Dostępność produktów w Twojej lokalizacji:

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

Kod pocztowy pozwala na wyświetlanie produktów dostępnych w Twojej okolicy

Search icon
Po Budowie

Farby do plastiku – co warto o nich wiedzieć? Jakie są najlepsze?

Opublikowano przez kamil

 

Farba do plastiku to nic innego jak specjalny rodzaj farby, który jest przystosowany do malowania powierzchni wykonanych z tworzywa sztucznego. Ze względu na specyficzne wymagania i małą popularność malowania plastiku w domowych warunkach, wybór takich farb jest niewielki.

O ile amatorskie malowanie plastikowych elementów nie jest szczególnie popularne, o tyle profesjonalne malowanie tworzyw sztucznych jest szeroko rozpowszechnione w wielu branżach. Jednak oba rodzaje prac zasadniczo się od siebie różnią i wykorzystuje się do nich inne narzędzia i inne rodzaje farb.

Jaką farbą pomalować plastik w warunkach domowych?

Są różne rodzaje plastiku, ale ogólnie można powiedzieć, że nie jest to materiał szczególnie wytrzymały i odporny na użytkowanie. Odbarwieniom czy pogorszeniu jakości struktury produktów wykonanych z plastiku sprzyja między innymi działanie czynników atmosferycznych. Zazwyczaj ich odnawianie poprzez malowanie jest mało opłacalne i głównie z tego względu mało kto się na to decyduje. Jeśli już jednak ktoś chce nadać im nowy blask, to staje przed trudnym zadaniem, jakim jest zakup odpowiedniej farby.

Jaka farba do malowania plastiku sprawdzi się najlepiej? Znalezienie odpowiedzi na to pytanie nie jest łatwe, choć przedmiotów codziennego użytku wykonanych z tworzywa sztucznego w gospodarstwach domowych jest naprawdę dużo. Plastikowe meble ogrodowe, doniczki czy elementy dekoracyjne to tylko niektóre z nich. Najpopularniejsza i zarazem najlepsza jest farba w sprayu do plastiku. W sklepach można znaleźć produkty różnych producentów, ale zawsze najlepiej wybierać te pochodzące z renomowanych firm. Farba do plastiku w sprayu w wielu przypadkach jest najlepszym rozwiązaniem zarówno ze względu na łatwość i równomierność jej nanoszenia i wydajność, jak też dobrą przyczepność do gładkich powierzchni z tworzyw sztucznych. Dzięki temu przed aplikacją nie trzeba stosować podkładów. Malując przedmioty przy użyciu farby do plastiku w sprayu, należy pamiętać o następujących kwestiach:

  • przed rozpoczęciem malowania należy odpowiednio przygotować powierzchnię – wskazane jest umycie przedmiotu lub jego elementów przeznaczonych do malowania, odtłuszczenie ich, a w razie potrzeby usunięcie starych powłok. W zależności od tego, co się maluje, konieczne może okazać się wygładzenie i zmatowienie powierzchni przy pomocy drobnoziarnistego papieru ściernego, a nawet wypełnienie ewentualnych ubytków przy użyciu specjalnej szpachli;
  • malowane przedmioty powinny być dokładnie osuszone;
  • elementy, które nie są przeznaczone do malowania, należy odpowiednio zabezpieczyć (można do tego wykorzystać folię i taśmę malarską);
  • malowanie należy przeprowadzać w zamkniętym pomieszczeniu, w którym warunki atmosferyczne (deszcz, wiatr itp.) nie będą przeszkadzały w aplikowaniu farby;
  • odległość sprayu od malowanego przedmiotu nie powinna być mniejsza niż 10 cm ani większa niż 20 cm.

Farby w sprayu to nie jedyne rozwiązanie. Bardzo dobre efekty daje również farba akrylowa do plastiku. Zazwyczaj w sklepach można znaleźć farby do tworzyw sztucznych, które stanowią mieszankę żywic poliuretanowych oraz akrylowych. Ten rodzaj farby nanosi się tradycyjną metodą, przy użyciu pędzla. Jego przeznaczenie jest jednak nieco inne aniżeli farb w sprayu, głównie ze względu na przyczepność i jakość. Farby tego typu dobrze sprawdzą się do malowania przedmiotów i elementów wykonanych z twardego PVC, takich jak rynny, parapety, profile okien czy niektóre obudowy sprzętu AGD. W tym przypadku przed rozpoczęciem malowania również wskazane jest dokładne oczyszczenie podłoża i delikatne przeszlifowanie go.

Jak dbać o plastikowe przedmioty?

Jak już wspomniano, plastikowe przedmioty są podatne na uszkodzenia i utratę walorów estetycznych. Aby przedłużyć ich żywotność i zachować estetyczny wygląd na dłuższy czas, warto zabezpieczać je specjalnymi lakierami do plastiku w formie bezbarwnego sprayu. Tego rodzaju produkty można stosować niezależnie od tego, czy powierzchnia została wcześniej pokryta farbą do plastiku białą, czarną, czy też w jeszcze innym kolorze. W każdym przypadku efekt jest taki sam – pokryta powierzchnia ma zwiększoną odporność na zarysowania, a powłoka dodatkowo chroni ją przed działaniem promieniowania UV, co minimalizuje ryzyko odbarwień. Tego rodzaju produkty są dostępne w sklepach w cenie około 30–40 złotych za puszkę o pojemności 400 ml, która powinna wystarczyć na pokrycie 1,5 m2 powierzchni. Do wyboru są lakiery połyskujące, matowe lub półmatowe.

Nowa promocja na Building Companion!
*Tylko do 31.05.2020 r.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Olsztyn

  • firmy budowlane Poznań

  • firmy budowlane Radom

Po Budowie

Farba betonowa – co warto o niej wiedzieć?

Opublikowano przez kamil

 

Farba betonowa jest specjalnym rodzajem farby, który charakteryzuje się tym, że nadaje malowanym pomieszczeniom dekoracyjny efekt betonu. W zależności od preferencji oraz techniki jej aplikowania można uzyskać różnorodne efekty wizualne – począwszy od gładkich powierzchni aż po imitację płyt z betonu architektonicznego.

W większości przypadków farby betonowe są przeznaczone do użytku wewnętrznego. Produkty tego rodzaju cieszą się dużą popularnością głównie ze względu na panującą obecnie modę na aranżacje wnętrz w stylu surowym, nowoczesnym i industrialnym.

Farba betonowa – czym się charakteryzuje?

Przede wszystkim warto wiedzieć, że większość farb betonowych to farby mineralne, które nie tolerują gipsu. Dlatego w pomieszczeniach, w których na ścianach znajdują się tynki gipsowe lub nawet niewielka powierzchnia była szpachlowana tym materiałem, zawsze przed malowaniem należy dwukrotnie zagruntować ściany. Betonowa farba na spoiwie mineralnym nadaje się natomiast do bezpośredniego malowania na tynkach cementowych, wapiennych oraz cementowo-wapiennych. Można ją również stosować na płyty kartonowo-gipsowe, ale w tym przypadku również konieczne jest odpowiednie przygotowanie podłoża do malowania.

Przy pomocy farb betonowych można uzyskać różne efekty dekoracyjne, z czego warto wyróżnić dwa najpopularniejsze: efekt betonu wibrowanego oraz efekt surowego betonu z wżerami. To, jak finalnie będą wyglądały ściany (mogą być gładkie i błyszczące bądź matowe i chropowate z charakterystycznymi wżerami), zależy od techniki i umiejętności osoby, która wykonuje malowanie.

Farba betonowa – jak nakładać, aby osiągnąć oczekiwany efekt?

Tak jak w przypadku każdego malowania, do aplikowania farby betonowej konieczne jest wcześniejsze przygotowanie podłoża. Ściany powinny być oczyszczone, pozbawione wszelkich zabrudzeń i kurzu. Jeśli ściany zawierają niezwiązane z podłożem warstwy starej farby lub tynku, należy je dokładnie usunąć, a następnie pokryć gruntem głęboko penetrującym. Po wyschnięciu całą powierzchnię należy zagruntować standardowym gruntem do ścian.

Dopiero po całkowitym wyschnięciu ściany można przejść do głównej czynności, czyli nakładania farby betonowej. Poza wałkiem malarskim potrzebna będzie do tego paca murarska, przy pomocy której można uzyskiwać różnorodne efekty dekoracyjne. Podczas nanoszenia farby kluczowe jest to, aby nie doprowadzić do jej zbyt szybkiego wyschnięcia. Najlepiej malować ściany etapami – po ok. 1 m2. Najpierw należy nanieść farbę wałkiem, a następnie zagładzić ją pacą, o ile jest podatna na formowanie. W przypadku ewentualnego szybszego wyschnięcia można dołożyć farby w określone miejsce i dopiero wtedy formować.

