycznych, czyli nieprzyciągających kurzu. Ten atut materiału podłogowego z pewnością znajdzie uznanie wśród alergików. Dodatkowo winyle charakteryzują się niskim oporem ciepła, dlatego układanie paneli winylowych często łączone jest z montażem ogrzewania podłogowego.

Gdzie można zastosować podłogi winylowe?

Płytki i panele winylowe można spotkać nie tylko przy montażu podłóg domowych, ale również w wykończeniach wnętrz komercyjnych. Kierując się odpowiednim doborem kolorystyki płyt i ich precyzyjnym wykończeniem, należy pamiętać, iż podłogi winylowe nie ulegają zmianom pod wpływem promieni UV. Dzięki antypoślizgowej powierzchni materiału i jego wodoodporności świetnie sprawdzają się panele winylowe do kuchni, łazienki czy korytarza. Podłogi winylowe są swoistym połączeniem natury i współczesnej technologii. Jedną z ważnych zalet podłogi winylowej jest możliwość wymiany (w razie potrzeby) jej elementów ze środka powierzchni bez naruszania sąsiednich elementów konstrukcji. Jest to zasługa łączenia elementów za pomocą nagrzewnicy do wykładzin. Przy wymianie danego elementu podłogi jest ona nagrzewana, dzięki czemu specjalistyczny klej zmienia konstrukcję podłogi w elastyczną powierzchnię. Dany element ulega wówczas podważeniu i bez problemu można go wymienić. Materiał płytek winylowych jest dopracowany przez specjalistów z dziedziny chemii i nie posiada nieprzyjemnego zapachu, który często kojarzony jest z dawnymi wykładzinami.

Płytki i panele winylowe – montaż

Zanim zdecydujemy się na montaż podłogi winylowej, należy dokładnie zmierzyć pomieszczenie, zwracając uwagę na kierunek układania podłogi. Dodatkowo należy pamiętać o odpowiednim przygotowaniu posadzki, na której będą przyklejane płytki. Podłoże pod materiał winylowy musi być idealnie równe, gdyż grubość winylu wynosi zaledwie 2–3 mm i wszelkie odkształcenia powstałe przy wylewce posadzki mogłyby się uwidocznić po montażu płyt winylowych. Z tego powodu specjaliści używają głównie wylewek samopoziomujących. Do najczęstszych mankamentów prac przy podłodze tego typu należy montaż na zawilgoconym podłożu, niewielka adaptacja materiału lub brak specjalistycznej wiedzy. Nie zaleca się samodzielnego montażu podłogi winylowej – najlepiej powierzyć to zadanie specjalistom z branży podłogowej. Do montażu podłogi winylowej potrzebna jest bowiem wiedza, a także specjalistyczny sprzęt. Ponadto przy pracach związanych z układaniem podłogi winylowej stosowane są specjalne środki chemiczne (kleje i mocowania). Obecnie można stosunkowo szybko znaleźć fachowców z doświadczeniem, dzięki którym w krótkim czasie będziemy mogli cieszyć się wyglądem podłogi z winylu.

Technologia w służbie nowoczesności

Panele winylowe stają się coraz bardziej popularne, szczególnie w kuchni i łazience, gdzie stopniowo wypierają innego rodzaju tworzywa przy aranżacji i wykańczaniu wnętrz. Warto poznać jego wady i zalety, dokonać wyboru, zainwestować w konkretny materiał i cieszyć się piękną podłogą przez wiele kolejnych lat. Za sprawą luksusowego wyglądu płyty winylowe z pewnością zyskają uznanie w oczach miłośników naturalnych drewnianych powierzchni.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Glazura do łazienki – czym się kierować przy wyborze płytek?

Glazura niezmiennie pozostaje najpopularniejszą okładziną ścian w miejscach narażonych na kontakt z wodą. Jest niekłopotliwa w utrzymaniu – łatwo ją umyć przy użyciu dowolnych detergentów. Wybiera się ją nie tylko z uwagi na tego rodzaju właściwości, ale także ze względu na jej możliwości aranżacyjne.

Glazura jest najmniej odpornym typem okładzin ceramicznych. Nie można jej układać na zewnątrz, bo nie jest mrozoodporna, nie stosuje się jej na podłogach, gdyż jej powierzchnia łatwo się ściera i równie łatwo uszkadza mechanicznie (np. gdy coś na nią spadnie). Na ścianach glazura łazienkowa sprawdza się jednak bardzo dobrze.

Czy glazura do łazienki nadal jest w modzie?

Były czasy, gdy za szczyt elegancji uchodziły łazienki od podłogi po sufit wykończone glazurą. Potem wydawało się, że płytki ścienne odchodzą do lamusa, ustępując miejsca drewnu, tapetom i farbom odpornym na działanie pary wodnej. Glazura łazienkowa pozostała jednak liczącym się materiałem wykończeniowym, choć coraz częściej łączonym z innymi, o kontrastowej fakturze. Trudno zrezygnować z płytek ceramicznych w miejscach bezpośrednio narażonych na kontakt z wodą, takich jak ściany w kabinie prysznicowej, okolice wanny czy umywalki. Glazura do łazienki zawdzięcza swą niesłabnącą popularność także bardzo zróżnicowanemu wzornictwu płytek, rozmaitości formatów i dużej rozpiętości cen, dzięki czemu do urządzenia modnej łazienki może ich użyć każdy.

Łazienka – glazura przede wszystkim

Wybór glazury łazienkowej jest bardzo duży – dostępne są płytki gładkie, o jednolitych kolorach, a także kafelki z naniesionym wzorem graficznym lub przestrzennym, np. w postaci drobnej mozaiki. Podobnie jest z formatami. Dostępna jest glazura łazienkowa o wymiarach od 10×10 cm, przez popularne 20×20 cm, 25×25 cm, 33×33 cm czy nowoczesne 30×60 cm. Większe płytki zwykle nie są typową glazurą – produkowane są one z gresu, materiału znacznie twardszego i odporniejszego na zginanie, co pozwala na wyprodukowanie płytek nawet o wymiarach 90×120 cm. Niektóre płytki gresowe na pierwszy rzut oka nie dają się odróżnić od zwykłej glazury – gresy szkliwione po wypaleniu pokrywa się bowiem dekoracyjną warstwą, dzięki której oba typy płytek są do siebie bardzo podobne.