Aby uzyskać gładką i błyszczącą powierzchnię nazywaną efektem betonu wibrowanego należy nałożyć farbę wałkiem, zagładzić pacą i poczekać do jej lekkiego przeschnięcia. W kolejnym etapie należy ponownie pomalować powierzchnię wałkiem, a następnie, bez czekania na wyschnięcie, pacą ustawioną na płasko przecierać ścianę, aby była ona gładka. Od intensywności i dokładności przecierania zależy uzyskana gładkość powierzchni oraz jej finalny odcień. Trzeba pamiętać, aby nie przecierać ścian zbyt długo, ponieważ może to doprowadzić do odpadania farby. Końcowym etapem – po upływie doby od zakończenia wygładzania – jest przetarcie ścian miękkim pędzlem.

Jeśli chodzi o wykonanie efektu betonu z wżerami o matowym odcieniu, należy postępować według poniższych wskazówek:

  • farba betonowa na ścianę powinna zostać naniesiona wałkiem, a następnie wygładzona na grubość ziarna za pomocą pacy ze stali nierdzewnej,
  • tak przygotowaną ścianę należy pozostawić do czasu całkowitego wyschnięcia (minimum na 12 godzin),
  • drugą warstwę farby należy nałożyć wałkiem i od razu zagładzać ją nieregularnie pacą, co spowoduje wytworzenie się wżerów i ubytków,
  • po zakończeniu nakładania i zagładzania drugiej warstwy należy pozostawić ją na 24 godziny, a po upływie tego czasu przetrzeć całą powierzchnię miękkim pędzlem.

Niezależnie od tego, jaki efekt chcemy uzyskać oraz czy stosowana jest farba betonowa do łazienki, czy też farba betonowa w kuchni, konieczne jest jej odpowiednie zabezpieczenie. Można to zrobić przy pomocy specjalnych wosków lub lakierów dekoracyjnych, które są dostępne w większości sklepów z artykułami malarskimi. Zarówno w przypadku wosku, jak i lakierów, do właściwego pokrycia wystarczające jest naniesienie jednej warstwy. Bardzo ważne aby podczas aplikacji lakieru zwrócić szczególną uwagę, aby nie pozostawiać zacieków. Wpłyną one negatywnie na końcowy efekt wizualny.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Po Budowie

Bramka na schody – jak wybrać najlepszą? Czy warto zrobić ją samemu?

Opublikowano przez kamil

 

Bramki na schody zostały opracowane głównie z myślą o bezpieczeństwie niemowląt i małych dzieci, które wspinając się na stopnie, mogłyby spaść i zrobić sobie krzywdę. Bramka schodowa bywa przydatna również w domach, w których są psy. Umożliwia odgrodzenie ich od gości lub ogranicza dostęp zwierzęcia do wybranych części domu.

Ciekawość świata raczkujących maluchów jest bardzo duża. Na tym etapie życia dzieci interesują się wszystkim wokół, ale nie mają jeszcze świadomości możliwych zagrożeń. O zapewnienie bezpieczeństwa muszą zadbać ich opiekunowie. Jednym z rodzajów zabezpieczeń do mieszkania, o których warto pomyśleć, jest bramka na schody. Jej funkcją jest oddzielenie od dzieci tych części domu, w których mogłaby stać się im krzywda.

Bramka ochronna na schody – jaką wybrać?

Odpowiednio dobrana bramka do schodów nie tylko poprawia bezpieczeństwo małych dzieci, ale również daje komfort psychiczny pozostałym domownikom. Wprawdzie małe dzieci wymagają stałego nadzoru osób dorosłych, ale czasami wystarczy chwila nieuwagi, aby doszło do niebezpiecznego zdarzenia. Bramki schodowe są przeznaczone do odgrodzenia schodów na obu ich krańcach. Większość produktów doskonale sprawdza się także do oddzielenia innych części domu czy mieszkania, które nie mają drzwi (zazwyczaj są to kuchnie) oraz do wyznaczenia strefy do zabawy i bezpiecznego poruszania się dziecka w pokoju. W okresie letnim można je również wykorzystać do zabezpieczenia balkonu.

Jeśli chodzi o rodzaje bramek dostępne w sklepach branżowych, to ich wybór nie jest zbyt duży. Ogólnie bramki na schody dla dzieci można podzielić na trzy grupy:

  • bramki ochronne rozporowe na schody – charakteryzują się dużą funkcjonalnością i uniwersalnością. Ich podstawową zaletą jest prosty montaż niewymagający wiercenia. Tego rodzaju bramki ochronne montuje się na zasadzie rozporu na ściany oporowe. Można je umieszczać we framugach drzwi lub między innymi stałymi elementami wnętrza domu. Dużym plusem bramek rozporowych jest to, że można je rozkładać i składać w zależności od potrzeb. Nowoczesne bramki rozporowe posiadają specjalny system, który informuje użytkownika, czy produkt został prawidłowo zamontowany – najczęściej poprzez sygnał dźwiękowy i/lub świecącą na zielony kolor diodę;
  • bramki zabezpieczające zwijane – decydując się na zakup tego rodzaju bramek, należy wziąć pod uwagę to, że powinny one być na stałe zamocowane do ściany lub framugi drzwi. Bramki można rozwijać i zwijać w zależności od potrzeb, ale ze względu na stałe mocowanie nie ma możliwości ich przenoszenia;
  • przykręcane bramki zabezpieczające na schody – te bramki również wymagają stałego montażu do ściany lub framugi drzwi. Większość z nich można otwierać w obu kierunkach, ale nie da się ich składać.

Poza powyższym podziałem bramki na schody można podzielić ze względu na rodzaj materiału, z którego są wykonane. Najczęściej w sklepach można znaleźć:

  • bramki do schodów drewniane – takie bramki są dostępne zarówno w wersjach rozporowych, jak i przykręcanych;
  • bramki do schodów metalowe – podobnie jak w przypadku bramek drewnianych mogą to być bramki rozporowe lub przykręcane;
  • bramki do schodów materiałowe – połączenie plastiku i specjalnej siatki wykorzystuje się w bramkach zwijanych.

Bramka na schody: jak ją zrobić samodzielnie?

Niektórzy domowi majsterkowicze nie chcą kupować gotowych bramek w sklepach, ponieważ wolą je wykonać samodzielnie. Jak zrobić bramkę na schody? Dla tych, którzy mają doświadczenie w tego rodzaju pracach, wykonanie bramki nie powinno stanowić większego problemu. Najprościej zrobić ją z gotowego elementu drewnianego – może być to fragment starego łóżeczka dziecięcego lub płyta paździerzowa. Ponadto niezbędne będą:

  • papier ścierny,
  • farba do drewna,
  • zawiasy,
  • zamek do bramki na schody.

Drewniany element, który ma pełnić funkcję bramki, należy oczyścić papierem ściernym, a następnie pomalować go farbą. Po wyschnięciu trzeba przymocować po dwa zawiasy z obu stron oraz zamontować zamek.

Mimo że samodzielne wykonanie bramki na schody jest znacznie tańsze od kupna gotowego produktu (decydując się na zakup nowej bramki, trzeba liczyć się z wydatkiem rzędu 100–300 zł), to jednak warto rozważyć tę drugą opcję. Sprzedawane w dobrych sklepach produkty mają specjalne atesty, spełniają wymagane normy bezpieczeństwa i minimalizują ryzyko wystąpienia niebezpiecznych zdarzeń z udziałem dzieci.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Po Budowie

Ściana z cegły w salonie – przegląd kolorów i rodzajów, porady

Opublikowano przez kamil

 

Cegła w salonie to elegancki i modny trend w dekoracji wnętrz. Sprawia, że pomieszczenia zyskują efekt wielowymiarowości dzięki charakterystycznej fakturze. Ściana z cegły w salonie jest uniwersalna i pasuje m.in. do stylu nowoczesnego, skandynawskiego i loftowego. Biała cegła na ścianie nada salonowi lekkość, czerwona przytulność, a czarna lub szara sprawi, że wnętrze będzie wyglądać bardziej nowocześnie.

Salon z cegłą dobrze wygląda, gdy ilość cegły jest proporcjonalna do metrażu pomieszczenia. W dużych, przestronnych i jasnych wnętrzach sprawdzi się cegła położona na całej ścianie – będzie się elegancko prezentować i stworzy ciekawe tło dla mebli. W przypadku mniejszych pokoi dziennych lepiej udekorować cegłą wyłącznie fragment ściany. Zbyt duża ilość tego materiału mogłaby optycznie zmniejszyć wnętrze i nadać mu efekt ciężkości.

Cegła dekoracyjna w salonie: biała, szara, czarna i czerwona

Ściana z cegły w salonie może mieć różne kolory. Czerwona cegła w salonie wygląda klasycznie i ociepla wnętrze. Imituje wygląd prawdziwego muru, a na jej tle dobrze prezentują się donice z zielonymi kwiatami o dużych liściach. Czerwona ściana z cegły w salonie wygląda kunsztownie w zestawieniu z czarną skórzaną kanapą.

Biała cegła na ścianę sprawia, że salon staje się lżejszy i bardziej subtelny. Taki rodzaj wykończenia daje duże możliwości aranżacyjne – biała cegła wypełniona białą spoiną zawsze będzie wyglądać elegancko i kunsztownie. Jeżeli zależy nam na uzyskaniu efektu kontrastu, możemy wybrać fugę w ciemniejszym kolorze. Biała cegła w salonie dobrze komponuje się z białymi meblami. Efekt białego muru możemy uzyskać, np. skuwając tynk ze ściany, oczyszczając go i malując na biało (w przypadku budynków murowanych z cegły) lub przyklejając bielone panele gipsowe.

Nowoczesna cegła do salonu może mieć też inny kolor, np. szary lub czarny. Taka ściana będzie ciekawym tłem dla mebli o jaskrawych barwach (np. musztardowej żółci, turkusu lub intensywnego fioletu). Szara i czarna cegła na ścianie w salonie będzie też dobrze wyglądać w zestawieniu z neutralnymi dodatkami, np. meblami z naturalnego jasnego drewna.

Ściana z cegły w salonie: płytki klinkierowe, z cegły rozbiórkowej i panele gipsowe

Cegła do salonu może być z fugą lub bez fugi i mieć różne rodzaje wykończenia. Zależnie od naszych upodobań, mamy do wyboru np. płytki ceramiczne – gładkie, o równych liniach brzegowych i jednolitej kolorystyce. Udekorowana w taki sposób ściana będzie w elegancki i subtelny sposób imitować wygląd naturalnego muru. Jeżeli zależy nam na uzyskaniu efektu surowości i wydobyciu wizerunku nieregularnego, lekko zróżnicowanego naturalnego kamienia, możemy postawić na cegłę z fakturą. Taki rezultat aranżacyjny uzyskamy, wykorzystując dekoracyjne płytki formowane ręcznie lub otrzymywane z ciętej cegły rozbiórkowej. Tego typu płytki ceglane są dokładnie czyszczone mechanicznie i można je stosować wewnątrz i na zewnątrz. Ich grubość wynosi około 1,5–2,5 cm, co umożliwia bezpieczny transport, montaż i użytkowanie płytek. W przybliżeniu taka płytka ma wymiary 25×7 cm. Uwzględniając położenie cienkiej spoiny (o grubości około 1 cm), na jeden metr kwadratowy powierzchni ściany w salonie potrzeba około 52 płytek cegły.

Cegła w salonie może też pojawić się w postaci imitujących prawdziwą cegłę paneli gipsowych, które wyglądem przypominają fragment muru. Takie rozwiązanie to dobry pomysł na wykończenie ściany, która nie jest idealnie prosta i równa. Panele ścienne dostępne są np. w rozmiarach 60×60×2 cm. Dzięki dużym rozmiarom paneli udekorowanie ściany w salonie jest szybkie, niedrogie i pozwala na uzyskanie typowego dla naturalnej cegły efektu trójwymiarowości. Gipsowa imitacja cegły dostępna jest także w postaci pojedynczych płytek.

Ściana z cegły może być też oklejona klinkierem. Cegła klinkierowa jest trwała i sprawdza się w środku jak i na zewnątrz. Płytki klinkierowe są odporne na działanie wody i zmienne temperatury. Ich zaletą jest także wysoki współczynnik odporności na uszkodzenia mechaniczne. Klinkier daje szerokie możliwości dekoracyjne, ponieważ dostępny jest w różnych kolorach i wzorach.

Cegła w salonie – porady aranżacyjne

Salon z cegłą będzie dobrze wyglądać w połączeniu z innymi naturalnymi surowcami. Jedną z propozycji jest połączenie naturalnego kamienia z elementami drewna. Przykładem takiego rozwiązania jest skomponowanie ceglanej ściany z odsłoniętymi elementami więźby dachowej, np. skosami poddasza. Nowoczesny salon z cegłą na ścianie możemy zestawić z elementami szkła, np. W szklanym stolikiem i transparentnymi krzesłami. We wnętrzach loftowych cegła będzie ciekawie współgrać ze stalą lub malowanymi na czarno elementami metalu.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

  • firmy budowlane Warszawa

Po Budowie

Azalia ogrodowa – co warto o niej wiedzieć?

Opublikowano przez kamil

 

Azalia ogrodowa będzie cudowną ozdobą każdego ogrodu. Ma specyficzne wymagania, ale warto zdecydować się na jej uprawę ze względu na przepiękne kwiaty występujące w wielu kolorach, w zależności od odmiany. Co warto wiedzieć o azalii?

Wiele osób marzy o uprawie azalii w ogrodzie. Nic dziwnego – ich piękne kwiaty będą cenną ozdobą każdego ogrodu. Można je komponować z różnymi innymi roślinami, tworząc niebanalne zestawienia.

Azalia ogrodowa, czyli jaka?

Pod określeniem „azalia ogrodowa” kryją się wszystkie azalie uprawiane w ogrodach. Z uwagi na liczne odmiany jest ich bardzo dużo, ale są one na tyle charakterystyczne, że można bez problemu rozpoznać, że to właśnie azalia. Zdarza się jednak mylenie azalii z różanecznikami – rośliny te są do siebie bardzo podobne, ponieważ należą do jednego rodzaju (Rhododendron). Można je odróżnić po liściach. Liście azalii jesienią przebarwiają się, a zimą opadają. Liście różaneczników są zimozielone, skórzaste i błyszczące i mają około 15 centymetrów długości, podczas gdy liście azalii ogrodowych są mniejsze, bardziej delikatne i miękkie w dotyku. Pokrywają je włoski, które można zauważyć także na pędach. Kolejna różnica to sposób, w jaki liście są osadzone na pędach. U azalii ogonki liściowe są krótkie i praktycznie niewidoczne, natomiast u różaneczników są one osadzone na dłuższych ogonkach. Azalie i różaneczniki to także bliskie krewne wrzosów, należą bowiem do tej samej rodziny wrzosowatych (Ericaceae). W warunkach naturalnych można je spotkać głównie na terenie Azji, rzadziej w Ameryce Północnej i Południowej oraz w Europie. Azalia ogrodowa to jeden z najchętniej uprawianych krzewów ozdobnych. Może osiągać około 2 metrów wysokości przy podobnej szerokości, choć wiele odmian dorasta do zaledwie 50 centymetrów.

Uprawa azalii ogrodowej

Azalie wymagają stanowiska lekko zacienionego lub słonecznego – w takich warunkach ich kwiaty będą mogły się w pełni rozwijać. Jak wszystkie rośliny z rodziny wrzosowatych, azalia ogrodowa preferuje gleby przepuszczalne i próchnicze o odczynie kwaśnym. Ph podłoża powinno mieścić się w przedziale od 4 do 5,5. Najlepsza mieszanka ziemi dla azalii to taka, w której znajduje się ziemia ogrodowa, torf i kora w jednakowej ilości. Można także użyć podłoża przeznaczonego do różaneczników. Wcześniej należy oczywiście pozbyć się wszystkich chwastów i przekopać glebę z obornikiem i kompostem. Azalie dobrze czują się na stanowiskach osłoniętych od wiatru. Dobrym miejscem do sadzenia tych roślin jest sąsiedztwo zbiorników wodnych, które stwarzają dla nich dogodny mikroklimat.