W kolekcjach płytek ceramicznych producenci często mają glazurę w różnych odcieniach, a także elementy dekoracyjne, takie jak listwy różnych szerokości i tzw. dekory, czyli kafelki o wielkości zbliżonej do podstawowej, ale z dekoracyjnym wzorem lub w nieco innym kolorze. Zwykle w takiej kolekcji znajdują się również płytki podłogowe, dzięki czemu glazura i terakota do łazienki mogą być idealnie dopasowane.

Glazura do małej łazienki i nie tylko

Zasady doboru glazury łazienkowej do wielkości pomieszczenia są teoretycznie proste – do niewielkich pomieszczeń pasują płytki małe (o wielkości do 33×33 cm) oraz mozaiki. Im większa łazienka, tym większa glazura będzie w niej dobrze wyglądać. Tych zasad nie zawsze trzeba się jednak kurczowo trzymać. Dużo zależy również od rozmieszczenia sprzętów. Jeśli np. w niewielkiej łazience jest jedna pusta ściana (np. za wanną czy kabiną) i ma ona odpowiednią szerokość, można tam ułożyć wielkoformatowe płytki, pod warunkiem, że nie trzeba będzie ich docinać. Duże płytki można efektownie połączyć z glazurą łazienkową o znacznie mniejszych wymiarach, albo ułożyć kafelki matowe w sąsiedztwie płytek o lśniącej powierzchni.

Aby uzyskać efektowną aranżację, warto przed przystąpieniem do układania glazury w łazience wykonać projekt. Najlepiej rozrysować sobie poszczególne ściany, uwzględniając ich wymiary w odpowiedniej skali i sprawdzić, jakie płytki się na nich zmieszczą. Najlepsze będą takie, których nie trzeba przycinać. Jeśli nie zrobi tego inwestor, to kafelkarz powinien rozplanować płytki na ścianie w taki sposób, by zminimalizować ilość odpadów, uwzględnić rozmieszczenie urządzeń łazienkowych oraz otworów, jakie trzeba będzie wyciąć w płytkach (np. na gniazda elektryczne).

Jaka glazura do łazienki jest modna?

Ostatnim krzykiem mody jest glazura łazienkowa imitująca szlachetny marmur, np. biały czy jasnoszary kamień karraryjski z czarnym żyłkowaniem. Modna jest też biała glazura do łazienki, zwłaszcza w klasycznym połączeniu z czarnymi płytkami podłogowymi lub ściennymi. Inny trend to połączenie gładkich, lśniących płytek glazury z chropowatą cegłą lub kamieniem (lub ich imitacjami z betonu). Jedną z wersji skontrastowanych fakturowo par jest gładka glazura do łazienki w połączeniu z płytkami imitującymi drewno, które wiernie odwzorowują barwę i strukturę desek.

Wystrój łazienki zależy od preferencji stylistycznych i możliwości finansowych inwestora. Ceny glazury do łazienki są bardzo zróżnicowane i zależą od producenta, wzornictwa i formatu płytek – najmodniejsze płytki są zwykle najdroższe.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Schody młynarskie – co to takiego? Jakie są ich wady i zalety?

Schody pozwalają na sprawne przemieszczanie się pomiędzy kondygnacjami budynku lub wnętrz (np. w mieszkaniach z antresolą). Jednak nie zawsze we wnętrzu jest na tyle dużo miejsca, aby można było zbudować klasyczne schody. Rozwiązaniem, które warto rozważyć w takiej sytuacji, są schody młynarskie.

Szczególnie ciekawą propozycją do niewielkich wnętrz mogą okazać się schody młynarskie zabiegowe. Wykonuje się je z drewna (na przykład z jesionu, dębu, buku czy orzecha) lub metalu. Jakie wady i zalety mają tego typu schody? Jakie wybrać do wnętrza?

Schody młynarskie – co to takiego?

Nazwa „schody młynarskie” wzięła się stąd, że pierwotnie tego typu konstrukcje były stosowane w młynach. Ich budowa miała ułatwiać poruszanie się pomiędzy poszczególnymi kondygnacjami. Są to bardzo proste schody, niekiedy z zabiegiem ustawionym w wybranym kierunku – przypominają pochyloną drabinę. Zazwyczaj są wyposażone w poręcz, ale nie mają podstopnic. Dzięki temu cała konstrukcja jest niezwykle lekka, co również sprawia, że schody tego rodzaju są chętnie wykorzystywane we wnętrzach mieszkalnych, zwłaszcza w niewielkich pomieszczeniach. Schody drewniane młynarskie można wykorzystać przy aranżacji pomieszczeń urządzanych w stylu loftowym lub skandynawskim. Metalowe schody młynarskie będą pasować do aranżacji wnętrz industrialnych.

Jakie są rodzaje schodów młynarskich?

Podstawowy podział schodów młynarskich wyróżnia ich dwa rodzaje: schody młynarskie proste i schody młynarskie z zabiegiem. Pierwszy typ charakteryzuje się prostym kształtem na całej swojej długości, natomiast schody z zabiegiem są przełamane w wybranym kierunku – pozwala to na umieszczenie schodów w wąskich pomieszczeniach, gdzie nie zmieściłyby się proste schody. Dodatkowo można schody młynarskie podzielić pod względem tego, z jakiego materiału zostały wykonane. Najczęściej do ich produkcji wykorzystuje się drewno (rodzime lub egzotyczne) lub metal. Popularne stają się również konstrukcje wykonane z połączenia tych materiałów.

Czasami można spotkać się także ze schodami, w których stopnie mają nierówną szerokość – zazwyczaj naprzemiennie z jednej strony są węższe, a z drugiej szersze. Tego rodzaju schody nazywane są kaczymi.

Gdzie można zastosować schody młynarskie?

Schody młynarskie to rozwiązanie o wielu zastosowaniach. Można je wykorzystać nie tylko we wnętrzach mieszkalnych, ale także przy wejściu na poddasze, strych lub na wyższą kondygnację w budynku gospodarczym. Tego rodzaju konstrukcje chętnie wykorzystywane są również w domkach letniskowych. Sprawdzą się także jako schody zewnętrzne, na przykład przy wejściu na poddasze garażu lub budynku gospodarczego.

Jakie są wady i zalety schodów młynarskich?