Azalia ogrodowa – pielęgnacja

Jak pielęgnować azalie w ogrodzie? Z uwagi na płytki system korzeniowy, a co za tym idzie brak możliwości pobierania składników pokarmowych z niższych warstw gleby, azalie ogrodowe powinny być regularnie dokarmiane. Nie należy jednak w tym celu używać nawozu zawierającego takie składniki jak tlenek czy węglan wapnia, gdyż powodują one odkwaszanie gleby. Najlepiej wybierać mieszanki nawozów przeznaczone dla roślin z rodziny wrzosowatych, które oprócz niezbędnych składników pokarmowych przyczyniają się do utrzymania prawidłowego zakwaszenia podłoża. Nawozy do azalii można stosować na wiosnę (najlepiej w kwietniu) oraz latem (pod koniec czerwca lub na początku lipca). Nawóz należy rozłożyć pod koroną na całej jej średnicy i podlać go wodą.

Oprócz nawożenia istotnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest także podlewanie. Należy robić to systematycznie. Warstwa ściółki wokół krzewu zapewni ochronę przed utratą wody poprzez parowanie z powierzchni gleby. Warto wiedzieć, że azalia ogrodowa nie musi być przycinana – wystarczy jedynie usuwać chore i uszkodzone gałęzie. Przed nadejściem zimy roślinę należy dobrze nawodnić, a gdy nadejdą pierwsze przymrozki, zabezpieczyć poprzez rozłożenie wokół niej warstwy kory lub liści.

Popularne gatunki i odmiany azalii ogrodowych

  • Azalia pontyjska (Rhododendron luteum) – to azalia ogrodowa o żółtych kwiatach, które mogą pozostawać na roślinie nawet przez trzy tygodnie. Pojawiają się w maju i intensywnie pachną. Krzew może dorastać do 3 metrów wysokości.
  • Azalia gandawska (Rhododendron gandavense) – ten gatunek to krzyżówka azalii pontyjskiej i gatunków północnoamerykańskich. Kwitnie w maju i w czerwcu. Kwiaty są pachnące i mają około 5 centymetrów średnicy. Warto zwrócić uwagę na odmianę „Corneille” o kwiatach koloru jasnoróżowego, „Daviesii”, która ma kwiaty kremowobiałe, oraz „Nancy Waterer” z kwiatami koloru żółtego.
  • Azalia japońska (Rhododendron japonicum) – ten gatunek rośnie powoli i można go sadzić w małych ogrodach, gdyż osiąga zazwyczaj od 0,5 do 1,2 metra wysokości. Ciekawsze odmiany to „Allotria” z czerwonymi kwiatami pojawiającymi się w maju, „Sazawa” o różowych drobnych kwiatach, czy też „Ledicanense” z kwiatami jasnofioletowymi.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Budowa

Imitacja cegły – rodzaje i zastosowanie

Opublikowano przez kamil

 

Imitacja cegły to materiał dekoracyjny, który w atrakcyjny sposób można stosować wewnątrz i na zewnątrz budynków mieszkalnych. Pasuje zarówno do rustykalnych wnętrz, jak i tych urządzonych w stylu loftowym i nowoczesnym. Jak wykorzystać walory estetyczne płytek cegłopodobnych i jakie są ich rodzaje?

Cienkie płytki imitujące cegły wyglądają niemal identycznie jak naturalne odpowiedniki. Na ich korzyść przemawia łatwość montażu, dostępność w wielu kolorach oraz niskie ceny.

Cegła i imitacja cegły

Cegła to bardzo popularny materiał wykończeniowy we wnętrzach i na zewnątrz domu. Pojawia się zarówno w aranżacjach klasycznych, jak i nowoczesnych, dobrze komponuje się ze stylem skandynawskim i świetnie oddaje charakter wnętrz urządzonych industrialnie. Zdobi ściany, kominki czy kolumny we wnętrzach, a także elewacje budynków. Modna cegła w naszych domach przyjmuje różne kolory – od najbardziej klasycznej czerwieni, przez biel i szarość, po czerń i bardziej intensywne kolory, takie jak żółć czy granat. Świetne efekty można uzyskać, skuwając tynki i odsłaniając w ten sposób starą ceglaną ścianę. Osoby, które nie mieszkają w starych kamienicach, muszą szukać innych rozwiązań. Dobrym pomysłem może być zastosowanie imitacji cegły. Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów udanych alternatyw dla naturalnej cegły – cegły gipsowe lub z betonu architektonicznego, płytki klinkierowe, a nawet tapety lub fototapety. Tego rodzaju materiały cegłopodobne na ścianie dają niesamowity efekt, a często są znacznie tańsze i łatwiejsze w montażu niż ich naturalny odpowiednik.

Rodzaje imitacji cegły

  • Płytki klinkierowe – zamiast cegły klinkierowej, której użycie nie zawsze jest możliwe, ścianę czy kominek można wykończyć cienkimi płytkami klinkierowymi. Klinkier jest materiałem trwałym i odpornym na wnikanie kurzu czy brudu i uszkodzenia mechaniczne. Płytki wypala się je w ten sam sposób i z tych samych surowców co cegły dzięki czemu mają identyczne kolory i strukturę .Nie wymagają impregnacji i utrzymują swój kolor przez długi czas. Dodatkowo są mało nasiąkliwe, dzięki czemu można je stosować jako imitację cegły na elewację, ale również jako wykończenie ścian czy kominków wewnątrz.
  • Cegła gipsowa – dostępna w rozmiarach odpowiadających wymiarom pojedynczej cegły, ale również w panelach jako imitacja cegły z fugą. Dużym walorem cegły z gipsu jest niska cena. Najczęściej dostępne są w białym kolorze, co pozwala na stworzenie nowoczesnej jasnej ściany z cegieł. Imitacja cegły z gipsu wymaga impregnacji i jest dość nasiąkliwa, nie należy jej stosować na zewnątrz ani w pomieszczeniach mokrych, takich jak łazienka i kuchnia.
  • Cegła z betonu architektonicznego – jest dostępna w postaci gotowych paneli, co gwarantuje łatwość i szybkość montażu. Zaletą cegły z betonu jest duża odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie wilgoci. Można ją zastosować w łazience lub kuchni.
  • Fototapeta i tapeta – imitacja cegły przy użyciu tapety czy fototapety to najtańsze rozwiązanie. Na jego korzyść przemawia również łatwość montażu. Jednak tego rodzaju okładzina nie da tak atrakcyjnego efektu, jak przy zastosowaniu trójwymiarowych płytek.

Zastosowanie płytek imitujących cegłę

Cegła na ścianie to najbardziej popularne zastosowanie płytek cegłopodobnych. Materiałem imitującym cegłę najczęściej pokrywamy jedną ze ścian w salonie, którą chcemy podkreślić. Może być to ściana, na której zawieszony jest telewizor lub półki z książkami. Atrakcyjnym rozwiązaniem jest wyłożenie imitacją cegły wnęk na ścianie i podświetlenie ich dyskretnym oświetleniem. W niewielkich wnętrzach płytki ceglane warto pomalować na biało lub wybrać białe gipsowe panele, gdyż wyraźny wzór i ciemny kolor cegły mógłby optycznie zmniejszyć i przytłoczyć małe pomieszczenie.

Ceglana ściana nie musi się pojawić jedynie w salonie. Równie dobrym pomysłem jest zastosowanie jej na ścianach w łazience lub wykończenie ściany między blatem roboczym, a szafkami wiszącymi w kuchni. W tej sytuacji konieczne jest użycie imitacji cegły z betonu architektonicznego lub płytek klinkierowych, które wykazują się odpornością na działanie wilgoci i wody. Imitacja cegły w kuchni lub łazience może nadać pomieszczeniom rustykalnego sznytu, ale równie dobrze skomponuje się z elementami wystroju nowoczesnego lub loftowego.

Imitacją cegły można wykończyć nie tylko ścianę, ale również obudować kominek w salonie, nadając mu wiejskiego, naturalnego charakteru. Dobrym pomysłem jest także udekorowanie cegłą wyspy kuchennej lub barku w aneksie kuchennym, dzięki czemu elementy te będą atrakcyjną ozdobą zarówno kuchni, jak i salonu. Płytki cegłopodobne, zwłaszcza te wykonane z klinkieru, świetnie nadają się również do zastosowania na zewnątrz. Można nimi wykończyć całą fasadę budynku lub jedynie podmurówkę. Płytki klinkierowe to też sprawdzony materiał na okładzinę schodów zewnętrznych i parapetów oraz na ogrodzenie.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

  • firmy budowlane Warszawa

Budowa

Ścisk stolarski – czym jest, jakie są rodzaje i na co zwracać uwagę przy zakupie?

Opublikowano przez kamil

 

Ścisk stolarski jest narzędziem generującym dużą siłę nacisku, ułatwiając łączenie elementów i pomagając w wielu innych drobniejszych pracach. Ścisk stolarski jest jednym z podstawowych narzędzi w zakładach stolarskich, ale z racji swojej uniwersalności posiada go również wielu domowych majsterkowiczów.

Ściski stolarskie można kupić w większości sklepów z narzędziami do prac domowych i profesjonalnych. Aby wybrać ten najlepszy, trzeba wiedzieć, jakie rodzaje są dostępne i na co zwracać uwagę przy zakupie.

Jakie ściski stolarskie są dostępne w sklepach?

Ściski stolarskie dostępne w sklepach mogą różnić się od siebie nie tylko budową czy kształtem, ale przede wszystkim przeznaczeniem. Nie wszystkie będą bowiem odpowiednie do konkretnego rodzaju prac. Wyróżnia się sześć podstawowych rodzajów ścisków stolarskich:

  • ścisk stolarski typu F – jest to najprostszy i zarazem najbardziej popularny rodzaj tego narzędzia. Na prowadnicy jedno ramię jest przymocowane na stałe, natomiast drugie się na niej porusza. Wyglądem ten ścisk przypomina klucz nastawny typu „francuz”. Narzędzia typu F występują w dwóch wersjach: ścisk stolarski śrubowy oraz ścisk stolarski automatyczny. Ten pierwszy jest dokręcany śrubą lub korbą, natomiast drugi rodzaj działa przy pomocy mechanizmu pistoletowego. Automatyczne ściski mogą również posiadać specjalny mechanizm ślizgowy, który poprawia komfort pracy poprzez możliwość łatwiejszego i szybszego dociśnięcia szczęk narzędzia do ściskanego materiału. Profesjonalne ściski, których siła chwytu wynosi nawet 500 kg, opierają się natomiast na mechanizmie mimośrodowym;
  • ścisk typu C – jego nazwa wiąże się z tym, że korpus ma kształt litery C. Tego rodzaju ściski charakteryzują się stosunkowo dużą wytrzymałością i odpornością na wygięcia. W sklepach są dostępne w różnych rozmiarach, które dobiera się w zależności od indywidualnych potrzeb. Ściski typu C sprawdzają się zarówno w przypadku prac warsztatowych, domowych, jak i modelarskich;
  • ścisk stolarski narożny – tego rodzaju ściski najczęściej wykorzystywane są w warsztatach. Aby móc je prawidłowo użytkować, muszą być przymocowane do stołu. Ściski stolarskie narożnikowe pozwalają na precyzyjne dociskanie elementów zbiegających się prostopadle. Dobrze sprawdzają się w przypadku konieczności spawania i skręcania elementów oraz naprawy szafek czy półek;
  • ścisk stolarski kątowy – jest bardzo podobny do ścisku stolarskiego narożnikowego. Sprawdza się również przy przytrzymywaniu elementów łączonych prostopadle;
  • ścisk stolarski rurowy – przydaje się w sytuacjach, gdy potrzebne jest chwycenie długich elementów. Jest to możliwe dzięki rurom różnej długości. W sklepach dostępne są zarówno same ściski, jak i całe zestawy z rurami
  • ścisk taśmowy – wykorzystuje się go głównie w przypadku elementów o dużych gabarytach i nieregularnych kształtach. Tego rodzaju ściski składają się z ramy i dołączonej do niej taśmy ściskającej (jej długość może się różnić w zależności od modelu). Najczęściej ściski taśmowe wykorzystuje się przy sklejaniu mebli – np. nietypowych półek, krzeseł czy stołów.

Ścisk stolarski – cena i porady dotyczące zakupu

Poszukując odpowiedniego ścisku stolarskiego, trzeba przede wszystkim określić jego główne przeznaczenie. Należy pamiętać o tym, że ściski nie należą do szczególnie uniwersalnych narzędzi i czasami trzeba kupić kilka rodzajów, aby móc wykonać wszystkie prace. Podczas zakupu dobrze jest zwrócić uwagę m.in. na siłę i rozmiar ścisku (powinny być dostosowane do planowanej pracy), budowę rękojeści (miękki materiał ułatwiający pracę) oraz jakość gumowych nakładek na szczękach narzędzia (im wyższa jakość, tym lepsza ochrona przedmiotów, które będą zaciskane).

Jeśli chodzi o ceny ścisków stolarskich, to są one bardzo zróżnicowane. Najprostsze, małe narzędzia można kupić już za kilkanaście złotych, natomiast te najdroższe mogą kosztować nawet 300–400 zł – tyle trzeba zazwyczaj zapłacić za całe zestawy ścisków stolarskich rurowych.

Niezależnie od rodzaju zakupionego ścisku stolarskiego konieczne jest używanie go zgodnie z przeznaczeniem i zachowaniem zasad bezpieczeństwa. Osoby, które nie mają doświadczenia w użytkowaniu takich narzędzi, powinny zapoznać się z informacjami zamieszczonymi przez producenta na opakowaniu lub zasięgnąć informacji u sprzedawcy.

Niektóre osoby, nie chcąc wydawać kilkuset złotych, poszukują informacji, jak zrobić ścisk stolarski własnymi siłami? Najczęściej majsterkowicze decydują się na wykonanie ścisku stolarskiego rurowego. Do jego stworzenia potrzebne są m.in. sklejka, rury hydrauliczne oraz podkładki i nakrętki. Sam proces wykonania takiego narzędzia jest jednak dosyć trudny i wymaga poświęcenia sporej ilości czasu.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Rybnik

  • firmy budowlane Rzeszów

  • firmy budowlane Szczecin

Budowa

Pustaki szalunkowe – zastosowanie, wymiary, układanie i zbrojenie

Opublikowano przez kamil

 

Ściana fundamentowa musi być solidną konstrukcją i stanowić bezpieczne wsparcie dla całości budynku. Wiele zależy od rodzaju użytego do jej wzniesienia materiału. Warto wziąć pod uwagę użycie pustaków szalunkowych jako materiału do budowy mocnych i wytrzymałych fundamentów.

Pustaki szalunkowe jako szalunek tracony wykorzystywany do wznoszenia ścian fundamentowych lub piwnicznych stanowią dobrą alternatywę dla szalunku drewnianego bądź metalowego. Na korzyść ich zastosowania przemawia brak konieczności deskowania, co wpływa na dużą oszczędność nakładu pracy i szybkość wykonania. Jakimi jeszcze zaletami wykazują się pustaki szalunkowe i jakie mają zastosowanie?

Pustaki szalunkowe – czym są i jakie mają właściwości?

Pustaki szalunkowe to produkowane z betonu lub keramzytobetonu bloczki o ściankach grubości 3–4 cm. Bywają nazywane pustakami zasypowymi lub zalewowymi, gdyż ich wnętrze jest puste i po wymurowaniu wymaga wypełnienia betonem. Pełnią funkcję szalunków traconych. Ich zastosowanie pozwala wznosić ściany o charakterze monolitycznym bez konieczności deskowania. Dzięki poziomemu lub pionowemu zbrojeniu pustaków szalunkowych, a następnie zalaniu ich betonem, prace budowlane przebiegają znacznie szybciej i kosztują dużo mniej niż z użyciem tradycyjnego deskowania.

Pustaki szalunkowe jako materiały stosowane do budowania elementów nośnych konstrukcji mają wiele zalet, do których należy duża wytrzymałość na ściskanie a także parcie boczne, mrozoodporność i odporność na działanie wody. Dzięki wibroprasowaniu mieszanki betonowej, z której wykonywane są pustaki szalunkowe, ich struktura jest jednorodna, co wpływa na dużą nośność materiału. Sporym walorem tego rodzaju pustaków jest ich mały ciężar, dzięki czemu prace budowlane z ich udziałem przebiegają sprawnie. Dodatkowo mur z pustaków, które o gładkiej powierzchni, można pokryć tylko warstwą szpachli i pomalować. Pustaki szalunkowe o bardziej chropowatym licu zaleca się otynkować.

Cena pustaków szalunkowych to również ogromna zaleta tego rodzaju materiału, gdyż szeroka oferta producentów przekłada się na spore możliwości zaoszczędzenia pieniędzy. Koszt zakupu pustaków zależy w dużej mierze od ich wymiarów, rodzaju, ale również od tego, czy zostały wykonane jedynie z betonu, czy z keramzytobetonu. Najtańsze pojedyncze elementy można nabyć w cenie od około 3,5 zł.