Jako jedną z głównych zalet schodów młynarskich wskazuje się niewielkie wymiary w porównaniu z innymi rodzajami schodów. Co więcej, wykorzystując schody z zabiegiem, można umieścić je w naprawdę niewielkich pomieszczeniach i cieszyć się swobodnym dostępem do górnej kondygnacji bez konieczności zabierania dużej ilości miejsca na niższym piętrze. To z kolei daje więcej możliwości aranżacyjnych tego wnętrza.

Jak już wspomniano, konstrukcja schodów młynarskich sprawia wrażenie lekkiej, dzięki temu, że nie mają one podstopnic. Efekt lekkości można jeszcze spotęgować, wykorzystując ażurowe elementy, takie jak np. stopnie czy balustrady. Dzięki temu schody młynarskie mogą być wykorzystywane w niewielkich i stosunkowo ciemnych pomieszczeniach, nie powodując efektu przytłoczenia wnętrza.

Do wad schodów młynarskich – jeśli weźmiemy pod uwagę produkty gotowe – zalicza się dość ograniczony wybór kolorystyczny. Producenci zazwyczaj mają własne palety kolorystyczne, które niekoniecznie odpowiadają dostępnym na rynku kolorom podłóg drewnianych czy paneli. Trzeba również mieć na uwadze fakt, że brak podstopnic w przypadku upadku czy poślizgnięcia się może powodować zaklinowanie się części ciała pomiędzy stopniami, co może skutkować poważną i bolesną kontuzją.

Schody młynarskie – cena

Wiele osób zastanawia się, jaki jest koszt zakupu schodów młynarskich. Ich cena jest przede wszystkim uzależniona od formy, w jakiej są sprzedawane. W marketach budowlanych można bez problemu dostać gotowe schody młynarskie w przystępnej cenie. Montaż gotowych schodów młynarskich z marketu jest stosunkowo prosty i mało problematyczny. Nieco więcej zapłacimy, gdy zdecydujemy się na zamówienie takich schodów na wymiar, tak by były idealnie dopasowane do wybranego wnętrza. Mimo wszystko tego typu schody w podstawowej formie, nawet robione pod zamówienie, są znacznie tańsze niż inne rodzaje schodów, których konstrukcja składa się z większej liczby elementów, a montaż wymaga większego nakładu pracy.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

  • firmy budowlane Warszawa

Żywica epoksydowa – rodzaje, właściwości i zastosowanie

Żywice epoksydowe stosowane są głównie do zabezpieczania drewna oraz tworzenia posadzek przemysłowych i mieszkalnych. Jakie jest jeszcze zastosowanie żywic syntetycznych i jakimi właściwościami się charakteryzują?

Żywica epoksydowa to trwały i wytrzymały materiał konstrukcyjny i wykończeniowy. Tworzy powierzchnie odporne na ścieranie, zarysowania i obciążenia, a także na działanie wilgoci i wody.

Czym jest żywica epoksydowa?

Żywica epoksydowa to rodzaj syntetycznego materiału składającego się z jednego lub dwóch składników – najczęściej polifenoli, oligomerów i epichlorohydryn, rzadziej poliglikoli. Masa po zmieszaniu wchodzi w reakcję chemiczną i przekształca się w tworzywo sztuczne, umożliwiając tworzenie szczelnych powierzchni bez spoin. Walorem żywic epoksydowych jest ich duża odporność na ścieranie oraz działanie wilgoci i wody, a także łatwość jej utrzymania w czystości. Żywice wykazują wysoką odporność na zarysowania i obciążenia. Ze względu na swoje właściwości ten nowoczesny materiał znajduje różnorodne zastosowanie. Wzmocniona włóknem szklanym żywica epoksydowa bierze udział w produkcji karoserii samochodowej oraz lotniczej. W przemyśle elektronicznym stosuje się żywice epoksydowe formowane przez odlewanie. Może być materiałem zarówno konstrukcyjnym, jak i izolacyjnym. Na rynku spotykamy żywice epoksydowe w formie farb, klejów i lakierów. Najpopularniejszym zastosowaniem żywicy epoksydowej jest tworzenie z niej posadzek oraz zabezpieczanie nią drewna.

Żywica epoksydowa do drewna

Żywica epoksydowa do drewna służy do skutecznego zabezpieczania mebli drewnianych lub płaskich wyrobów z drewna. Popularne są drewniane blaty lub stoły z żywicy epoksydowej. Bezbarwna żywica syntetyczna nie tylko chroni drewno, ale również uwidacznia jego naturalne słoje. Na rynku są również dostępne barwione żywice epoksydowe do drewna, które dobiera się w zależności od oczekiwanego efektu dekoracyjnego. Warto wiedzieć, że zabezpieczanie powierzchni drewnianych z użyciem żywicy syntetycznej jest procesem skomplikowanym i wymagającym dużej wprawy, dlatego aplikacja jest zazwyczaj wykonywana przez fachowców. Cena żywicy epoksydowej do drewna wynosi około 40–100 zł za kilogramowe opakowanie, do tego należy doliczyć koszty wykonania. Żywica epoksydowa bezbarwna jest nieco tańsza niż wersja barwiona.

Podłoga z żywicy epoksydowej

Posadzkę z żywicy epoksydowej stosowano głównie w garażach, magazynach czy halach przemysłowych, jednak od pewnego czasu coraz częściej pojawia się jako niebanalny element dekoracyjny wnętrz mieszkalnych. Ciekawe podłogi z żywicy syntetycznej można spotkać w salonach, kuchniach, łazienkach, na tarasach i balkonach. Mogą być bezbarwne lub barwione, stosowane bezpośrednio na beton lub na podłogę drewnianą, którą dodatkowo zabezpieczają. Dużą zaletą posadzek żywicznych jest tworzenie bezspoinowych nawierzchni, które nadają wnętrzom elegancji i optycznie je powiększają. Swoją popularność zawdzięczają nie tylko ciekawym efektom dekoracyjnym, ale również wysokiej trwałości, twardości i wytrzymałości na uszkodzenia mechaniczne. Posadzka żywiczna dobrze znosi duże obciążenia, jest odporna na zarysowania i ścieranie. Co więcej, jest łatwa do utrzymania w czystości oraz odporna na działanie wilgoci i wody, dzięki czemu może być zastosowana również w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności. Do produkcji posadzek stosuje się żywice epoksydowe cienkowarstwowe, grubowarstwowe lub grubowarstwowe kwarcowe.