Zastosowanie pustaków szalunkowych

Pustaki zasypowe stosuje się przede wszystkim do wznoszenia monolitycznych ścian fundamentowych i piwnicznych. Z ich udziałem mogą również powstawać ściany nośne przyziemia i piwnic, a także słupy, ogrodzenia i murki oporowe. Pustaki te nadają się też do budowy garaży, basenów i budynków małej architektury. Dzięki trzem rodzajom pustaków szalunkowych – podstawowym, połówkowym i narożnym – możliwe jest wznoszenie ścian w sposób systemowy. Podstawowe pustaki zalewowe tworzą zasadniczą część muru, a połówkowe uzupełniają ścianę przed narożnikiem wykonanym z udziałem pustaka narożnego.

Na różnorodne zastosowanie tego rodzaju bloczków wpływ ma nie tylko rozwiązanie systemowe, ale również dostępność wielu wymiarów pustaków szalunkowych. Przykładowe wymiary podstawowych elementów to np.:

  • pustak szalunkowy 20 o wymiarach 50 × 20 × 25 cm,
  • pustak szalunkowy 25 o wymiarach 49 × 25 × 25 cm,
  • pustak szalunkowy 30 o wymiarach 50 × 30 × 25 cm.

Pozostałe rodzaje pustaków są dopasowane rozmiarowo do wersji podstawowej. Do wykonania ścian działowych stosuje się węższe pustaki o wymiarach np. 50 × 12 × 20 cm. Pustaki szalunkowe ważą zależnie od rodzaju i rozmiaru około 15–20 kg.

Pustaki szalunkowe – układanie i zbrojenie

Fundamenty z pustaków szalunkowych murowane są na sucho, bez zastosowania zaprawy, co ma znaczny wpływ na szybkość prac. Poszczególne elementy układa się z zachowaniem właściwego przesunięcia spoin pionowych i zalewa betonem, kiedy mur osiągnie wysokość 1 m. Pustaki szalunkowe należy dość dokładnie wypełnić betonem, szczególnie w narożnikach, a następnie odczekać, aż beton zwiąże. Od sposobu wypełnienia i jakości betonu zależy w dużej mierze wytrzymałość i trwałość fundamentu. Z tego względu optymalnym wyborem jest beton o klasie co najmniej C12/15. Podczas zalewania pustaków betonem należy również zadbać o jego odpowiednią konsystencję. Mieszanka nie może być zbyt gęsta, ani zbyt ciekła. Konstrukcja wykonana z pustaków jest na tyle stabilna, że pozwala na zalewanie betonem przy użyciu mechanicznych pomp bez ryzyka odkształcenia się ścian.

Zbrojenie pustaków szalunkowych wykonuje się zależnie od wysokości i przewidywanych obciążeń fundamentów. Ściany fundamentowe z pustaków zalewowych zbroi się poziomo i pionowo. W spoinach poziomych układa się zbrojenie poziome na specjalnie wyprofilowanych ściankach poprzecznych pustaka, a w pionowych otworach zatapia się pręty zbrojeniowe pionowo.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Radom

  • firmy budowlane Rybnik

  • firmy budowlane Rzeszów

 

Prawo Budowlane

Głębokość przemarzania gruntu – normy i zalecenia budowlane

Opublikowano przez kamil

 

Pod wpływem ujemnych temperatur woda w gruncie zamarza, co może uszkodzić konstrukcję budynku, a także elementy instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej. Dlatego w trakcie planowania budowy istotna jest znajomość głębokości przemarzania gruntu na poszczególnych obszarach Polski.

Ze względu na ryzyko wystąpienia wysadzin mrozowych fundamenty wielu budynków oraz prowadzenie instalacji wodno-kanalizacyjnych powinno przeprowadzać się poniżej głębokości, do której sięgają ujemne temperatury w gruncie. Odpowiednią wysokość posadowienia fundamentów i instalacji, a tym samym głębokość przemarzania gruntu na danym obszarze można wyznaczyć dzięki orientacyjnej mapie stref przemarzania gruntu i badaniom geotechnicznym gruntu.

Od czego zależy głębokość przemarzania gruntu?

W warunkach zimowych może dochodzić do spadku temperatury gruntu poniżej 0 stopni Celsjusza. W konsekwencji znajdująca się tam woda, zamarzając, będzie zwiększać swoją objętość, powodując wysadziny. Z tego powodu spód fundamentu musi się znajdować niżej niż największa głębokość przemarzania, która zależy od strefy klimatycznej. Duży wpływ na głębokość i szybkość przemarzania gruntu na danym obszarze mają zmienne zjawiska klimatyczne (siła wiatru, intensywność opadów, ujemne temperatury), zmienne zjawiska dotyczące podłoża gruntowego (jego rodzaj, struktura, skład, stan, poziom wód gruntowych) oraz ukształtowanie i zagospodarowanie terenu. Warto wiedzieć, że głębokość przemarzania gruntu jest również zmienna w czasie. Aby ułatwić określenie stopnia zamarzania wody w gruncie, poszczególne obszary Polski zostały podzielone na strefy i odnotowane w normie głębokości przemarzania gruntu – PN-81/B-03020 – obowiązującej do 2010 roku, a następnie zastąpionej przez Eurokod 7. Wyznaczone strefy kraju pozostały jednak niezmienne.

Głębokość przemarzania gruntu w Polsce – strefy

W Polsce głębokość przemarzania gruntu wyznaczają cztery strefy. Ich określenie ułatwia pracę projektantom obiektów budowlanych. W pierwszej strefie obejmującej głównie tereny zachodnie i północno-zachodnie kraju zamarzanie wody w gruncie występuje na głębokości do 0,8 m. W drugiej strefie znalazło się centrum i górzysta południowo-zachodnia część Polski, gdzie głębokość przemarzania gruntu wynosi 1 m. Trzecia strefa to przede wszystkim południowo-wschodnia część kraju, Góry Świętokrzyskie i północny wschód oprócz krańcowego północno-wschodniego narożnika kraju. Na tym terenie mróz sięga głębokości do 1,2 m. Czwarta strefa obejmuje północno-wschodnie krańce Polski, gdzie woda w gruncie zamarza na głębokości do 1,4 m.

Posadowienie domu na głębokości poniżej poziomu przemarzania gruntu chroni budynek przed uszkodzeniami powodowanymi wysadzinami mrozowymi. Jest to zjawisko unoszenia budynku przez zamarzający grunt, w następstwie czego z reguły następuje nierównomierne jego osiadanie wiosną, kiedy grunt zaczyna rozmarzać.

Przy projektowaniu budynku na określonym obszarze należy sugerować się podanymi wartościami, jednak zalecane jest również wykonanie badań geotechnicznych gruntu. Podana w normie PN-81/B-03020 i Eurokodzie 7 głębokość przemarzania gruntu na danym obszarze powinna stanowić dla projektantów wyznacznik do zwiększenia głębokości posadowienia fundamentów i elementów instalacji wodno-kanalizacyjnych o co najmniej 20 cm.

Głębokość przemarzania gruntu a zalecenia budowlane

Projektując obiekt budowlany, architekt musi liczyć się z głębokością przemarzania gruntu na danym terenie, gdyż jej zignorowanie może prowadzić do wysadzin mrozowych. Od głębokości, na której zamarza woda w gruncie, zależy przede wszystkim głębokość posadowienia fundamentów oraz prowadzenia instalacji wodno-kanalizacyjnych, czyli przewodów zewnętrznych, przyłączy oraz rur. Zależy od niej również głębokość posadowienia zbiorników wodnych, szamb czy oczyszczalni ścieków. Wydawać by się mogło, że ścieki o dodatniej temperaturze nie powinny stanowić problemu, jednak umiejscowione w zbiornikach zalegają i tym samym wychładzają się i zamarzają. Aby temu przeciwdziałać, zaleca się lokowanie zbiorników bezodpływowych, takich jak szamba lub przydomowe oczyszczalnie ścieków, poniżej wyznaczonej strefy przemarzania. Poniżej tej strefy powinno się również posadowić fundamenty ze względu na ryzyko wysadzin mrozowych prowadzących do przemieszczania się i uszkodzeń fundamentu. W przypadku nieprawidłowego ulokowania elementów instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej i wystąpienia wysadzin mrozowych zostanie zaburzony pierwotny przebieg przewodów. Konsekwencją mogą być zatory, uszkodzenia rur i wydostawanie się ścieków na zewnątrz. Zbiorniki ściekowe mogą się przemieszczać w gruncie i tym samym tracić swój poziom, co z kolei prowadzi do nieprawidłowego przepływu ścieków. Natomiast w strefie przemarzania, dość płytko, nawet na głębokości 50–60 cm, można budować płyty fundamentowe. Dzięki dobremu ociepleniu w postaci grubych warstw płyt termoizolacyjnych o niskim współczynniku przewodzenia ciepła i płyt styropianu nie zagrażają im konsekwencje przemarzania gruntu.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Prawo Budowlane

Zadania i uprawnienia nadzoru budowlanego

Opublikowano przez kamil

 

Nadzór budowlany odpowiada między innymi za kontrolę nad robotami budowlanymi. Osobą wykonującą kontrole i mającą szereg obowiązków i uprawnień z tym związanych jest inspektor nadzoru budowlanego.

Kiedy przeprowadzane są kontrole nadzoru budowlanego? Jaki jest dokładnie zakres obowiązków i uprawnień inspektora nadzoru budowlanego? Poniżej poruszamy najważniejsze kwestie związane z tym tematem, które są istotne szczególnie dla inwestorów planujących budowę domu lub będących już w jej trakcie.

Organy nadzoru budowlanego – podstawowe informacje

Organem nadzoru budowlanego jest powiatowy inspektor nadzoru budowlanego oraz wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego. Główną jednostką odpowiadającą za nadzór budowlany w naszym kraju jest Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego. Osoby reprezentujące te organy mają różne uprawnienia i kompetencje. Wykonują one zadania, które wynikają wprost z ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 roku.

Jakie są najważniejsze zadania nadzoru budowlanego?

Jako główne zadania nadzoru budowlanego ustawa wymienia między innymi kontrolę przestrzegania i stosowania przepisów zawartych w prawie budowlanym oraz kontrolę działania jednostek należących do administracji architektoniczno-budowlanej. Do zadań nadzoru budowlanego zalicza się również przeprowadzenie badań, które mają wykazać, jakie są przyczyny wypadków na budowach oraz katastrof budowlanych, np. zawalenia się budynku oddanego wcześniej do użytku. W tym zakresie organy nadzoru ściśle współpracują z organami kontroli państwowej.

Warto zaznaczyć, że w zależności od szczebla różne są zadania poszczególnych organów. Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego jest odpowiedzialny za wydawanie zgód na użytkowanie obiektów, a wśród innych jego zadań wymienić można między innymi: przyjmowanie zawiadomień o rozpoczęciu robót budowlanych, kontrolę budynków (obejmuje ona zgodność robót z projektem budowlanym oraz przepisami prawa budowlanego), wstrzymywanie robót w razie wykrycia niezgodności, a także przyjmowanie zawiadomień o zakończeniu budowy obiektów budowlanych. Powiatowy inspektor jest również uprawniony do wymierzania kar za samowolę budowlaną.

Z kolei wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego wśród swoich zadań ma między innymi kontrolę działania starostów jako organów administracji architektoniczno-budowlanej, kontrolę działania powiatowych inspektorów nadzoru budowlanego, kontrolę wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych, a także przeprowadzanie inspekcji terenowej. Zakres takiej inspekcji obejmuje między innymi sprawdzenie prawidłowego przebiegu procesu budowlanego oraz stanu określonych budynków. Zajmuje się również prowadzeniem postępowań administracyjnych jako organ pierwszej instancji, gdy dotyczą one wyrobów budowlanych.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wykonuje zadania jako centralny organ administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego. Jego kompetencje obejmują wszystkie obszary budownictwa z wyjątkiem budownictwa górniczego. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego powoływany jest przez premiera.

Inspektor nadzoru budowlanego – jakie ma uprawnienia?

Podobnie jak inne kwestie związane z nadzorem budowlanym, uprawnienia inspektorów nadzoru budowlanego określone zostały w ustawie Prawo budowlane. Rozdział 8 tej ustawy wskazuje, że do uprawnień osób reprezentujących organy powiatowe i wojewódzkie nadzoru budowlanego należy między innymi upoważnienie do wejścia na plac budowy, na teren obiektu budowlanego lub zakładu pracy w celu wykonania określonych ustawą zadań. Kontrola przeprowadzana przez nadzór budowlany musi być wykonana zgodnie z przepisami, według których w czasie wykonywania czynności przez inspektora musi być obecny inwestor, kierownik kontrolowanego zakładu pracy czy też kierownik budowy albo wskazana przez nich osoba. Jeżeli kontrolowany podmiot nie jest przedsiębiorcą, kontrola inspektora nadzoru budowlanego może odbyć się w obecności pełnoletniej osoby, która będzie świadkiem przeprowadzanych czynności.

W czasie kontroli inspektor ma prawo wglądu do wszelkiej dokumentacji związanej z budynkiem lub budową. Może także wskazać na konieczność przygotowania dodatkowej dokumentacji, np. ocen technicznych, które muszą zostać przedstawione przez odpowiednią osobę w wyznaczonym czasie. Zalecenia wydane przez inspektora kierownikowi budowy muszą być odnotowane w dzienniku budowy. Takiego wpisu dokonuje inspektor.

Oprócz powyższych czynności inspektor powiatowy może nakładać kary (np. za wykonanie robót niezgodnie z projektem) i wydawać nakazy (np. rozbiórki samowoli budowlanej).

Odpowiedzialność inspektora nadzoru budowlanego

Warto zaznaczyć, że wykonywanie zawodu inspektora nadzoru budowlanego niesie ze sobą dużą odpowiedzialność. Osoba, która nieprawidłowo wykonuje swoje obowiązki – np. odebrała obiekt, który nie spełnia określonych prawem wymogów – w przypadku katastrofy budowlanej musi udowodnić, że przy wykonywaniu swojej pracy dołożyła wszelkich starań, aby przebiegła ona w prawidłowy sposób.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Prawo Budowlane

Operat szacunkowy nieruchomości – czym jest i do czego służy?

Opublikowano przez kamil

 

Wykonany przez specjalistę operat szacunkowy nieruchomości jest przydatny w sytuacji, kiedy zależy nam na rzetelnej wycenie mieszkania czy domu. W niektórych przypadkach sporządzenie takiego dokumentu może okazać się konieczne. Co należy wiedzieć o operacie szacunkowym i kiedy zlecić jego wykonanie?

Urzędowa wycena nieruchomości sporządzona przez rzeczoznawcę majątkowego, czyli operat szacunkowy, to dokument niezbędny w wielu sytuacjach. Informacja o tym, ile warta jest dana nieruchomość, jest konieczna m.in. przy zabezpieczeniu kredytu hipotecznego.

Czym jest i do czego służy operat szacunkowy?

Operat szacunkowy jest sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego dokumentem urzędowym, w którym określona została wartość nieruchomości. Jego wykonanie podlega pod szereg przepisów i standardów zawodowych, co odróżnia operat szacunkowy od nieformalnych opinii na temat wyceny nieruchomości. Przepisy ogólne dotyczące sporządzania wyceny nieruchomości zostały zawarte w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 roku w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego.

Operaty szacunkowe są wykonywane wtedy, kiedy wymagane jest poznanie wartości nieruchomości. Wykorzystuje się je w sytuacji sprzedaży, kupna i zamiany mieszkania czy domu, do ustalenia wysokości opłat i podatków związanych z wartością nieruchomości, podczas postępowania spadkowego, podziału majątku i prowadzenia egzekucji komorniczej, a także przy staraniu się o kredyt hipoteczny na zakup czy budowę nieruchomości. Cena operatu szacunkowego zależy w dużej mierze od poziomu skomplikowania wyceny nieruchomości. Prosta wycena mieszkania powinna kosztować nie więcej niż 400–600 zł, jednak operat szacunkowy nieruchomości zabudowanej budynkiem jednorodzinnym może wiązać się z kosztem nawet kilku tysięcy złotych.

Co musi zawierać operat szacunkowy nieruchomości?

Poprawnie wykonany operat szacunkowy jako oficjalny dokument urzędowy musi być zgodny z przepisami prawa i zawierać niezbędne informacje służące dokonaniu wyceny przez rzeczoznawcę majątkowego. Spisana treść musi być czytelna i jednolita, niezależna od miejsca/regionu, w którym jest sporządzany oraz niezależna od rzeczoznawcy majątkowego.