Żywice epoksydowe na podłogę

Żywiczne posadzki mogą powstać z wykorzystaniem żywic cienkowarstwowych, grubowarstwowych lub grubowarstwowych kwarcowych. W pierwszym przypadku masa nałożona na powierzchnię tworzy warstwę o grubości 0,5 mm. Jest to jedyny rodzaj posadzki żywicznej, którą można wykonać samodzielnie – jej aplikacja nie jest skomplikowana i przypomina malowanie wałkiem. Cienkowarstwowa wersja żywicy może być stosowana jako żywica epoksydowa na taras, balkon, schody i na podłogi wewnątrz domu. Na rynku dostępne są cienkowarstwowe żywice epoksydowe bezbarwne i barwione, ich ceny oscylują wokół 50–120 zł za kilogramowe opakowanie. Warto wiedzieć, że tego typu podłogi żywiczne nie nadają się do zastosowań przemysłowych ze względu na małą odporność na uszkodzenia mechaniczne i intensywną eksploatację.

Zdecydowanie lepszym materiałem na posadzki przemysłowe są grubowarstwowe żywice epoksydowe, które wykazują się bardzo dobrymi parametrami wytrzymałościowymi. Tworzą na podłodze warstwę o grubości 2–4 mm. Wylewanie tego typu żywicy przypomina tworzenie posadzki samopoziomującej i wymaga dużej wprawy. Podobnie jest w przypadku grubowarstwowej żywicy epoksydowej z dodatkiem piasku kwarcowego – jej wylewanie najlepiej pozostawić w rękach fachowców. Kwarcowa masa pozwala na osiągnięcie oryginalnych wzorów na podłogach, a przy okazji sprawia, że posadzka ma chropowatą, antypoślizgową powłokę. Cena obu rodzajów żywic epoksydowych grubowarstwowych jest uzależniona od kosztów usługi montażowej.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Płytki mrozoodporne – na co zwrócić uwagę przy wyborze?

Płytki mrozoodporne są chętnie wybierane jako wykończenie podłogi na balkonach, tarasach czy też do wytyczenia podjazdów i ścieżek w ogrodzie. Dzięki swoim właściwościom wytrzymują znaczące wahania temperatur i nie pękają na mrozie. Dostępne są w wielu kolorach i wzorach, co pozwala na ich dopasowanie do elewacji i ogólnej stylistyki całej posesji.

Przy wyborze płytek mrozoodpornych trzeba zwrócić uwagę na wszystkie ich parametry. Mrozoodporna powierzchnia powinna charakteryzować się odpornością na wysokie obciążenia oraz być antypoślizgowa, szczególnie jeśli kładziona jest na balkonach, tarasach lub w garażach. Co będzie lepsze – gres mrozoodporny czy terakota? Na co dokładnie zwracać uwagę, wybierając płytki mrozoodporne?

Płytki mrozoodporne – jak się je oznacza?

Płytki, które mają być położone na zewnątrz, muszą przede wszystkim być odporne na niskie temperatury. Dlatego do wykończenia balkonu, podjazdu czy tarasu należy zastosować płytki mrozoodporne. Dlaczego jest to tak ważne? Elementy mrozoodporne na taras czy balkon nie będą nasiąkliwe, a to oznacza, że gdy temperatura spadnie poniżej zera, nie będą pękały.

Jak jednak sprawdzić, czy płytki, które chcemy kupić, są faktycznie mrozoodporne? Na opakowaniu warto szukać symbolu gwiazdki, którym często oznaczana jest glazura mrozoodporna. Jednak głównym wskaźnikiem odporności płytek na mróz jest ich nasiąkliwość – im jest ona mniejsza, tym większa mrozoodporność płytek. Pod tym względem płytki dzieli się na trzy grupy. Do pierwszej grupy należą płytki o małej nasiąkliwości – równej lub mniejszej niż 3%. Grupa druga to płytki o średniej nasiąkliwości – większej niż 3% a mniejszej niż 10%. Grupa trzecia obejmuje płytki o nasiąkliwości powyżej 10%. Najlepsze płytki gresowe przeznaczone do stosowania na zewnątrz mają nasiąkliwość ok. 0,5%. Jako mrozoodporne uznaje się płytki, których nasiąkliwość nie przekracza 3%. Płytki z pozostałych grup są zalecane do stosowania jedynie we wnętrzach, np. do wykańczania ścian czy podłóg w pomieszczeniach gospodarczych, przedpokojach, kuchniach i łazienkach.

Co jeszcze jest ważne przy wyborze płytek stosowanych na zewnątrz?

Mrozoodporność to nie jedyny parametr, jakim powinniśmy się kierować przy wyborze płytek przeznaczonych do układania na zewnątrz. Na jakie inne kwestie należy zwrócić uwagę?

  • Antypoślizgowość – płytki mrozoodporne antypoślizgowe powinny być montowane przede wszystkim tam, gdzie często przemieszczają się ludzie – np. na balkonie, tarasie, podjeździe, schodach i ścieżkach ogrodowych. Takie płytki są o wiele bardziej bezpieczne niż tradycyjne – ich powierzchnia nie jest śliska, co zmniejsza ryzyko upadku i uszkodzenia ciała. Antypoślizgowość płytek oznaczana jest literą R i cyframi od 9 do 13. Im wyższa cyfra, tym mniej śliska jest powierzchnia płytek.
  • Odporność na ścieranie – informacje dotyczące ścieralności płytek zawarte są w normie EN 154, która wyróżnia cztery klasy ścieralności, oraz w ISO 1054-7, wyróżniającej pięć klas. W przypadku tego czynnika im wyższa klasa, tym płytki są bardziej odporne na ścieranie. Do pokoi dziennych czy sypialni można zastosować płytki o II klasie ścieralności, natomiast na tarasy i balkony zaleca się klasę III (o ile są to płytki mrozoodporne). Klasa IV i V zalecana jest do miejsc intensywnie użytkowanych, takich jak ciągi komunikacyjne oraz pomieszczenia w budynkach użyteczności publicznej.
  • Wytrzymałość mechaniczna (odporność na zginanie) – ważna szczególnie wtedy, gdy płytki podłogowe mrozoodporne mają być używane w miejscach narażonych na duże obciążenia. Parametr ten określa maksymalne naprężenie, przy jakim element ten będzie odporny na złamanie. Dokładne informacje dotyczące wytrzymałości mechanicznej płytek określa norma ISO 10545-4. Jeżeli chodzi o płytki podłogowe, to wskazuje się, że ich wytrzymałość nie może być mniejsza niż 27 MPa.
  • Rozmiar i grubość pojedynczej płytki – im mniejsza i grubsza płytka, tym większa jest jej wytrzymałość na zginanie.

Jaki rodzaj płytek wybrać?

W sklepach specjalizujących się w sprzedaży płytek ceramicznych znajdziemy różne rodzaje gresu przeznaczonego na podłogi. Do wykańczania powierzchni zewnętrznych polecane są szczególnie płytki gresowe mrozoodporne. Dzięki składnikom i sposobowi wytwarzania (są prasowane i wypalane w bardzo wysokiej temperaturze) są one odporne na zmiany temperatur, a także na ścieranie i duże obciążenia. Z tego powodu są stosowane nie tylko na posesjach mieszkalnych, ale także w budynkach użyteczności publicznej oraz w budynkach przemysłowych, takich jak hale produkcyjne czy magazyny.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Czym jest mir domowy? Co grozi za jego zakłócenie?

Każdy z nas chce się czuć bezpiecznie w swoim domu lub mieszkaniu. Mamy do tego pełne prawo, a jeżeli ktoś zakłóca nasz mir domowy, mamy możliwość skorzystania ze środków określonych w kodeksie karnym.

Czym dokładnie jest mir domowy i na czym właściwie polega jego zakłócenie? Gdzie możemy szukać pomocy, gdy ktoś naruszy nasze bezpieczeństwo w domu?

Mir domowy – co to takiego?

Mir domowy jest prawem do niezakłóconego korzystania z domu lub mieszkania. Przepisy kodeksu karnego rozszerzają to pojęcie również do lokali innych niż mieszkalne (np. lokali użytkowych, siedzib firm czy sklepów), pomieszczeń gospodarczych (np. garaży, piwnic, magazynów), a także ogrodzonych terenów (np. ogródków działkowych, ogrodzonych pól).

Na czym polega zakłócenie miru domowego?

Warto dokładnie wyjaśnić, na czym polega zakłócanie miru domowego, gdyż pojęcie to często mylnie wiązane jest z hałasowaniem czy zakłócaniem ciszy nocnej. Trzeba tutaj odnieść się do przepisów prawa. Według Kodeksu karnego zakłócenie miru domowego dotyczy ściśle określonych sytuacji. Jakich? Jako naruszenie miru domowego kk wskazuje wdzieranie się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu. Naruszenie miru domowego następuje również wtedy, gdy wbrew żądaniu osoby uprawnionej osoba zakłócająca porządek nie opuszcza danego miejsca. Przykładem może być tutaj sytuacja, gdy zapraszamy kogoś do naszego domu, jednak z czasem okazuje się, że zachowanie czy wypowiedzi tej osoby nam zagrażają i prosimy ją o opuszczenie naszego terenu. Trzeba jednak pamiętać, że wyrażenie naszej woli musi być wyraźne i przekazane w sposób zrozumiały dla drugiej osoby.

Co ważne, prawo do zachowania miru domowego nie dotyczy prawa własności, ale wolności człowieka i jego prawa do prywatności. Dlatego może dojść do sytuacji, gdy naruszenia miru domowego dokonuje właściciel domu, mieszkania czy lokalu. Ochrona miru domowego dotyczy wówczas najemcy lokalu, który podpisując umowę z właścicielem, otrzymuje prawo do ochrony nietykalności mieszkania jako dobra osobistego. Dlatego właściciel mieszkania nie może do niego wchodzić bez zgody najemcy i w dowolnym momencie. Wyjątki od tej zasady są ściśle związane ze szczególnymi sytuacjami takimi jak np. awarie, które mogą zagrażać bezpieczeństwu budynku – wówczas właściciel może wejść do swojego lokalu nawet pod nieobecność najemcy, ale w towarzystwie odpowiednich służb mundurowych.

Zakłócanie miru domowego a hałas

Niekiedy można się spotkać z sytuacją, gdy osoby mające uciążliwych sąsiadów twierdzą, że głośne zachowywanie się sąsiadów, puszczanie głośnej muzyki itp. narusza ich mir domowy. Trzeba jednak tutaj podkreślić, że mir domowy i hałas nie mają ze sobą wiele wspólnego. Przepisy dotyczące zakłócania miru domowego znajdują się w Kodeksie karnym, natomiast zakłócanie spokoju poprzez np. hałasowanie, głośne puszczanie muzyki czy nieprzestrzeganie ciszy nocnej podlega przepisom zawartym w Kodeksie wykroczeń (art. 51 kw).

Jakie konsekwencje grożą za zakłócanie miru domowego?

Według Kodeksu karnego zakłócenie miru domowego jest przestępstwem przeciwko wolności. Za naruszenie art. 193 kk grozi kara grzywny, kara ograniczenia lub pozbawienia wolności do roku. W przypadku naruszenia miru domowego ściganie odbywa się z urzędu. Przedawnienie takiego przestępstwa występuje po 5 latach – od momentu zdarzenia tyle czasu mamy na zgłoszenie sprawy do odpowiednich organów.

Kiedy i kogo musimy wpuścić do domu lub na posesję?

Sporo kontrowersji budzi kwestia wpuszczania do domu funkcjonariuszy policji czy innych służb mundurowych, urzędników, komorników itp. W przypadku policji mamy obowiązek wpuszczenia funkcjonariuszy, którzy mają nakaz przeszukania mieszkania. Muszą oni jednak okazać dokument określający, jakie czynności zostaną wykonane na naszym terenie. Przeszukanie musi odbywać się w obecności świadka, w godzinach od 6 do 22 (w wyjątkowych sytuacjach może się ono odbyć w nocy). Funkcjonariusze policji nie mogą wejść do domu przy wykonywaniu takich czynności jak np. pouczenie w związku z zakłócaniem ciszy nocnej. Jednak w wyjątkowych sytuacjach, np. gdy zachodzi podejrzenie popełnienia przestępstwa lub zatarcia jego śladów (są to tzw. sytuacje niecierpiące zwłoki) policjanci mogą wejść na nasz teren bez nakazu. Kwestie formalne związane z tym zagadnieniem określa rozdział 25 kodeksu postępowania karnego, w tym art. 220 § 2 i 3.

Z kolei w przypadku Straży Granicznej, Straży Leśnej, Państwowej Straży Rybackiej, Państwowej Straży Łowieckiej, a także funkcjonariuszy straży miejskiej sytuacja wygląda nieco inaczej. Straż miejska może wejść do lokalu bez nakazu, jeśli służy to realizacji jej obowiązków

– np. przy sprawdzaniu, co jest spalane w piecu. Funkcjonariusze innych wymienionych służb w czasie wykonywania swoich obowiązków również mogą wejść na nasz teren bez nakazu. Co więcej, mogą sprawdzić tożsamość wszystkich zastanych na miejscu osób oraz przeszukać ich pojazdy.

Komornik natomiast może wejść do danego lokalu w czasie egzekucji komorniczej, nawet jeśli właściciel nie wyraża na to zgody. Musi przy tym okazać identyfikator oraz postanowienie sądu. W przypadku zajęcia siłą wraz z komornikiem musi zjawić się policja.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Księgi wieczyste ‒ czym są, co zawierają i jak uzyskać wypis?

Księga wieczysta to dokument, który potwierdza fakt posiadania nieruchomości na własność. Wgląd w rejestr ksiąg wieczystych jest niezbędny m.in. na etapie planów związanych z zakupem nieruchomości. Wypis z księgi wieczystej można uzyskać stacjonarnie w sądzie rejonowym lub przez Internet.

Księgę wieczystą powinna mieć każda nieruchomość, która została oddana do użytku po roku 1982. W tym czasie zaczęła bowiem obowiązywać Ustawa o księgach wieczystych i hipotece, która uporządkowała i ujednoliciła sytuację formalną gruntów, budynków i lokali.

Ksiąg wieczystych nie mają zwykle nieruchomości, których własność jest niejasna bądź są to nieużytki (np. grunty leśne lub rolne). W tej grupie znajdują się także lokale spółdzielcze, które posiadają wyłącznie jedną księgę dla całego budynku, nie zaś dla poszczególnych mieszkań.

Założenie księgi wieczystej

Księgę wieczystą dla nieruchomości może założyć jej właściciel oraz współwłaściciel. Takiej czynności może także dokonać osoba, która ma spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Księga wieczysta może być założona wyłącznie stacjonarnie w Wydziale Ksiąg Wieczystych dla posiadłości zlokalizowanej na terenie Polski.

Jakie informacje zawierają księgi wieczyste?

Rolę, jaką odgrywają księgi wieczyste względem nieruchomości, można porównać do funkcji dowodu osobistego dla osób fizycznych. W księdze wieczystej znajdują się wszelkie dane niezbędne do identyfikacji nieruchomości oraz jej prawnych właścicieli, a więc:

  • dokładny adres położenia nieruchomości,
  • sposób użytkowania nieruchomości,
  • dane wszystkich właścicieli,
  • roszczenia wynikające z podpisania umów przedwstępnych,
  • wpisy obciążające hipotekę (zadłużenie w banku),
  • służebności gruntowe,
  • zapisy świadczące o wszczęciu postępowania egzekucyjnego,
  • adnotacje w sprawie pierwokupu, wieczystego użytkowania itp.

Kiedy dokonuje się wpisu do ksiąg wieczystych?

W księgach wieczystych budynków, lokali i gruntów powinny znaleźć się wszelkie informacje związane ze zmianą stanu prawnego. Wpisów należy dokonywać np. w przypadku:

  • sprzedaży nieruchomości,
  • podpisania umowy dożywocia,
  • ustanowienia bądź spłaty hipoteki (po spłacie zadłużenia bank nie dokonuje zmian w księgach – obowiązek ten ciąży na właścicielu posesji),
  • ustanowienia bądź zniesienia służebności,
  • zmiany właściciela lub współwłaściciela spowodowanej dziedziczeniem.

Wpis do księgi wieczystej dokonywany jest po złożeniu wniosku do sądu rejonowego.

Sprawdzenie księgi wieczystej

Zapisy znajdujące się w księgach wieczystych są jawne i powszechnie dostępne. Dzięki temu np. przed zakupem nieruchomości strona zainteresowana kupnem może zapoznać się z treścią księgi dla danej posesji. W celu sprawdzenia księgi wieczystej można udać się do Wydziału Ksiąg Wieczystych w sądzie rejonowym, do którego terytorialnie przynależy dana nieruchomość, ale znacznie prościej jest skorzystać z internetowej przeglądarki ksiąg wieczystych. Dostęp do ksiąg wieczystych online jest bezpłatny i pozwala na ich przeglądanie z każdego miejsca i w każdej chwili, gdy tylko taka informacja jest nam potrzebna. W tym celu należy wejść na stronę Elektronicznych Ksiąg Wieczystych Ministerstwa Sprawiedliwości (ekw.ms.gov.pl), kliknąć zakładkę „przeglądanie księgi wieczystej” i wpisać numer interesującej nas księgi. Na numer elektronicznej księgi wieczystej składają się trzy człony: pierwszy określa miejsce położenia sądu prowadzącego daną księgę wieczystą, drugi jest numerem tradycyjnej księgi wieczystej, który jest poprzedzony zerami (jest ich tyle, aby w sumie było 8 cyfr), a trzeci to wyliczona automatycznie cyfra kontrolna.

Wypis z księgi wieczystej ‒ kiedy jest potrzebny i jak go uzyskać?

Wypis z księgi wieczystej jest niezbędny w sytuacjach takich jak chęć przeniesienia własności, ubieganie się o kredyt hipoteczny, zbycie nieruchomości itp.

Odpis z księgi wieczystej można uzyskać na dwa sposoby ‒ stacjonarnie w sądowym Wydziale Ksiąg Wieczystych lub elektronicznie. Pierwszy sposób wymaga złożenia wniosku (osobiście lub za pośrednictwem poczty) zawierającego dane wnioskodawcy, oznaczenie sądu i wydziału prowadzącego księgę wieczystą oraz prośbę o wydanie wypisu z księgi wieczystej o danym numerze. Taki dokument powinien być czytelny i własnoręcznie podpisany. Dodatkową informacją jest określenie sposobu odbioru ‒ osobiście lub korespondencyjnie. Do wniosku należy dołączyć potwierdzenie uiszczenia opłaty ‒ za wyciąg z czterech działów księgi wieczystej jest to 30 zł.

Chcąc uzyskać wypis z księgi wieczystej przez internet, należy wypełnić wniosek elektroniczny (https://ekw.ms.gov.pl/eukw_ogol/zlecenie), określić interesujący nas rodzaj dokumentu (wypis, zaświadczenie, odpis zwykły lub zupełny) i sposób jego dostarczenia (samodzielny wydruk lub wysyłka pocztą) oraz uiścić opłatę. Przy wyborze opcji z samodzielnym drukiem koszt elektronicznego wyciągu z czterech działów księgi wieczystej wynosi 20 zł.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Wentylacja garażu – jak ją wykonać, by była skuteczna i zgodna z przepisami?

Wentylacja zapewnia czyste i świeże powietrze, dzięki czemu w wentylowanym pomieszczeniu czujemy się komfortowo. Wentylacja garażu jest szczególnie ważna dla naszego zdrowia i bezpieczeństwa, gdyż odprowadza z garażu powietrze zanieczyszczone przez spaliny silnikowe i opary benzyny. Jakie są rodzaje wentylacji stosowane w garażach i co mówią o nich przepisy prawa?

W garażach konieczna jest co najmniej wentylacja naturalna. Jednak najlepszą efektywnością wykazuje się wentylacja mechaniczna, która w niektórych przypadkach jest jedynym dozwolonym rodzajem wentylacji w garażu.

Czy wentylacja garażu jest konieczna? Przepisy

Wentylacja jest konieczna w każdym garażu. Przepisy dotyczące wymiany powietrza w tego typu pomieszczeniach są jednoznaczne. Działanie wentylacji polega na odprowadzaniu na zewnątrz powietrza zanieczyszczonego przez opary benzyny i spaliny wytwarzane przez pracujący silnik samochodowy oraz doprowadzaniu do wewnątrz świeżego powietrza. Wentylacja garażu jest o tyle istotna, że w wydobywających się z samochodu spalinach znajdują się substancje trujące, które są szkodliwe dla osób korzystających z tego pomieszczenia. O konieczności stosowania wentylacji w garażu mówią przepisy ujęte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Istnieje kilka rodzajów skutecznej wentylacji garażu. Przy wyborze odpowiedniej metody należy brać pod uwagę jego wielkość, a także to, czy pomieszczenie jest ogrzewane, połączone z domem czy wolnostojące. Według przepisów w garażach zamkniętych należy stosować co najmniej wentylację naturalną polegającą na wietrzeniu otworami wentylacyjnymi na ścianach przeciwległych lub bocznych, wentylację grawitacyjną, która zapewni 1,5-krotną wymianę powietrza na godzinę, lub wentylację mechaniczną. W przypadku garażu podziemnego najbardziej skutecznym rodzajem wentylacji będzie wentylacja mechaniczna, która sterowana jest czujkami niedopuszczalnego poziomu stężenia tlenku węgla. Tę samą metodę zaleca się do wentylacji garaży wielostanowiskowych.

Wentylacja w garażu nieogrzewanym

Zgodnie z przepisami prawa wentylacja w garażu nieogrzewanym może być naturalna. Ten sposób wymaga zastosowania otworów w ścianach przeciwległych lub bocznych albo w bramie garażowej. Wielkość otworów uzależniona jest od liczby stanowisk w garażu. Na każde miejsce postojowe wydzielone przegrodami budowlanymi powinno przypadać łącznie przynajmniej 0,04 m2 otworów wentylacyjnych. Zaleca się umieszczenie jednego otworu przy podłodze i drugiego przy stropie. Umieszczenie ich w przeciwległych ścianach, ale naprzeciwko siebie lub w niewielkiej odległości spowoduje, że powietrze będzie przepływało najkrótszą drogą w kierunku od nawiewu do wywiewu, omijając znaczną część garażu. Wentylację naturalną można zastosować do naziemnych garaży nieogrzewanych zarówno wolnostojących, jak i przybudowanych lub wbudowanych w inne budynki.

Wentylacja w garażu ogrzewanym

W garażu z funkcjonującym ogrzewaniem odprowadzane na zewnątrz powinno być nie tylko powietrze zanieczyszczone przez opary benzyny i spaliny silnikowe, ale również nadmiernie wilgotne. W przypadku ogrzewanych garaży naziemnych i częściowo zagłębionych, które mają nie więcej niż 10 stanowisk postojowych, przepisy zakładają zastosowanie co najmniej wentylacji grawitacyjnej. Wentylacja grawitacyjna w garażu powinna być wyposażona w wyprowadzony ponad dach przewód wywiewny, którego wysokość od kratki wentylacyjnej do wylotu wynosi przynajmniej 3 m. Taka wentylacja powinna umożliwiać przynajmniej 1,5-krotną wymianę powietrza na godzinę. Bardziej wydajną i skuteczną wymianę powietrza i odprowadzenie wilgoci w przypadku garażu ogrzewanego zapewnia jednak wentylacja mechaniczna. Ten rodzaj wentylacji jest jedynym dopuszczanym przez przepisy dla garaży wielostanowiskowych (z więcej niż 10 miejscami postojowymi) oraz garaży dopuszczających parkowanie pojazdów z instalacją gazową (wentylacja mechaniczna sterowana czujkami wykrywającymi niedopuszczalny poziom stężenia gazu propan-butan).

Zadania wentylacji mechanicznej w garażu ogrzewanym spełni wentylator wyciągowy zamontowany w otworze wentylacyjnym w ścianie. Powinien on uruchamiać się automatycznie i być sterowany przez czujkę stężenia tlenku węgla (lub czujkę gazu propan-butan). Nawiew powietrza w tym przypadku powinien znajdować się w otworze na dole przeciwległej ściany lub w bramie garażowej.

Wentylacja mechaniczna w garażu ma jedną wadę – wymaga użycia energii elektrycznej, bez wątpienia stanowi jednak najskuteczniejszą formę wymiany powietrza w pomieszczeniu. Jej zastosowanie jest szczególnie polecane do garaży umiejscowionych w bryle budynku mieszkalnego, gdzie wentylacja naturalna mogłaby być dla domowników niebezpieczna (po otwarciu drzwi zanieczyszczone powietrze z garażu byłoby zassane przez kratki wentylacyjne w domu i rozprowadzone po pomieszczeniach mieszkalnych).

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rybnik

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

Podgrzewacz wody – przepływowy, pojemnościowy, elektryczny, gazowy. Na co zwrócić uwagę przy wyborze?

Podgrzewacz wody to urządzenie, dzięki któremu uzyskamy dostęp do ciepłej wody wszędzie tam, gdzie nie ma możliwości podłączenia do sieci komunalnej. Jakie są rodzaje podgrzewaczy i na co zwrócić uwagę przy wyborze?

Na rynku dostępne są przepływowe i pojemnościowe podgrzewacze wody. Oba rodzaje mogą być zasilane prądem elektrycznym lub gazem.

Rodzaje podgrzewaczy wody

Podgrzewacze wody to urządzenia, w które należy wyposażyć dom, jeśli nie ma możliwości skorzystania z sieci publicznej lub istniejącej instalacji do uzyskania ciepłej wody. Podgrzewacze wody montowane są najczęściej w domach jednorodzinnych, mieszkaniach w starym budownictwie i altanach ogrodowych. Ze względu na sposób podgrzewania wody można wyróżnić podgrzewacze przepływowe i pojemnościowe. Natomiast ze względu na sposób zasilania wyróżnia się podgrzewacze gazowe i elektryczne.

Przepływowy podgrzewacz wody

Przepływowe podgrzewacze wody działają w momencie, kiedy zaczyna przez nie przepływać woda. Ogrzewają wodę na bieżąco – przepływając przez urządzenie, woda zostaje przez nie ogrzana, a następnie już ciepła wypływa z kranu. Nie następuje to od razu – na ciepłą wodę trzeba chwilę poczekać. Tego typu urządzenia mają niewielkie rozmiary i mogą być instalowane przy kranie lub pod zlewem w łazience. Ich zaletą jest stosunkowo tania eksploatacja i niski koszt montażu. Wadą podgrzewaczy przepływowych jest ograniczona liczba możliwych punktów ogrzewania wody. Jeśli chcemy ogrzewać wodę zarówno w kuchni, jak i w łazience, musimy zaopatrzyć się w dwa urządzenia.

Pojemnościowy podgrzewacz wody

Pojemnościowe podgrzewacze wody są wyposażone w zbiornik, często nazywany bojlerem, w którym odbywa się zarówno podgrzewanie, jak i magazynowanie wody. Dużą zaletą bojlera jest możliwość jego współpracy z termostatem, za pomocą którego ustawia się pożądaną temperaturę wody w zbiorniku. Kiedy temperatura wody w bojlerze spadnie poniżej zakładanej wartości, termostat automatycznie uruchamia działanie podgrzewacza. Za sprawą pojemnika, w którym magazynowana jest podgrzana woda, podgrzewacz pojemnościowy może obsługiwać kilka punktów naraz. Wadą tego rodzaju rozwiązania są duże rozmiary urządzenia, trudno zatem zastosować go np. w niewielkiej kawalerce. Koszty montażu i eksploatacji podgrzewacza pojemnościowego są wyższe od przepływowego. Wśród podgrzewaczy pojemnościowych wyróżniamy urządzenia ciśnieniowe (ich pojemność sięga nawet 200 litrów, sprawdzają się więc do ogrzewania dużej ilości wody) oraz znacznie mniejsze urządzenia bezciśnieniowe ze zbiornikami mieszczącymi 5–15 litrów wody.

Elektryczny podgrzewacz wody

Elektryczne podgrzewacze wody zasilane prądem elektrycznym uznawane są za całkowicie bezpieczne w eksploatacji, choć w porównaniu do wersji gazowych są nieco bardziej kosztowne. Użytkowanie modeli elektrycznych nie jest ograniczone żadnymi normami, a w dodatku zapewniają bardzo komfortową obsługę. Na rynku dostępne są podgrzewacze do wody jedno- i trójfazowe. Ich wybór będzie uzależniony od wymaganej wydajności urządzenia. Wersje trójfazowe wykazują się podwyższoną wydajnością i są często wykorzystywane np. w dużych gospodarstwach rolnych. Warto wiedzieć, że modele elektryczne występują zarówno w wariancie przepływowym, jak i pojemnościowym.

Gazowy podgrzewacz wody

Gazowe podgrzewacze wody są zasilane za pomocą gazu ziemnego lub płynnego. Nowoczesne urządzenia tego typu to bezpieczny i dość tani sposób na uzyskanie ciepłej wody. Bezpieczeństwo użytkowania gwarantuje czujnik spalin, w który powinien być wyposażony taki podgrzewacz (jeśli tak nie jest, to można go w taki czujnik doposażyć). Podgrzewacz gazowy powinien być podłączony do osobnego przewodu spalinowego i umieszczony w miejscu, gdzie domownicy nie przebywają dłużej niż 2 godziny dziennie. Podobnie jak w przypadku podgrzewaczy elektrycznych, do wyboru mamy zarówno przepływowe, jak i pojemnościowe podgrzewacze wody.

Na co zwrócić uwagę, wybierając podgrzewacz wody?

Planując zakup podgrzewacza wody do domu, warto zwrócić uwagę nie tylko na jego rodzaj, ale również najważniejsze parametry, takie jak moc, ciśnienie wody i pojemność.

  • Moc – dostępne na rynku podgrzewacze wody mają moc 1,5–50 kW. Dobór odpowiedniej mocy urządzenia powinien być uzależniony od indywidualnego zapotrzebowania na ciepłą wodę.
  • Ciśnienie wody – dotyczy przede wszystkim podgrzewaczy przepływowych. Każde urządzenie tego typu ma określony przedział maksymalnego i minimalnego ciśnienia, w którym może pracować. Należy dobrać podgrzewacz w ten sposób, by przedział ten odpowiadał przedziałowi funkcjonującemu w danej sieci.
  • Pojemność – dotyczy głównie podgrzewaczy pojemnościowych, w których pojemność zbiornika powinna odpowiadać liczbie osób korzystających z ciepłej wody oraz punktów poboru ciepłej wody. Szacuje się, że przy dwóch osobach i dwóch punktach poboru powinien być zastosowany zbiornik o pojemności co najmniej 50 litrów.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Radom

  • firmy budowlane Rybnik

  • firmy budowlane Rzeszów