W operacie szacunkowym mieszkania czy domu powinny znaleźć się następujące informacje:

  • przedmiot i zakres wyceny,
  • cel wyceny nieruchomości (tzn. do jakich wyraźnie określonych celów operat zostanie i może zostać wykorzystany),
  • podstawa formalna wykonania wyceny (umowa zawarta pomiędzy rzeczoznawcą majątkowym a zleceniodawcą lub postanowienie sądu),
  • dane o nieruchomości (rodzaj, numer księgi wieczystej, wypis z rejestru gruntów i wyrys z mapy ewidencyjnej, miejscowy plan zagospodarowania terenu),
  • daty określenia wartości nieruchomości (data sporządzenia wyceny, dokonania oględzin nieruchomości, data określenia wartości nieruchomości oraz data określenia stanu nieruchomości),
  • opis stanu i przeznaczenia nieruchomości (szczegółowa charakterystyka nieruchomości i jej stan prawny, adres, dane właściciela oraz przeznaczenie nieruchomości wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego),
  • analiza i charakterystyka rynku nieruchomości pod kątem cen (określenie istniejących na danym obszarze podaży i popytu nieruchomości),
  • informacja o metodologii i technikach stosowanych przy opracowaniu wyceny,
  • obliczenia wartości nieruchomości (przedstawione w sposób jasny i zrozumiały),
  • wycena wraz z uzasadnieniem (wartość powinna być zapisana cyframi i słownie, określona w pełnych złotych).

Do operatu szacunkowego powinny zostać dołączone dokumenty w nim wymienione, np. wypis z rejestru gruntów i miejscowego planu zagospodarowania, wyrysy z mapy ewidencyjnej, odpis z księgi wieczystej, protokół oględzin nieruchomości. Dokument z wyceną nieruchomości musi zostać podpisany przez rzeczoznawcę lub rzeczoznawców majątkowych, którzy byli odpowiedzialni za wykonanie jego poszczególnych części. Podpis musi zostać uzupełniony o pieczęć z numerem rzeczoznawcy nadanym przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa.

Ważność operatu szacunkowego

Dokument z oficjalną wyceną danej nieruchomości można wykorzystywać przez okres 12 miesięcy. Warto jednak wiedzieć, że ważność operatu szacunkowego można wydłużyć o rok, jeśli przepisy prawne i ceny na rynku nieruchomości nie ulegną zmianie. Aby potwierdzić, że dana nieruchomość ma aktualną (taką samą jak w dniu sporządzania operatu) wartość, należy skonsultować się z rzeczoznawcą majątkowym, który go sporządził. Tylko wykonawca operatu szacunkowego ma prawo dokonać jego aktualizacji. Jeśli rzeczoznawca stwierdzi, że wartość nieruchomości uległa zmianie, będzie konieczne wykonanie nowego operatu szacunkowego.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

  • firmy budowlane Białystok

  • firmy budowlane Bydgoszcz

  • firmy budowlane Częstochowa

Po Budowie

Jak działa konwektor? Co warto o nim wiedzieć?

Opublikowano przez kamil

 

Konwektor wyróżnia wiele zalet, które powodują, że coraz więcej osób poszukuje informacji na ich temat. Konwektory są małe, lekkie i łatwe w obsłudze, można je zamontować niemal w każdym pomieszczeniu w domu i nie tylko.

Konwektor to rozwiązanie, które nadaje się do ogrzewania pomieszczeń przed sezonem grzewczym, gdy jeszcze lub już nie grzeją grzejniki. Sprawdza się także w sytuacjach, gdy główny system ogrzewania jest niewystarczający.

Konwektor – czym jest i jak działa?

Konwektor to źródło ciepła, które można wykorzystać, kiedy ogrzewanie w domu jeszcze lub już nie działa. Posiada ono w swojej budowie element grzejny, który oddaje ciepło w procesie konwekcji. Co to znaczy? Najogólniej mówiąc, proces konwekcji zachodzi głównie w gazach i cieczach, pozwalając na przenoszenie się i oddawanie energii cieplnej. Ciepło jest przekazywane w wyniku ruchu substancji między obszarami o różnych temperaturach.

Ze względu na budowę konwektorów wyróżnia się ich dwa rodzaje: konwektory elektryczne i wodne. W pierwszym z nich elementem grzejnym jest spirala grzewcza, natomiast w drugim wężownica grzejna. Powierzchnia całego urządzenia może być powiększona o ożebrowanie. Sama obudowa może pełnić funkcję nie tylko praktyczną, ale również dekoracyjną i osłonową.

Przepływ powietrza w grzejnikach konwektorowych może być grawitacyjny albo wentylatorowy. Grzejnik wentylatorowy napędzany jest wentylatorem nadmuchowym – powietrze jest zasysane przez otwory, które umieszczone są na górze urządzenia, a sam nadmuch skierowany jest nad podłogę. Natomiast przy sposobie grawitacyjnym powietrze napływa do grzejnika konwektorowego dolnymi otworami, tam się ogrzewa i wraca do pomieszczenia dolnymi otworami (odwrotnie niż w grzejniku wentylatorowym). Ciepłe powietrze jest lżejsze od zimnego, dlatego unosi się do góry, ogrzewając pomieszczenie.

Rodzaje konwektorów

Wyróżnia się kilka rodzajów konwektorów. Jednym z nich jest grzejnik konwektorowy ścienny. Ze względu na niewielką masę tego urządzenia konwektor ścienny można bez obaw zawiesić na lekkiej konstrukcji ściany, bez ryzyka jej zniszczenia.

Innym rodzajem jest grzejnik konwektorowy elektryczny, który może też występować w wersji z termostatem, co znacznie ułatwia jego obsługę. Źródłem zasilania tego typu konwektora jest energia elektryczna. Po osiągnięciu zadanej temperatury termostat utrzymuje ją na stałym poziomie do czasu zakończenia pracy urządzenia.

Kolejnym rodzajem konwektora jest grzejnik konwektorowy wodny, który charakteryzuje się małą pojemnością wodną, a dodatkowo wysokim przewodnictwem cieplnym. Latem może być zasilany zimną wodą i pełnić funkcję chłodzącą.

Wyróżnia się również tak zwany konwektor turbo, który charakteryzuje się znakomitą wydajnością. Funkcja turbo sprawia, że otoczenie zostanie skutecznie ocieplone w bardzo krótkim czasie.

Konwektory – zalety i wady

Konwektory są znane ze swojej energooszczędności i ograniczania strat ciepła. Są stosunkowo lekkie w porównaniu do innych grzejników, dlatego można je montować na lekkich ścianach. Co więcej, są łatwe do ustawiania i regulacji. Z drugiej strony wymagają więcej wolnej przestrzeni do ich użytkowania.

Co wybrać – grzejnik olejowy czy konwektorowy?

Grzejnik olejowy długo osiąga pełną moc (może to trwać nawet kilka godzin), ale ciepło utrzymuje się jeszcze przez kilka godzin po wyłączeniu. Jeżeli chcemy użytkować nieogrzane pomieszczenia tylko przez chwilę, to grzejnik olejowy nie zda egzaminu właśnie ze względu na długi czas nagrzewania. Mimo wszystko należy go zaliczyć do wydajnego i skutecznego sposobu ogrzewania, który pomaga osiągnąć wysokie temperatury w mało sprzyjających warunkach.

Grzejnik konwektorowy cieszy się ogromną popularnością ze względu na możliwość szybkiego ogrzania pomieszczenia, w przeciwieństwie do grzejnika olejowego. Jest to dobry wybór dla osób, które chcą natychmiast ogrzać zupełnie nieogrzewane pomieszczenie. Oczywiście im mniejsze pomieszczenie, tym sprawniej pójdzie jego ogrzanie.

Co wybrać – promiennik czy konwektor?

Inną alternatywą ogrzewania domu jest promiennik, który wykorzystuje energię elektryczną do swojej pracy. Elementy grzejne promiennika nagrzewają się w zasadzie natychmiast po włączeniu grzejnika. Promienniki nagrzewają się do wysokich temperatur i oddają ciepło poprzez promieniowanie, co zapewnia również większe odczucie ciepła. W porównaniu do konwektora promiennik zapewnia silniejsze odczucie ciepła przy podobnej ilości energii, co zdecydowanie zwiększa poczucie komfortu cieplnego w pomieszczeniu. Jego kolejną przewagą nad konwektorem jest fakt, że idealnie nadaje się do wysokich pomieszczeń i lepiej je ogrzewa.

Sprawdź zlecenia w wybranych województwach:

a także w wybranych miastach:

Kup najlepsze materiały budowlane

Zobacz naszą ofertę materiałów budowlanych! Promocje na najlepsze produkty. Kup teraz
i oszczędzaj.

INFORMACJE

o nas

POMOC

Regulaminy:

Polityki:

Informacje dodatkowe: